KUTUP MAVİSİ

KUTUP MAVİSİ ∆ YİRMİ SEKİZ ∆

Bölüm Şarkısı = Zeynep Bastık - Uslanmiyor Bu

Merhaba arkadaşlar lütfen hayalet okuyucu olmayın sizin düşünceleriniz bu kitabı sekillendirecek . O güzel yorumlarınızı çekinmeden paylaşın benimle 💞 KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİM 🤩

Sabah gözlerimi açtığımda etrafa şöyle bir bakıp evimde , odamda olduğumu anladıktan sonra yavaşça yataktan kalktım ve banyoya doğru ufak adımlarla ilerlemeye başladım.

Vücudum titriyordu , sanki cam ve kapı açık bende de aralarında öylece kalakalmış gibi hissediyordum .

Her bir adımımda gıcırdayan kapı sesi de sabahın bu kör saatinde iyice ürperip tüylerimin diken diken olmasına neden olmuştu.

Banyoya doğru bir adım daha atacaktım ki hemen karşımda, biraz eskitilmiş pervazları olan cam ve camdan gelen ses beni kendisine çağırıyordu sanki .

Yavaş adımlarla olara doğru gideceğim esnada ayağımdan birisinin tutması ile tökezledim ve oraya doğru başımı çevirip baktım. Bakar bakmaz da çığlığı basmıştım.

Yerdeki Alev di . Öylece yüzükoyun uzanmış ve bir eliyle bileğimi kavramış kendine doğru çekmeye çalışıyordu . Elleri , yüzü , üstü başı hep kan içerisindeydi .

Ne kadar kurtulmaya çalışsam da kurtulamıyor ona daha çok yaklaşıyordum .

"Bunu sen yaptin ! Bu senin yüzünden oldu . Senin yüzünden öldüm ben Saye . Şimdi sıra sende "

Beni daha da çok kendine çekip sürüklüyordu . Ben ise ayağımı kendime çekmeye çalışıp olduğum yerde debeleniyordum .

Her ne kadar uğraşırsam uğraşayım işe yaramıyordu, gittikçe dah da çok ona yaklaşıyordum.

"Bırak beni nolur yalvarırım bırak . Biliyorum hepsi benim yüzümden ama elimden bir şey gelmezdi çok özür dilerim çok çok özür dilerim "

Artık ağlıyordum korkudan da olabilirdi ama çoğunlukla pişmanlıktan ağlıyordum . Kuzeyin yanında olmasaydım bu kız da ölmüş olmayacaktı.

Beni kendisine iyice çekmiş üzerime geliyordu .
Ben ise ellerimle onu itmeye çalışıyordum.

"Saye ... Canım uyan hadi ... Bak kabus görüyorsun uyan hadi bak ben yanındayım korkma . "

Duyduğum seslerle birlikte gözlerimi açtım ve karşımda yarı uykulu yarı uyanık bir Kuzey gördüm . Bana sımsıkı sarılıp saçlarıma öpücükler konduruyordu .

Ben ise ona daha çok sarıldım ve ağlamaya başladım. Onun o huzur veren kokusu bedenimin gevşeyip gözyaşlarımın ise akmasına neden olmuştu.

"Ben varken kimse sana dokunamaz , kimse senin canını yakamaz, kabus bile olsa uyanınca ve her zaman sen beni yanında istediğin sürece burada olacağım . "

Onun bu sözleri benim daha da çok aglamama neden olmuştu.

Bu halde ne kadar durduk bilmiyorum gün daha yeni yeni ağarıyordu .
Kuzeye baktığımda o kadar bitkin ve uykusuz görünüyordu ki gece boyunca zaten hep yanımda olmuştu .

"Hadi biraz daha uyuyalım sevgilim " dedim ve dudağına küçücük masum bir buse kondurdum.

Kafasını sallayıp "hı hı "dedi ve gözlerini kapatıp uykunun bedenini ele geçirmesine izin verdi.

~ 20 Şubat 2002 ~

"Sana daha kaç kere söyleyebilirim bilmiyorum , kaç şekilde anlatabilirim inan ki onu da bilmiyorum . Bir şeyi çok iyi biliyorum hiçbir zaman benim yatağıma isteyerek gelmedin . Bir kez olsun gözlerime küçücük de olsa içi gülerek bakmadın. Bu kadar zor mu ha ! Bir insanı sevmek bu kadar zor mu be kadın !"