Mijn Verleden, Onze Toekomst (Flikken Maastricht)

Deel 10

Bedankt voor de lieve reacties!

'Dat ging goed vandaag, hè?', zegt Wolfs zodra we wegrijden. Ik ben nog even helemaal in de wolken om hoe ze mij zonet noemde. Mam. Ik heb er nooit bij nagedacht, maar eigenlijk klinkt het wel goed. Met een grote lach op mijn gezicht kijk ik hem aan. 'Ja, het ging echt heel goed, beter dan ik had durven hopen'. Hij legt zijn hand op mijn bovenbeen en kijkt me liefkozend aan. 'Ik ben trots op je, Eef', zegt hij terwijl hij even in mijn been knijpt. 'Dankjewel, Wolfs, dat je me geholpen hebt' 'Graag gedaan, schat' Ik lach en hij lacht mee. 'Ik vind dat je Chinees verdient hebt voor vandaag, wat vind jij?' 'Vraag je mij nou serieus of ik zin heb in chinees?', zeg ik lachend en Wolfs haalt zijn schouders op. 

Nadat we het overheerlijke eten ophebben, blijven we nog even zitten aan tafel. Mijn telefoon piept en ik zie dat ik een sms’je heb van een onbekend nummer. 'Hoi Mam, morgenavond heb ik niks te doen dus ik kom graag bij jullie eten. Hoe laat ben ik welkom? Je lieftallige dochter, Mira', leest het berichtje en ik begin spontaan te lachen. Wolfs kijkt me onbegrijpend aan dus laat ik hem het berichtje lezen. Hij begint ook te lachen en staat op van zijn plek om naast mij te komen zitten. Ik geef hem direct een knuffel en hij houdt mij stevig vast. 'Ik ben zo blij dat het allemaal goed is gegaan', zeg ik en ik voel Wolfs zijn lippen op mijn wang. 'Ik ook, Eef, ik ook' Ik kijk hem aan en geef hem een kus. Hij verbreekt de kus bijna meteen. 'Moet je haar geen berichtje terug sturen?', zegt hij lachend. 'Uh, ja, even vergeten' Ik voel mijn wangen rood worden en pak mijn telefoon weer op. Snel typ ik een berichtje. 'Hoi, wij zijn morgen om vijf uur klaar met werken, dus als je om zes uur bij ons bent is het prima. En nog iets, jij bent altijd welkom! x mama'. Het is een raar idee om met 'mama' af te sluiten, maar tegelijkertijd voelt het ook erg fijn. 'Eef, ik denk dat we morgen wel wat hebben uit te leggen aan Mechels' 'Hoezo, wil je het haar nu al gaan vertellen van ons?', vraag ik en ik wordt gelijk bang. Straks mogen we geen partners meer zijn. Ik zou echt niet weten wat ik zonder hem zou moeten. 'Dat was ik nog niet van plan, maar toen jij met Mira aan het praten was, vroeg ze waar je was. Ik heb gezegd dat jij even aan het praten was met je nichtje, maar dat vond ze allemaal wel erg lang duren. Ze vond het niet heel erg zolang ik de pv’s maar afmaakte. Toch kreeg ik de indruk dat ze doorhad dat er meer aan de hand was', legt hij uit. 'Je hebt gelijk, misschien moet ik het haar morgen maar gewoon eerlijk vertellen, van Mira', zucht ik. 'Ik denk dat dat wel het beste is', zegt hij. 

'Het is al laat', zeg ik, 'laten we zo maar naar bed gaan'. 'We?', vraagt hij terwijl hij mij ondeugend aan kijkt. 'Ja, we, Wolfs, we', lach ik en ik sla mijn armen om zijn nek. 'Of wil je niet met mij mee naar boven?' Ik kijk hem zwoel aan en druk een kus op zijn lippen. 'Wat ben jij van plan, Eva van Dongen? Je lijkt mij totaal niet moe' 'Wie zegt dat ik gelijk wilde gaan slapen?', zeg ik en ik klim op zijn schoot. Hij brengt zijn hoofd naar het mijne en we kussen vol passie. Mijn hand laat ik door zijn haar gaan. Zijn armen schuiven onder mijn knieholtes en ik voel hoe hij mij optilt. 'Dit gaat nog een lange nacht worden, maar daar heb ik totaal geen problemen mee', denk ik terwijl ik mijn lippen tegen zijn nek druk. Ik druk me zo dicht mogelijk tegen hem aan wanneer hij de trap op loopt en ons naar boven brengt.