Beni ozlem_okatan buradan takibe alabilirsiniz.
Birde oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin.
Keyifli okumalar canlar ❤
🌸MELEK GÜMÜŞ🌸
Başımdaki inanılmaz ağrıyla gözlerimi açtığımda midem açlıktan guruldadı. Üzerinde yattığım yatağın yumuşaklığı vücudumu iyice jöleye çevirmişti. Etrafa göz gezdirirken nerde olduğumu ancak kavramış ve dehşetle doğrulmuştum. Kaçış planım..
Kahretsin Melek ! Nasıl uyudun ?! Nasıl uyursun ?!
Gözlerim kendime olan sinirimle dolduğunda dudaklarımı ısırdım. Yine o lüks evlerden birindeydim. Evlerin güzelliği, lüksü ve ihtişamının içinde esir olduktan sonra bana cehennemden farksız gelen odanın içinde yataktan kalkmak için hamle yaptım.
Bacağımın ağrısı anında geri dönerken kısaca vücuduma göz gezdirdim. Dizlerim ve dirseklerimdeki yaralar pansuman yapılmış ve bandajlarla örtülmüştü. Her uyandığım yeni günde üzerimdeki beyaz bandajlarda artıyordu. Kefenimi hangi gün giydireceklerdi acaba ?
Gözlerim kısa bir an parmağımdaki parlaklığa takıldığında dudaklarımdan ağzıma kan tadı geldi. Alt dudağımı dişlerimin arasından kurtarıp yüzüğe nefretle baktım.
Aptal ! Nasıl uyudun ?! Kaçabilirdin ! Kaçabilirdim..
Dudaklarımdan bir hıçkırık kaçmadan önce hafifçe tıklanan kapı tüm dikkatimi dağıttı. Gözlerimdeki yaşları geriye gönderirken gelenin Sinan olmasından öyle korktum ki bembeyaz kesildim. Kapıyı küçük, tıknaz bir kız açtığında farkında bile olmadan tuttuğum nefesi bıraktım.
Çenesine kadar gelen kısacık kahve saçlarını kulaklarının arkasına kıstırmıştı. Küçük gözleri ışıldayan parlaklığı ve samimiyetiyle beni bulduğunda korkuyla karışık merakla ona baktım.
"Günaydın efendim, Sinan Bey bunları dolabınıza yerleştirmemi istedi." Dedi ince sesiyle. Gözlerim elindekilere kayarken poşetlerin içinde rengarenk görünen kumaşlardan kıyafet olduklarını anlamam uzun sürmedi. Kıyafetleri sırayla dolaba dizerken gözlerimi kapatıp açtım.
Adam çoktan kurmuştu her şeyi. Kendi dünyasında yaşıyordu ve bağladığı iplerle kuklaya dönmüştüm onun elinde. Getirilen kıyafetlere bakarak bile beni burada uzunca bir süre tutacağını anlıyordum. Korku kalbimi yine esir aldı. Esaret gözlerimdeki ateşi körükledi. Sakin kalmaya çalışarak konuştum.
"Sen kimsin ?"
"Adım Rüya efendim." Dedi beklemediğim bir saygıyla. İkinci sorum için tam ağzımı açtığımda cümlesiyle geri kapattım. "Sinan Bey kahvaltı için aşağıda sizi bekliyor."
"Saat kaç ?" Dediğimde bileğindeki saate bakıp bana döndü.
"Sabah dokuza geliyor efendim." Ne zamandır uyuyordum ?
"Ben buraya kaçta geldim ?" Dedim aklımdan hesaplama yapmaya çalışarak.
"Bilmiyorum Melek Hanım, ben sabah başladım işe. Annem çalışıyor burada dün o buradaydı, o bilir kaçta geldiğinizi. İsterseniz sorabilirim." Dediğimde boş ver derecesine hareket yaptım. Getirdiklerini dolaba yerleştirirken yataktan kalkıp neredeyse bir duvarı kaplamış boydan cama yaklaştım. Gözlerimin önüne yine yemyeşil ağaçlar ve uçsuz bucaksız orman serilirken umutsuzca nefes verdim. Dakikalar öncesindeki korku yine kalbimi elleri arasına alırken boğazımdaki yumru nefes almama izin vermiyordu.
YOU ARE READING
ᴀᴍɪʏᴀɴᴇ ᴍᴀꜱᴜᴍ🕊 (Kırık Kalpler Serisi 1, 2, 3)
Spiritual"Açın şu kapıyı!!!.." "kimsiniz siz...benim burda ne işim var!..." Tereddütle ağlamaktan giden sesimi bulmak için boğazımı temizledim; "Kimse var mı ?" Sessizlik. "Yardım edin ! Kimse yok mu ?" Sessizlik. "Lütfen, boğazımdan bir hıçkırık kaçtı, lütf...
