Psychologists/Yoonkook ✔

3

Jungkook

Saat akşam 6 olmuştu. Yani sonunda eve gidebilecektim.

Paltomu giyerken Yoongi konuştu. "Bir daha Jimin ile öyle konuşma."

Alayla sordum. "Nasıl konuşmuşum?"

Bana aynı alayla karşılık verdi. "Atarlı ergenler gibi. Jimin hassas birisi. Her şeyi kafasına takar, dediklerini düşünerek söyle. Bir de psikolog olacaksın."

Son cümlesini sessizce söylese bile duymuştum. "Her yeni tanıştığına sevgilin var mı diye soruyorsa onda bir gariplik var demektir."

O da paltosunu giydi ve odadan çıktık. "Sadece sohbet ediyorduk."

"Onu sevmedim."

Asansöre ilerliyorduk. "Neden sadece insanlarla iyi geçinmiyorsun?"

Mırıldandım. "Gayette iyi geçiniyorum."

"Pekâlâ tartışmak istemiyorum."

Güldüm. O ise gülmeme karşı şaşkınlıkla bakmıştı.

Tek kaşını kaldırdı. "Komik olan ne?"

Gülmeye devam ederken konuştum. "Sensin, şimdiden benden bıkmış gibi gözüküyorsun."

"Maalesef çok zor bir partnersin."

Asansörde birden ışıkları gittiğinde Yoongi gülmüştü. "Aish~ yine mi?"

Aklıma gelen en mantıklı şeyi sordum. "Asansörde mi kaldık?"

Telefonunu eline almıştı."Evet, sanırım Jimin'i aramalıyım."

"Jimin ne yapabilirki?"

Mırıldandı. "Jimin, bizim için çalışan getirecek. Çalışanda bizi buradan kurtaracak."

Telefon açıldıktan sonra Yoongi olanı açıklamıştı, Jimin'in telefondan gelen kahkahasını duymuştum.

Yerimde olsa eminim tutuşurdu.

Telefonumun ışığını açtım. "Her gün böyle mi?"

"Ayda bir."

Sorular sormaya ve onu gıcık etmeye devam ettim. "Neden adam gibi tamir etmiyorlar?"

Offladı. "Bunu bana söyleme."

Bana dik dik baktığını -süzdüğünü- fark ettiğimde ona baktım. "Ne oldu?"

Omuz silkti. "Yakışıklıymışsın."

Ona dalgayla cevap verdim. "Bak zaten şuanda yeterince dramatik bir klasik yaşıyoruz. Şimdide öpüşmemiz gereken sahneyi yaşamayalım."

Güldü.

Bence doğru bir şey söyledim.

Konuşmaya devam ettim çünkü sessizlik pek hoş değildi. "Pekâlâ sende yakışıklısın ama bu seni sevmediğim gerçeğini değiştirmiyor."

Rahatlıkla konuştu. "Kindar değilsen sorun yok."

Gülümsedim. "İyiki değilim eğer olsaydım bitmiştin."

Kapı açıldığı zaman çalışanı ve Jimin'i görmüştük. "Sonunda."

Asansörden çıktım ve telefonun ışığını kapattım.

Yoongi de çıktığında huysuzlandı. "Sanırım artık müdüre dava açma zamanı geldi."

Jimin güldü. "Adam ne yapsın, çalışanlar sorunlu çıkıyor." Çalışan ile göz göze geldiği zaman gülümsemişti. "Sanırım artık gitmemiz gerek. Size kolay gelsin."