Psychologists/Yoonkook ✔

1

Jungkook

Dün heyecandan gözüme bir gram uyku girmemişti. Şimdi ise işe gidiyordum.

Ben Jungkook, üniversiteyi bitirmiş ve şuan ilk iş yerime stajda çalışan bir psikolog olarak gidiyordum.

Yoongi diye birinin yanında stajyer olacaktım.

Sonunda geldiğimde içeri girdim. Herkes garip bir şekilde sanki beni tanıyormuş gibi selamlıyordu.

Ah pardon...beni değil. Yanımdaki Yoongi'yi.

Bu biraz üzücüydü çünkü alınmıştım.

"Günaydın Jungkook-sshi."

Sanırım benden başka Jungkook yok. "Günaydın Bay Min. "

Beraber asansöre ilerliyorduk. "Bana Yoongi diyebilirsin."

Yakışıklıymış.

Kendine gel Jungkook, buraya çalışmaya geldin.

Asansöre bindik. "Bildiğim kadarıyla 97'lisin. Sanırım bana Yoongi hyung desen daha iyi olur."

Benden büyük olmasına şaşırmadım. Ancak boyu çok sevimliydi.

Gülümsediğimi görünce sordu. "Komik olan boyum mu?"

Sustum.

Sırıttı ve dalga geçti. "Bilirsin bazılarında boy başka yere gider."

Bir dakika...ne?

Asansörden inmiştik.

Pekâlâ...ben anladığımı anladım küçük adam. Çok sataşmayacaktım çünkü saygısızlık yapmak istemiyordum. Ancak çok kötü bir durumdaydım. Karşılık vermezsem ezilecektim.

Neyse Jungkook ilk gününde batırma.

Güldü ve odasını anahtarıyla açarken mırıldandı. "Sanırım seninle çok uğraşacağım Jungkook. "

Huysuzlandım. "Sanırım daha ilk saatten batırdım."

İçeri girmiştik. "Hayır, sadece yanımda çalışan stajyerlerle çok eğlenirim."

Oda çok sadeydi, göz almıyordu ancak klasik bir hastane odası değildi. Cidden çok hoştu.

Odayı süzerken mırıldandım. "Sizinle iyi geçinmek istiyorum Bay Min."

"Yoongi hyungta anlaştığımızı sanmıştım."

Hmmladım. "Yoongi hyung çok samimi değil mi?"

Offlayıp kendini koltuğuna attı. "İşi çok fazla ciddiye alıyorsun. Ancak buraya gelen çoğu kişi aşk acısı çekiyor veya şizofren."

Ona dönüp karşı çıktım. "Ya da siz bütün hastalarınıza aynı gözle bakıyorsunuz. Hepsine aşk acısı veya şizofren diyip geçemezsiniz."

Sesli bir şekilde güldü. "Farklısın. Sevdim seni."

Ben seni sevmedim. "Sadece sizin yapmanız gerekipte yapmadığınız şeyi yaptım."

"Hey yavaş ol." Ayaklandı ve bana yaklaştı. "Sencede fazla özgüvenli değil misin?"

Gülümsedim. "Peki siz fazla rahat değil misiniz?"

Omuz silkti. "Sadece samimiyim."

"O zaman bende egoistim."

Güldü. "Yavaş yavaş canımı sıkmaya başlıyorsun."

Konuyu dağıttım çünkü yarım saattir atışıyorduk. "Sizcede zamanımızı boşa harcamıyor muyuz?"

Yerine tekrardan oturdu ve gözlerini yumdu. "Neden ergenlerle uğraşıyorsam..."

"Daha ergenlere katlanamıyorsanız neden psikolog oldunuz?"

"Tamam Jungkook, işimize dönelim. Birazdan bir hasta gelecek."

☆♥

selam babuşlar bu sefer aa-zzz04 başka bi deyişle gönlümün sultanı ile bu mükemmel konulu fici yazdım qpdjwod

bölümleri haftaiçin hergün 1 gün arayla atmaya çalışacağım kendimi eve kapattığım için böyle gaza gelip 2 fic çıkardım inş sıkışmam amk neyde hadi bakalım bismillah qşdkwpkdkd

★♡