A favor // Z.M

•I Guess So•

"Parker,benimle ilgilen!"

Oyunu durdurduktan sonra göz devirerek elindeki konsolu yatağıma attı.

"Ne diyorsun Bella?"

Ofladım. Bir saattir ona bir şeyler anlatmaya çalışıyordum,sözde ders çalışmamız gerekiyordu ama beni pek taktığı yoktu.

"Eğer dinlemeyeceksen gitmelisin. Dikkatimi dağıtıyorsun,çalışamıyorum."

Sırıttı.

"Dikkatini dağıtıyorum demek."

Gerçekten,Zayn'le akraba olduğuna nasıl şaşırabilmiştim ki? Tepkileri bile aynıydı. Zayn demişken...en son birlikte olduğumuz anı hatırlayınca kalbimin hızlandığını hissediyordum,ama Parker yüzünden daha sonra onu pek görememiştim. Gördüğümde de çok muhattap olduğumuz söylenemezdi.

"Tamam,susuyorum. Anlat."

Önümdeki kitabın sayfalarını karıştırmaya koyuldum. Yatağa uzandı ve yanımda öylece kitaba bakmaya başladı.

"Tarihteki ilk romanın ismini verebilir misin?"

Suratını buruşturdu.

"Harry Potter...belki? Değil mi? Değil,pekala."

Göz devirip kitabı yere fırlattım. Onun yaptığı gibi yatağa uzanmıştım.

"Pes ediyorum. Sen tam bir hayal kırıklığısın."

Kıkırdadı.

"Herneyse,kes sesini. Zaten çalışmak falan istemiyorum."

Kolunu belime sarıp beni kendine çekti.

"En iyi arkadaşlar birlikte uyumak içindir. Ders çalışmak için değil."

Başı göğsümdeyken gözlerini yumdu ve bana daha sıkı sarıldı.

Bildirim sesiyle Parker'ı rahatsız etmemeye çalışarak telefonumu aldım.

Z: Bu akşam bize gelmen gerekiyor. OrospuçocuğuParker'ın ailesiyle yemek yiyeceğiz. Babam seni de görmek istiyor.

Gözlerimi büyüttüm. Parker,Zayn ve ben? Aynı ortamda olmamız her an patlayabilecek bir bombadan daha tehlikeliydi.

Telefonu kenara atıp Parker'a baktım. Çoktan kendinden geçmiş görünüyordu.

Kafasına sıkıca sarıldım.

"Parker,uyan."

Homurdandı.

"Parker,kalk diyorum."

Yeniden tuhaf sesler çıkardı.

"Bir saniye içinde kalkmazsan seni öldürürüm Parker."

Pek inandırıcı bir tehdit olduğunu sanmıyordum.

"Parker!"

Çığlığımla titrediğinde sırıttım.

"Sen bir şeytansın."

Yanağına bir öpücük bırakıp yataktan kalktım.

"Hazırlanman gerek,yemeğe gidiyoruz."

Kaşlarını çattı.

"Ne yemeği?"

Göz devirdim.

"Ailen,Zayn'in ailesiyle yemek yiyecek. Şey,teknik olarak ailesiniz zaten. Herneyse işte. Ben de kız arkadaşı olarak gidiyorum."

Ofladı.

"Bunu tamamen unutmuştum."

Dudaklarımı büzdüm. Telefonum çalıyordu. Numaraya baktığımda gülümsedim.