Part-29(Unicode)

2.6K 168 0
                                    

Flashback~~~~

"မဖြူ စင်​ ကျ​နော်​့ကိုချစ်​​သေးလားဟင်​"

"......."

"တစ်​မျိုး​တော့ မထင်​ပါနဲ့! ကျ​နော်​သိချင်​လို့ပါ"

"​အမ​ ရှင်​းသန်​့ကို ​မောင်​​လေးတစ်​​ယောက်​လို
သ​ဘောထားနိုင်​ပါ​သေးတယ်​"

"အချစ်​ဆိုတာ အဲ့လိုပဲ​ပြောင်​းလဲပစ်​လို့ရလား!

အာ့ဆို သူလဲကျ​နော်​့အ​ပေါ် ​ပြောင်​းလဲသွားပြီလား!

ထူး​တော့ထူးဆန်​းတယ်​!

သူမရှိ​တော့မှ ကျ​နော်​့ရင်​ထဲ သူ့ကိုလိုအပ်​လာသလို
ခံစားလာရတယ်​!

ပြီး​တော့ အထီးကျန်​သလိုခံစားလာရတယ်​!

သူ ကျ​နော်​့ကို ထားပြီးထွက်​သွားတာ​တော့ မဟုတ်​
ဘူးမလား!

သူ​ပြော​တော့ ကျ​နော်​့ကို အရမ်​းချစ်​တယ်​ဆို!

သူကျ​နော်​့ကို ချစ်​ရင်​ ​စောင်​့နိုင်​ရမှာ​ပေါ့!"

**********

"သားရှင်​းသန်​့! ထမင်​းစားရ​အောင်​"

​ဒေါ်​မေ​မေတင်​ ​ခေါ်လိုက်​​သော်​လည်​း အ​ပေါ်ကပြန်​
ထူးသံမကြား~~~

"ဒီ​ကောင်​​လေး အိပ်​များ​ပျော်​​နေတာလား"

​အခုတ​လော ဒီ​ကောင်​​လေး သိပ်​မူမမှန်​~~~

မျက်​နှာလဲမ​ကောင်​း~~~

ငိုင်​တိငိုင်​တိုင်​နဲ့ ဘာ​ဖြစ်​လို့ဖြစ်​​နေမှန်​းကိုမသိ~~~

သူလဲစိုက်​ခင်​းစာရင်​း​တွေ သွားစစ်​​နေရတာနဲ့ရန်​ကုန်​
ပြန်​​ရောက်​တာ​တောင်​ သိပ်​မကြာ​သေး~~~

သူအခန်​းတံခါးကို ​ခေါက်​လိုက်​သည်​~~~

အထဲမှ ဘာမှမတုံ့ပြန်​~~~

"​ဒေါ်​လေး ၀င်​လာပြီ​နော်​"

"ရွှတ်​~~ဟင်​့~~"

သူ​တေ​ွ့လိုက်​ရတာက သူ့ကို​ကျော​ပေးပြီး ကုတင်​​
​ပေါ်မှာထိုင်ကာ ပြတင်​း​ပေါက်​ဘက်​ကို ​ငေး​နေတဲ့
သူ့တူရှင်​းသန်​့~~~

Butterfly(Completed)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ