Mijn Verleden, Onze Toekomst (Flikken Maastricht)

Deel 2

Het stoplicht sprong op groen en snel reed ik weg. Ik wilde zo snel mogelijk deze auto uit. Er hing een ongemakkelijke stilte en ik wist niet zo goed wat ik moest zeggen. We kwamen aan bij de Ponti en ik kon nog maar net een zucht van opluchting onderdrukken. 

Wolfs liep richting de keuken en begon allerlei ingrediënten te voorschijn te halen voor het avondeten. Ik besloot even te gaan douchen in de hoop de spanning in mijn lijf kwijt te raken. 'Ik ben even douchen', riep ik toen ik al halverwege de trap op was. 'Oké, het eten is met een half uur klaar', kreeg ik als reactie. Ik kleedde me uit en stapte onder het warme water van de douche. Heerlijk vond ik dat, om aan het einde van een werkdag even lekker te ontspannen onder de douche. Het warme water liep langs mijn rug naar beneden en ik voelde de spanning uit mijn lijf glijden. Na ongeveer een kwartier onder de douche te hebben gestaan, besloot ik dat ik wel weer ontspannen genoeg was. Ik droogde me af en kleedde me aan en liep vervolgens naar beneden. Ik haalde mijn neus op en een verrukkelijke etensgeur kwam me tegemoet. Bami! Daar had ik nou echt zin in. Ik wist dat hij dit speciaal voor mij had gemaakt en voelde me warm worden van binnen. Wat is hij toch lief voor me. Ik ging aan tafel zitten en haalde mijn mobiel tevoorschijn. Er hing nog steeds de ongemakkelijke sfeer tussen ons van in de auto. Om een gesprek te ontwijken, speelde ik een of ander simpel spelletje op mijn mobiel. Het lukte mij niet om mijn aandacht erbij te houden en klikte het spelletje weg. En toen viel mijn oog op de datum. Ik schrok. Ik was helemaal vergeten wat voor datum het vandaag was en ik voelde tranen branden achter mijn ogen. Ik was kwaad. Hoe kon ik dit nou vergeten, hoe kon ik haar nou vergeten. Een enkele traan ontsnapte uit mijn oog en die veegde ik snel weg met mijn hand. Ik keek op om te zien of Wolfs het gezien had, maar ik zag dat hij nog druk bezig was met de laatste dingetjes voor ons eten. Gelukkig, hij had het niet gezien. 

Tijdens het eten voelde ik dat Wolfs telkens naar me keek, maar ik durfde niet op te kijken. Wat als hij zou zien dat er iets was. Nee, dat wilde ik niet, dan zou hij vast allemaal vragen gaan stellen. Toen we het eten op hadden, stond ik op en bracht onze borden naar de keuken. Ik bedacht me dat ik beter een beetje vrolijker kon gaan doen, anders zou Wolfs wat door hebben. Ik toverde en klein glimlachje op mijn gezicht en ruimde de rest van de tafel af. Wolfs' ogen volgde me en ik was bang dat hij wat door had. Ik moest iets verzinnen om hem af te leiden. 'Heeft deze fijne vent zin in een glas whisky?', vroeg ik terwijl ik achter hem ging staan en mijn handen op zijn stoel plaatste. Hij draaide zich om en keek mij aan. 'Graag, lieve, prachtige vrouw', antwoordde hij en hij knipoogde naar me. Ik draaide me snel om voordat hij kon zien dat mijn wangen rood waren geworden. Uit de koelkast haalde ik het pak Chocomel voor mezelf en voor hem deed ik een Whisky in. Ik liep terug naar de tafel en zette het glas Whisky voor hem neer. Net toen ik mij weer om wilde draaien, voelde ik zijn hand op mijn arm om mij tegen te houden. 'Eef', zei hij en ik keek hem aan. 'Ga je me nog vertellen wat er is?'