Chapter 5

2.7K 105 3
                                    

Renebelle "RAIN" Dimakulangan POV





Una kong pinuntahan ang manager ko, pero matagal na niya ring nababalitaan ang issue pero hindi nalang niya pinapansin, kaya siguro ayaw na ayaw niya akong humawak ng mga socmed accounts ko,
Lagi niyang sinasabi na negative vibes won't help on my career.

In show-business marami talagang mga bad
And good publicities, maraming mangungutya,
Maraming tamang, maraming magba-bash kahit sa simpling pagkakamali mo lang, Basta alam ko sa sarili ko na wala akong naaapakang iba, na alam kong malinis ako, sa kabila ng mga maling paratang ng madla sakin.




But still, i decided na, kausapin ng personal ang production at director ng teleserye.

nag decide nalang na tanggalin na ako sa teleserye para hindi narin masyadong maging pabigat sa kanila,

pumayag naman sila agad(as in agad-agad) dahil matagal na rin nila akong balak tanggalin sa eksena.




"Rain, ngayon kapaba susuko? Kung kailan malapit mo ng maabot mga pangarap mo?" Si manager sabay niyakap ako, humingi muna kasi ako ng leave kahit ilang araw lang.
"kaya ayaw na ayaw kitang makinig sa mga negatibo eh, alam kong mangyayari at mangyayari ito." Sabay buntong-hininga niya, at umiling ng marahan.





"Ok lang ako manager, baka talaga wala sa pag-arte o sa pag-aartista ang mundo ko, saka manager, ok pa naman ako diba? May mga raket pa naman kahit papaano." Pinilit ko nalang ngumiti sa kabila ng mga sakit na nararamdaman ko "oo, malaking kawalan ang pag quit ko sa teleserye, halos kalahating taon pangalang ako dun ang laki na ng naipon ko eh." Sabay tawa ko ulit ng pilit.




"Diba rain, matagal mo ng pangarap ang sumikat at makilala bilang artista? Kaya dapat diba huwag kang susuko? Tumawag ang production ng MS works, sorry daw sa nangyari at anytime pwede kapa naman bumalik sa trabaho." Said my manager.



"Nakapag decide na po ako manager, And for sure naman si natasha nanaman ang nagpumilit sa production na wag akong tanggalin,masyado ng lumalaki ang utang na loob ko sakanya, baka hindi ko na siya mabayaran."




"Hindi naman siya humihingi ng kapalit eh, saka panay tawag nga niya sakin, at kinokomusta ka dahil hindi mo na daw sinasagot ang mga calls and txt ni Miss Natasha, at nakailang balik na siya sa condo na tinitirhan nyo."



"Manager huwag mo munang sasabihin kung nasaan ako ha? Gusto ko lang munang ma process lahat, masyado ng masakit ang mga binibintang nila sakin na ginagamit ko lang si Natasha para sumikat, gusto ko kasi kung makilala man ako yung sa sarili kong pagsisikap, hindi yung dahil umasa ako sa iba."


Nagusap pakami saglit ni manager saka na muna ako iniwanan, nasa tagaytay muna kasi ako sa rest house ni manager,
Buti nga pumayag siyang dito muna ako habang naka leave.





May binili na rin si manager na makakain ko sa ref, pero wala rin naman akong gana. Gusto ko lang mahiga sa kama. At magisip,napagod na nga akong umiyak sa kakaisip ng mga issue tungkol sakin,Pinalitan ni manager ang phone ko ng walang internet para hindi ako ma attempt na magbasa ng mga blog sa kahit ano pang mga sociat sites, Wala rin tv rito para makapagpahinga daw ako ng mabuti.



Kahit magdamag na akong puro tubig lang ang laman ng sikmura ko hindi ko naman maramdaman ang gutom,
after kong mag shower saglit nag-stay na muna ako sa veranda baka makatulong yung pag sight seeing ko sa mga tanawin, at marelax ako ng husto bago matulog.



Saka na ako ng decide na tawagan si mama



"Anak?! Ok kalang ba?nag-aalala kami sayo anak ah." Bungad agad ni mama sa kabilang linya.



To love a star  Where stories live. Discover now