Yaramızda kalsın
Hangi kalemin ömrü yeter ki, İçimizdekilerini anlatmaya
Ben susarak ezberledim,
Yazarak anlatamam...🕊
Melek Gümüş
Keyifli okumalar
Sinan sevdiği kadının sayıklamalarıyla uyandı.
"Yapamam.."
"İstemiyorum!"
Meleğin titreyerek söylediği sözlerden hiç bir şey anlamadı .
"Atma beni lütfen."
"Ben sana bir şey yapmadım. "
Sinan Meleğin uyurken ağlamaya başlamasıyla Meleğin yanından kalktı. Telaşla ne yapacağını bilemedi.
"Sinan atma beni o uçurumdan..."
Sinan bu sözlerle başından aşağı kaynar sular döküldü. Meleğin yanına oturdu.
Meleğin elini tuttu alnına bir buse kondurdu.
"Melek uyan.. Özür dilerim peri kızı sana yaptıklarım için affet beni.."
Sinan, Meleğin alnından dudaklarını çektiğinde Meleğin yüzündeki kanı gördü.
Telaşla Meleğin yanından kalkıp. Bir üst kattaki Yusuf beyin odasına koştu nefes nefese.
*********************
"Artık ben bir şey demiyorum! Çünkü siz dediklerime önem vermiyorsunuz."
Yusuf bey salonda ayakta aile fertlerine bağırıp çağırıyordu. Gözünde ağlamakta göz yaşı biten Necla hanım anne yüreğiyle sordu.
"Kızım nasıl ?.."
"Kötü! Berbat! İyileşmiyor ve siz ona böyle davrandığınız sürece."
Necla hanım Yusuf beye bakıp sordu.
"Açık konuşun lütfen.."
Yusuf bey derin bir nefes alarak ondan açıklama bekleyen aile üyelerine baktı. Artık kimseden bir şey saklamamanın daha doğru olduğunu düşündü ve en sonunda söyledi.
" Kızınız ölüyor. Size daha nasıl açık konuşayım. "
Sinana baktı.
"Bak bu kıza sen hiç iyi gelmiyorsun. Onu ölüme çeken bir azrail gibisin."
Sinan ellerini kenetlemiş sıkarak konuştu her cümlesinden gözünden akan yaşlar parkeye düşüyordu.
"Sen onu iyileştireceksin! Söz verdin bana! İlaç tedavisine başlamıştın.. Onu kurtaracaktın Yusuf amca söz verdin bana.."
Yusuf bey dolan gözlerini tavana kaldırdı. Ortamın duygusallığı ona hiç iyi gelmemişti.
"Üzgünüm.. Elimden bir şey gelmiyor ne benim nede tıppın.. Elimden gelen bir şey yok.. Ama sizin var"
Sinan kafasını yerden kaldırıp Yusuf beyin cümlesinin devamını merak etti.Kerem kardeşinin bu hâline kurtulması için bir kapı aradı .
"Ne?"
"Onu mutlu edin, geçmişte ne yaşadıysa beyni o anları ona hatırlatıyor hatta o anları tekrar tekrar ona yaşattırıyor. Ama gözlem yaptığım kadarıylada bu anılar hep onun korktuğu, üzdüğü ona acı veren anılar.. Meleğin güzel anılarını çoğaltın. Bende bu zaman zarfında araştırmalarıma son hızla devam edecegim."
DU LÄSER
ᴀᴍɪʏᴀɴᴇ ᴍᴀꜱᴜᴍ🕊 (Kırık Kalpler Serisi 1, 2, 3)
Andlig"Açın şu kapıyı!!!.." "kimsiniz siz...benim burda ne işim var!..." Tereddütle ağlamaktan giden sesimi bulmak için boğazımı temizledim; "Kimse var mı ?" Sessizlik. "Yardım edin ! Kimse yok mu ?" Sessizlik. "Lütfen, boğazımdan bir hıçkırık kaçtı, lütf...
