Gözlerimi yavaşça araladım ve etrafa bakındım. Çoktan karanlık bastırmıştı.
"Zayn?"
Yanımda olmadığını görüp birkaç kez seslendim. Ama cevap alamamıştım.
Burada ne zaman uyuyakaldığımı ya da ne kadar süredir uyuduğumu bilmiyordum ama hala çıplaktım ve üstüme bir battaniye örtülmüştü.
Battaniyeyi etrafıma sıkıca doladım ve ayakkabılarımı bulup arabadan çıktım. Her yer gerçekten fazla karanlıktı,saatin kaç olduğunu bile bilmiyordum.
Arabadaki çantaları karıştırıp telefonumu buldum.
253 cevapsız çağrı.
"Siktir,siktir,siktir! Annem beni öldürecek!"
Bir an önce rehberime girerken arkadan bir çift kol belimi sardığında çığlık attım.
"Sana kimse zarar veremez."
Kolun sahibinin Zayn olduğunu öğrendiğimde derin bir nefes alıp verdim. Ki buna ihtiyacım yoktu,tuhaf bir şekilde boynuma yavaşça bastırdığı dudakları nefes almamı sağlıyordu.
"Neredeydin?"
Benden ayrıldığında arkama döndüm. Yerden bir poşet alıp salladı.
"Sana yiyecek bir şeyler getirdim."
Kaşlarımı çattım.
"Hani şehirden bilmem kaç kilometre uzaktaydık?"
Omuz silkti.
"Demekki ormanda tanıdıklarım var."
Bagajdan bir örtü çıkarıp yere örterken onu izledim. Hazırlıklı gelmişti.
"Kimi tanıyorsun?"
Kendini örtünün üstüne attı ve poşettekileri çıkardı. Ev yapımı bir kaç şey vardı.
"Büyükannem,buralarda oturuyor."
Hemen yanına otururdum. Yemekler harika kokuyordu.
"Annemi aramalıyım. Merak etmiş olmalı."
Başını salladı.
"Çoktan haber verdim."
Ağzıma götürmek üzere olduğum kaşık elimden düşmüştü.
"Ne yaptım dedin?"
Verdiğim tepkiye gülerken ben hala ağzım açık ona bakıyordum.
"Anneni tanıyorum. Ve,kız arkadaşım olduğunu da sanıyor. Yani...sıkıntı yok."
Neden her şeyden en son haberim oluyordu?
"Hemen korkma. Annen,büyükannemin hemşiresi. Onu bu yüzden tanıyordum,ama annen olduğundan haberim yoktu. Geçen gün sizin kapının orda görünce anladım. Neden burada olduğumu falan sordu. Bende seninle çıktığımızı ve okula benim götürdüğümü anlattım. Bunu ona söylemediğin için seninle küs."
Donakalmıştım,o yemeği götürürken ben hala olduğum yerde bakınıyordum.
"Bella,aç kalacaksın. Bitir önündekini. Annen seni bir gün kaçırmamın sorun olmayacağını söyledi. Ama baban sorarsa ona bir kız arkadaşında kaldığını söyleyecekmişsin. Neydi? Lose? Bilmiyorum,her neyse."
Başımı salladım.
"Sen aptal olduğun kadar zekisin de! 253 kere arayınca korkmuştum,ama söylediysen sıkıntı yok."
Önümdekilerden atıştırmaya başladım. Zayn pek bir şey bırakmamıştı aslında ama her neyse,kalanı yedim.
"Ne zaman eve gideceğiz?"
YOU ARE READING
A favor // Z.M
Fanfiction"Demek benden hoşlanıyorsun." Yutkunarak başımı salladım. Konuşma tarzı hoşuma gitmiyordu. "Kız arkadaşım olmanı kabul ediyorum. Karşılığında bir iyilik isteyeceğim," Sorar gözlerle ona baktığımı fark ettiğinde güldü. Kulağıma fısıldadığı şeyler hız...
