KUTUP MAVİSİ

KUTUP MAVİSİ ∆ OTUZ ∆ ( Düğün Bölüm II )

Merhaba arkadaşlar lütfen hayalet okuyucu olmayın sizin düşünceleriniz bu kitabı sekillendirecek . O güzel yorumlarınızı çekinmeden paylaşın benimle 💞 KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİM 🤩

¶ KUZEY ¶

Sabah uyanır uyanmaz aklıma Saye'nin ailesi gelmişti . Her genç kız gibi en özel gününde ailesini elbet yanında isteyecekti .

Hemen telefonumu aldım ve Saye'nin babası Ural beyin numarasını bulup arama tuşuna bastım ardından beklemeye başladım.
Birkaç çalıştan sonra açılmıştı ve karşı taraftan tokça bir ses "Alo" demişti .

"Alo Ural bey sakın telefonu kapatmayın . Ben Kuzey lütfen ben-"

Lafimimi bitirmemi beklemeden telefonu suratıma kapatmıştı . Ama vazgeçmeye hiç niyetim yoktu .
Yeniden aradım kapattı ,yine aradım yine kapattı bu böyle en az 20 kez devam ettikten sonra , son kez arayacak eğer bu kez de açmaz ise demek ki bu Sayeyi gerçekten silmiş anlamına geliyordu .
Arama tuşuna umutsuz bir şekilde yeniden bastım ve son kez beklemeye başladım.

İki kez çalıştan sonra telefon nihayet açılmıştı .
"Ne var lan ne diye yüz kere arıyorsun !"

Tam da Ural bey'den beklendiği gibi bir cevaptı.
"Bakın eskiye takılıp kalacaksak zaten konuşmayı başında bitirmeliyiz ama size bir şey söylemek için aradım . İster gelirsiniz ister gelmezsiniz bu size kalmış bir şey biz Saye ile evleniyoruz ."

"O düğüne geleceğim , geleceğim ama sırf senin ne kadar küçük bir insan olduğunu görmek için geleceğim. "

Söylediği kelimeler ağırdı ama Saye için her şey mübahtı artık.

"İstediğiniz gibi olsun Ural bey ama şunu da unutmayın şu an hangimiz küçük bir düşünün isterseniz ." Dedim ve telefonu kapattım . Ardından da evin konumunu atıp telefonu cebime koydum .

Saatler geçmiş üzerimi giyinmiş hazırlanmıştım, Saye den ise ses soluk çıkmıyordu. Ben bunları düşünürken içeri dalan Batu heyecanlı bir şekilde konuşmaya çalıştı .

"Kuzey ... Kuzeyyyy Saye... Saye'nin annesi ve babası geldi " dedi ve beni çekiştirmeye başladı .

"Sakin ol Batu onları ben çağırdım ama geleceklerini tahmin etmiyordum ." Dedim onu sakinleştirmek istercesine .

Sonrasında onun yanından geçerek merdivene yöneldim ve yavaş yavaş inmeye başladım. Her ne kadar sakin konuşsa bile Ural beyin sesi buraya kadar geliyordu .
Merdivenleri indikten sonra derin bir nefes alarak ayakta volta atan Ural beyin yanına gittim ve elimi uzattım .

O ise sadece bakınmakla yetindi . Sonrasında ise dedeme bakarak " sen mi yetiştirdin bunu " dedi.

Dedem ise hızlıca yerinden kalkıp tam bir şey söyleyecekti ki yanına gidip " sakin ol dede bugün bari bırakalım bu işleri " dedim .

O da başını sallayarak cevabını vermişti aslında , sonrasında da kalkıp yavaş yavaş merdivenleri çıkmaya başlamıştı . Ben de Ural beyin ve Saye'nin annesinin yanında gardiyan gibi kalmıştım .

¶ SAYE ¶

Dedem kolumda başım dimdik yürümeye devam ediyordum . Merdivenlerin ortasına geldiğimde , etrafa şöyle bir baktım . Koltukta yan yana oturan annem ve babam onlarında yanında oturan Kuzey bir şeyler konuşuyor bu tarafa bakmıyorlardı bile . Konuştukları konu her ne ise bayağı bir hararetle ve sessizce konuşuyorlardı .