Naughty Doctor

Δημόσιο Γαμήση!

Dr. Νικόλας Γουάτσον POV

Απλά ήθελα να της δώσω ένα φλιτζάνι καφέ και να μιλήσουμε λιγάκι. Το μάθημα μας για σήμερα σχεδόν τελείωσε πριν καν ξεκινήσει έτσι αποφάσισα τι μπορώ να κάνω για εκείνη καλώντας την να πάμε να φάμε πρωινό. Ήταν ευγενική και ειλικρινά χαρούμενη επειδή ήρθε στο σπίτι των γονιών μου. Δεν φαίνονταν σαν πουτάνα, έτσι δεν τρελάθηκα να μην την γνωρίσω στην μητέρα μου το αντίθετο ήθελα να την γνωρίσει. Δεν είχα καλέσει ποτέ μια γυναίκα ή οποιοδήποτε άλλο κορίτσι στον σπίτι των γονιών μου. Και για είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω τι θα πω στην μητέρα μου για την Τάνα. Απλά δεν μπορώ να την δω σαν αρραβωνιαστικιά μου ή σαν κοπέλα μου. Δεν καταλαβαίνω γιατί...Ίσως όχι ακόμη.

Την κοίταζα επίμονα μπερδεμένος με το τι κάνει τώρα "Λοιπόν, περίμενε ένα λεπτό. Ηρέμησε, δεν βοηθάς γίνοντας τύφλα στο μεθύσει το ξέρεις?" ναι, άρχισε με ένα καφέ και τα πηγαίναμε τέλεια τότε μετά από λίγο την ρώτησα για τις δικές της σεξουαλικές φαντασιώσεις, ξαφνικά άλλαξε σε μια διψασμένη γυναίκα και ζήτησε ένα μπουκάλι κρασί. Δεν έχω παράπονο που θέλει να πιεί αλλά όχι και όλο το μπουκάλι για όνομα του Θεού! Εξάλλου ήταν τόσο πρωί ακόμα, αυτομάτως ζήτησα τον προϊστάμενο του εστιατορίου και μου είπε ότι κανονικά δεν σερβίρουν αλκοόλ πριν τις επτά το βράδυ.

Προσπάθησα να πάρω το ποτήρι από το χέρι της. Σήκωσε το ένα φρύδι και έγλυψε το χείλος του ποτηριού "Γιατί? Σκέφτηκες κάτι βρώμικο?" ΤΙ? Τώρα αρχίζει να νιώθει καυλωμένη! "Αμμ, πρέπει να πάω πίσω στην κλινική, το ξέρεις. Έχω αργήσει. Απλά θα μπορέσουμε να περάσουμε σε άλλη μέρα το σημερινό μάθημα. Θα είναι άλλα είκοσι επτά μαθήματα." Μουρμούρησα παίζοντας τον χαζό. Ναι, ναι την πείραζα ή μάλλον ήθελα να δω το επίπεδο της στην σκοτεινή και τον πόθο που μπορεί να φτάσει μπροστά σε κόσμο. Καμιά γυναίκα ή κορίτσι δεν μπορεί να κάνει κάτι δημόσια. Στην πραγματικότητα, σε εμάς τους Κυρίαρχους δε μας αρέσει να μοιραζόμαστε τα πράγματα μας με άλλους ακόμα και με την οπτική επαφή.

Κατάπιε το υπόλοιπο κρασί που υπήρχε μέσα στο ποτήρι και τότε μου έκλεισε το μάτι και με τρεμάμενη φωνή μου λέει "Τι? Μόλις μας έφτιαξες_ Ένα_ Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Θέλω," προσπάθησε να πάρει ανάσα και να συνεχίσει και να βάλει τις λέξεις σε μια θέση, αλλά στην πραγματικότητα ήξερα τι ήθελε να πει.

Πλησίασα κοντά στο λαιμό της και της ψιθύρισα, "Ναι, τι θες? Πες το...Μπορώ να δω ότι παρακαλάς να σου πάρω την παρθενιά μωρό μου." Έτριψα την μύτη μου απαλά πάω στον λαιμό της πάνω κάτω, δίνοντας της παλμούς που την ανατρίχιαζαν. Μπορώ να νιώσω το σώμα της να ανάβει και το ασταθές στήθος της να πηγαίνει πάνω κάτω. Το γελάκι που έβγαλα την έκανε να ανατριχιάσει αμέσως με το που την άγγιξα στους μηρούς της και ζουλώντας τους.