KUTUP MAVİSİ

KUTUP MAVİSİ ∆ ON ÜÇ ∆

Bölüm şarkısı =Sezen Aksu -Vay

Merhaba arkadaşlar lütfen hayalet okuyucu olmayın sizin düşünceleriniz bu kitabı sekillendirecek . O güzel yorumlarınızı çekinmeden paylaşın benimle 💞 KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİM 🤩

¶           SAYE         ¶

Saatlerdir dışarıdaydı, hava karanlık olmuş rüzgar ise her zamanki bitmek bilmeyen öfkesi ile etrafı darma duman ediyordu . Sanki herkes rolünü oynamış şimdi sıra ona gelmişti.  Sahneye çıkmış herkesin kendisine bakmasını sağlıyordu .  Kimse ona bakmayınca da öfkesini böyle belli ediyordu. 

Onu beklemeye kararlıydım saat her ne kadar geç olsa bile  bu gece bu olay çözüme kavuşacaktı. Ya beni istemediğini açık açık söyleyecek ya da beni hayatına alıp o sevgisini gösterecek . Çünkü ben onun bu dengesiz hallerinden çok sıkılmış en sonunda onun gibi dengesiz olup çıkmıştım. Eee ne demişler kör ile yatan şaşı kalkar.

Koltuğun artık ne kadar deseni var ise saymıştım. Ama Kuzey bey hala ortalarda gözükmüyordu . Hala hasta olduğumdan uyku da beni o sıcacık kucağına çekmek için hamle yapsa da gözlerimi ovuşturdum ve bir kaç çimdik darbesiyle nihayet kendimdeydim.

Kaç gündür doğru düzgün bir şey yememiştim. Karnımın gurultusu da bu lafımı desteklercesine ben de buradayım diyordu . Ağır adımlarla mutfağa gittim ve tost yapabileceğim ne kadar malzeme varsa mutfak tezgahına boca ettim .

Hem kendime hem de Kuzeye tost hazırlamıştım saatlerdir dışarıdaydı yemek yese bile benim yaptığım tostu yerdi biliyordum . Kendi tostumu servis tabağına koydum ve L koltuğun ortasına oturdum . Küçüklüğümden beri koltukta hiçbir zaman en uca oturmamıştım.  Korkuyordum o nedenle her zaman ortaya oturup etrafı gözlemleme şansı buluyordum .

Televizyonu açıp kanallara bakınırken birden kapının gediğine oturan anahtar sesi ile irkildim . Her ne kadar Kuzey olduğunu bilsem de bu evde korkuyordum işte .  Kapıya doğru baktığımda içeri giren zil zurna sarhoş , bir adet Kuzey ile göz göze geldim .  Ayakları birbirine dolanıp yalpalaya yalpalaya yürümeye çalışıyordu . Tam yerimden kalkıp onu tutacak iken arkasından sarılan kırmızı ojeli tırnakları görmem ile yerimde çivilenip kalmıştım.

Aşifte mi aşifte bir kız vardı yanında , saçları bakır tonlarında ama turuncuya daha yakındı . Yaptığı makyaj yüzünün her yerinden fışkırmış ,akmaya başlamıştı . Elbisesi de tam ona göre üretilmişti sanki . Sarı parlak kumaş olan elbisesi neredeyse yırtılacak gibi dururken o hala gevşek gevşek kahkahalar atmaya devam ediyordu . Kuzey de  ağzına düşecekmiş gibi   hayran hayran ona bakıyordu . 

Tencere kapak diye iç geçirmekten kendimi alıkoyamamıştım.  Yanıma gelen ve kolumdan çekiştiren Kuzey ile göz göze gelmiştim. Ne var dermişcesine ona bakarken o beni şok eden soruyu hiç utanmadan soruvermişti işte . Bu kadar basitti .

"Sen de bize katılmak ister misin Saye ?"

Sinirle suratına okkalı bir tokat attım ve koşarak odama çıktım,  kapıyı da arkamdan kilitledim .  

"Çık dışarı Saye . Bu tokadın hesabını vereceksin ! "

Kendimi yatağa attım ve yorganı da iyice kafama kadar çektim .  Kuzeyin sesi biraz sonra kesilmişti galiba benden vazgeçip o yanındaki aşifte kızın yanına gitmişti .  Şu an o kadının   yanına gittiği için bu kadar sevineceğime inanmazdım. 

Yorganı kafamdan çekip kolumun altına aldım  ve yastığa kafamı iyice gömerek ailemi düşünmeye başladım. Onca şey olmuştu bu adamın yanında tam bir ay geçirmiştim hala da yanındaydım.  Ama onlar ne aramış ne de sormuşlardı. Onları düşünürken gözümden bir damla yaş akıp hemen yastığın kollarına kendini bıraktı. Onun bu halini görenler ise hep birlikte göz pınarıma gelip bir bir kendilerini aşağıya bıraktılar .