A RACONTEUR [Completed]

Part [20]

Song suggestion- Lost Boy By Ruth.B

Zawgyi version

ေရွာင္းက်န႔္က ဒီရက္ေတြကို ဘယ္လိုေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့သလဲ အမွန္ေတာ့ သူကိုယ္တိုင္လည္း ေသခ်ာသိမေနခဲ့ဘူး။ ရိေပၚက ျပန္မလာခဲ့ဘူး။ ျပန္မလာခဲ့ဘူးဆိုေပမယ့္ ရိေပၚက ရိက်န႔္ျပခန္းမွာပဲ ေနေနေသးတယ္။ ဒါကိုလည္း ေရွာင္းက်န႔္သိတယ္။

အဲဒီေန႔က အရမ္းပင္ပန္းေနတဲ့ ေရွာင္းက်န႔္က စိတ္ေလွ်ာ့ခ်လိုက္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။ ညေနေစာင္းေလာက္မွာ ေရွာင္းက်န႔္က ျပန္ႏိုးလာခဲ့တယ္။ ႐ုတ္တရက္မို႔ သိပ္စိတ္အာ႐ုံမမိေသးတဲ့ ေရွာင္းက်န႔္က လုပ္ေနၾကအတိုင္းရိေပၚကို ေရတစ္ခြက္ခပ္လာေပးပါလို႔ေတာင္ လွမ္းေအာ္လိုက္မိေသးတယ္။ဒါဟာ အလိုလိုလိုအပ္ေနခဲ့ေသာ ေႏြးေထြးမႈတစ္ခုျဖစ္တယ္။

အခန္းေလးက တိတ္ႏိုင္ဆိတ္ႏိုင္လြန္းတယ္
ကိုယ့္အသက္ရွဴသံကိုယ္ျပန္ၾကားႏိုင္တယ္
အထီးက်န္ဆန္မႈဟာ သိပ္ကို႐ုတ္တရက္ဆန္လြန္းခဲ့

အေျခအေနမွန္ကို ျပန္သိလာတဲ့ေရွာင္းက်န႔္က မ်က္ႏွာကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔အုပ္ရင္း အသက္ျပင္းျပင္းရွဴရင္း အၾကာႀကီးထိုင္ေနခဲ့တယ္။ရိေပၚက ျပန္မလာေတာ့ဘူးလား ေမးခြန္းတစ္ခုက စိတ္ထဲမွာ အထပ္ထပ္ျမည္ဟီးတယ္။ဒါကို နည္းနည္းေလးမွ ေရွာင္းက်န႔္က ဆက္လက္သည္းခံႏိုင္စြမ္းမရွိခဲ့ဘူး။

အိမ္ေနရင္းအက်ႌနဲ႔ ဖိနပ္တစ္ခုေကာက္စြပ္လို႔ ေရွာင္းက်န႔္က ေျခလွမ္းေတြကို ခပ္သြက္သြက္လွမ္းတယ္။ ဦးတည္ရာက ရိက်န႔္ျပခန္းသို႔ျဖစ္တယ္။ညဖက္မို႔ လမ္းေတြက နည္းနည္းေမွာင္တယ္။ ေရွာင္းက်န႔္မွာ ရိေပၚဖုန္းနံပါတ္ေတာင္ မရွိတာကိုလည္း သတိထားမိတယ္။ေအးစက္မႈကို အတိုင္းသားခံစားရတယ္။

ညဖက္မို႔လား အနည္းငယ္ေလာေနလို႔လား
ျပခန္းကိုေရာက္ဖို႔ အေတာ္အသင့္ေဝးတယ္ခံစားရတယ္

နီးစပ္တာလား ေဝးကြာတာလား
အရာရာဟာ ေဝခြဲရခက္မႈေတြနဲ႔ ညေနခင္းက ကုန္ဆုံးတယ္။

ေရွာင္းက်န႔္က ျပခန္းေရွ႕မွာ ေျခစုံရပ္တယ္။အဝါေရာင္အခန္းေလးက ဒီေန႔ေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္အတြက္ စိမ္းသက္တယ္။တံခါးကို ေခါက္ရမလား ဖြင့္ဝင္သြားရမလား ေတြေဝစြာနဲ႔ ေရွာင္းက်န႔္က ရပ္တန႔္တယ္။ေလႏုေအးက ခပ္ေျဖးေျဖးတိုက္ခတ္တယ္။ေရွာင္းက်န႔္ဆံႏြယ္စေတြက ေလနဲ႔အတူ အသာအယာလြင့္လို႔ ေရွာင္းက်န႔္ကေတာ့ ေအးစက္မႈကို မသိႏိုင္ခဲ့၊ စိတ္အစဥ္က ျပခန္းေလးဆီ စူးစိုက္ေနခဲ့တယ္။