KUTUP MAVİSİ

KUTUP MAVİSİ ∆ YİRMİ ÜÇ ∆

Bölüm şarkısı - Pera = Sensiz Ben

Merhaba arkadaşlar lütfen hayalet okuyucu olmayın sizin düşünceleriniz bu kitabı sekillendirecek . O güzel yorumlarınızı çekinmeden paylaşın benimle 💞 KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİM 🤩

Günün yavaşça ağırması üzerine , yeryüzünde bulunan her bir canlı üzerindeki ölü toprağından bir bir kurtulmuştu. Sokaklardaki ıssız görüntüler yerini cıvıl cıvıl renkli simalara bırakıvermişti . Havadaki her bir güneş ışını insanlarin ruhunu ısıtacak derecedeydi.

Genç adam attığı her adımda, kendini aydınlığa ulaştıracak yüzü kadar ruhu da masum olan genç kıza yaklaşıyordu . Adımlar ile birlikte güneş zerrecikleri kendini bir bir geri çekiyorlardı.
sanki genç adam kıza yaklaştıkça güneşte hüznünden dolayı içine kapanıyordu.

Günün ilk ışıkları ile birlikte gözümü yavaş yavaş aralarken, burnuma dolan erkeksi koku ile kendimi birazcık geri çektim.
Gözümü açtığımda ise karşımda dağınık saçları ile uyuyan bir adet Kuzeyi gördüm.

Ne ara yanıma geldiğini fark etmediğim Kuzey o kadar tatlı uyuyordu ki , her ne kadar içten içe ona kırgınlık beslesem de bunu şu an belli etmek istemiyordum.

Her Bir nefes alış verişinde inip kalkan göğsü resmen benim fırtınadan alabora olacak gemime liman olacak gibi duruyordu. Sanki beni her şeyden koruyup kollayacak gibiydi . Beni her şeyden koruyup kollasa bile kendisinden koruyup kollaya bilecek miydi ki.

"Öhöm öhöm . "

Kafamı kaldırıp yukarı baktığımda ise uyku mahmurluğu üzerinden gitmemiş Kuzey kısık gözleri ile bana bakıyordu.

"Bende bir şey mi var çok dikkatli bakıyorsun da . Eğer bir şey yoksa ve beni süzüyorsan yanıma gelip sarilabilirsin yabancı yok karşında gel gel çekinme . "

Kollarını açmış , dudağında yarım ve arzu dolu bir gülüşle beni günaha davet ediyordu. Beni cennetten alıp kendi cehennemine sürüklüyordu .

"Yok sağ ol Kuzey kalsın ben böyle iyiyim . "

Yataktan usulca kalkıp banyoya doğru ilerlerken ensemde hissettiğim nefes ile kendimden geçmiştim . Bu adam bana hiç iyi gelmiyordu .

"Bana bir özür borçlusun hanımefendi "

Fısıldayarak söylediği kelimeler tenimi yalayıp geçmişti. Elleri hoyratça bedenimde dolaşırken ben taş kesilmiş bir vaziyette öylece duruyordum .

"Saye ... Sayem... Nolur bana bir kez olsun bak gözlerimin içine bakıp beni istediğini söyle "

Ona doğru dönüp gözlerinin içine baktığımda elalıklar yerini koyu bir kahveye bırakmıştı.

"Saye beni affetmeyecek misin ? Senin için kendimden taviz verdim ben , hayatım değişti bir anda . Sen benim deniz fenerim oldun adeta , karanlık yanlarıma ışık tutan. Beni lütfen affet ... Sana güzel bir eş çocuklarımıza da iyi bir baba olacağım söz . "

Sözleri çok ikna edici dökülüyordu dudaklarından ama ikimiz de biliyorduk ki , sinirlenince yine aynı Kuzey olacak . Şimdi affetsem sanki tüm hayatını geride bırakıp benimle başka bir ülkede hayat kuracaktı. Tabi ki de hepsi de bir hayaldi .

Bir yanım delicesine onu arzularken, bir yanım da ondan uzak en ücra köşeye kaçıp saklanmak istiyordu . Ama ona bir söz de vermiştim tutmak zorunda olduğum çünkü bu yaşıma kadar verdiğim tüm sözleri tutmuştum .