Mijn Verleden, Onze Toekomst (Flikken Maastricht)

Deel 12

Wolfs en ik staan samen in de keuken. Hij is druk aan het koken terwijl ik toe kijk. Daar kan ik soms zo van genieten. Best raar eigenlijk. Het is maar zoiets klein en simpels, maar toch kan ik er zo van genieten. Ik ga achter hem staan en sla mijn armen om zijn middel met mijn hoofd rustend op zijn schouder. Ik voel hoe hij ontspant in mijn armen en er verschijnt een lach op mijn gezicht. Hij draait zich om in mijn armen en drukt direct zijn lippen op de mijne. Ik verplaats mijn armen naar zijn nek en zoen hem vol passie. Nog zoiets waar ik ook zo van kan genieten. Net op het moment dat zijn handen zich verplaatsen naar mijn heupen, worden we onderbroken door de bel. Ik verbreek de kus en loop richting de deur terwijl ik voel hoe zijn ogen mij nakijken.

Samen met Mira zit ik aan tafel te wachten tot Wolfs het eten klaar heeft. We zijn druk in gesprek over hoe haar jeugd is geweest bij haar pleegouders. 'Oh, wacht, ik had nog wat meegenomen', zegt ze ineens terwijl ze snel een boek uit haar tas haalt. Als ik goed kijk zie ik dat het een fotoalbum is. 'Ik dacht laat ik eens foto's van vroeger meenemen, dan kan je ook een beetje zien hoe ik was als kind' Ze legt het album voor ons op tafel neer en slaat het open. Op de eerste pagina zit een foto van haar in de armen van haar pleegmoeder en een foto van haar met haar pleegvader. Het doet me goed als ik zie hoe gelukkig haar pleegouders met haar waren. Daar was ze in ieder geval gewenst. We bladeren verder door het fotoalbum en ik zie de foto's van hoe ze opgroeid. Plotseling voel ik tranen in mijn ogen opkomen. Tranen van blijdschap, omdat ze zo'n fijne jeugd heeft gehad, en tranen van verdriet, omdat ik haar maar al te graag had willen zien opgroeien. Ik voel dat ze me aankijkt en ze slaat haar armen om me heen. Ik probeerde mijn tranen nog in te houden, maar dat gaat nu niet meer. Ik huil uit op haar schouder en ik voel Wolfs hand op mijn schouder. 'Het is goed, mam', zegt ze geruststellend tegen me. Zonder woorden weet ik dat ze me begrijpt. Voorzichtig maak ik me van haar los. 'Het spijt me zo', weet ik tussen mijn snikken door uit te brengen. 'Het is goed, het is oké, echt', zegt ze nogmaals. Ik veeg de tranen van mijn wangen en Wolfs drukt een kus op mijn haren. Dit stelt me gerust en na een paar keer diep ademhalen ben ik weer wat rustiger. 

'Dit is echt heerlijk', zegt Mira terwijl we aan het eten zijn. 'Ja, Wolfs, je hebt jezelf weer eens overtroffen', zeg ik en ik pak zijn hand over de tafel heen. 'Hoe wisten jullie eigenlijk dat Chinees mijn lievelingseten is?', vraagt Mira. Wolfs en ik beginnen keihard te lachten en Mira kijkt ons verbaasd aan. 'Het was een gokje', zegt Wolfs. 'Die paar keren dat ik je eventjes gezien heb, ben ik erachter gekomen dat je erg veel op Eva lijkt. Niet alleen qua uiterlijk, maar ook qua karakter. Je moeder hier is dol op Chinees. Als het kan eet ze het het liefst elke dag. Ik dacht, aangezien jullie zo op elkaar lijken, misschien ben jij dan ook wel dol op Chinees', legt Wolfs uit. Mira begint nu ook te lachen en ik kijk haar lachend aan. 

Na het eten zitten we nog gezellig met z'n drieën aan tafel. Mijn hand ligt weer in die van Wolfs over de tafel heen en zijn duim strijkt af en toe liefkozend over mijn hand. Mira is aan het vertellen over haar opleiding en waar ze op dit moment mee bezig zijn. Net wanneer ze aan het vertellen is over de stage die ze binnenkort moet gaan lopen, worden we onderbroken. 'Hebben jullie een vervanger voor mij gevonden', horen we ineens achter ons. Ik draai me om en zie Fleur onderaan de trap staan met een lach op haar gezicht. 'Hey, Fleur, leuk dat je er bent, kom zitten', zegt Wolfs terwijl Fleur naar ons toe komt lopen en plaats neemt naast haar vader. Wolfs knikt naar mij als teken dat ik het mag uitleggen en hij laat mijn hand los. 'Fleur, dit is mijn dochter, Mira. Mira, dit is Fleur, de dochter van Wolfs' Fleur kijkt mij vol verbazing aan en daarna richt ze zich tot haar vader. 'Wist jij dit?', vraagt ze. 'Pas sinds een paar dagen', antwoord hij. 'Maar hoe...?', begint Fleur maar ze weet niet zo goed hoe ze haar zin af moet maken. 'Ik leg het je allemaal nog wel een keer uit', zeg ik tegen Fleur en ze knikt. 'Wat leuk', begint Mira, 'ik heb altijd graag een broer of zus gewild, maar dat kon niet, en nu krijg ik zo ineens een soort van zus erbij' Ik moet lachen om haar enthousiasme. 'Ja, ik snap precies hoe je je voelt', zegt Fleur, 'alleen zullen we denk ik nog even moeten wachten tot we echt zussen zijn, want tussen deze twee schiet het niet bepaald op' Weer zo'n typische Fleur opmerking. Ze is nog drukker bezig met een relatie tussen Wolfs en mij dan dat wij dat zelf zijn volgens mij. Wolfs kan nu zijn lach ook niet meer inhouden en lacht met me mee. Ook Mira begint te lachen. 'Heb ik iets gemist?', vraagt Fleur. 'Mijn moeder en jouw vader zijn sinds kort samen', legt Mira uit. 'Echt? Dat werd ook eens tijd ja' Wolfs en ik kijken elkaar aan. Ik sta op van mijn stoel en loop naar hem toe. Ik leun naar voren en geef hem een kus. Onze dochters beginnen te joelen, maar daar trekken we ons niks van aan. Hij zoent mij terug en ik voel de vlinders in mijn buik tekeer gaan. Ik verbreek de kus en zie dat Mira en Fleur gezellig met elkaar aan het kletsen zijn. Ik kijk naar Wolfs en zie dat hij ook naar hun kijkt. We kijken elkaar aan en ik leg mijn hand op zijn schouder. Ik voel me gelukkig nu ik hier zo sta, samen met Wolfs en onze dochters die het meteen al goed met elkaar kunnen vinden.

Vote & Comment ;)