ᴀᴍɪʏᴀɴᴇ ᴍᴀꜱᴜᴍ🕊 (Kırık Kalpler Serisi 1, 2, 3)

💥༻8.Bölüm༺💥

Keyifli okumalar canlar ❤

🌸GÖZ YAŞLARI🌸

Yemek bitip herkes gittiğinde, yaşadığım son anları yatağın kenarına çökmüş düşünüyordum. Hiçbiri umurumda değildi, ne parmağımdaki aptal yüzüğü takmak ne de o deftere imza atmış olmak. Ben zorla alıkoyulmuş, kaçırılmış bir insandım. Elbette hiçbiri gerçekte geçerli değildi, olamazdı da. Tüm bu deli sirkinden kurtulmayı başardığımdaysa bunların hiçbirini yanlarına bırakmayacaktım. Sinan denen o adam, ömrü boyunca parmaklıkların ardında yaşayacaktı.

Güneş tepede aldığı yerinden ne ara ufka indiğini anlamadığım o sürede tek yaptığım yatağın başlığına yaslanmak ve düşünmek olmuştu. Kahvaltıdan kalkıp odaya geldiğimde odadaki her yeri karıştırmıştım fakat kötü kaderim devam ediyordu. Yiğit denen o adama ulaşmak için binbir farklı fikir düşünürken annem fırtınaların koptuğu zihnime sinsice ilişmiş ve fırtınamı dağıtmıştı.

Onun olduğu yerde fırtına dayanamaz güneşe teslim ederdi kendini. Anne gülümsemesi, anne kokusu, anne sesi..
Dağılan zihnim eskilere dönmüş, adeta hayatımı film şeridi gibi gözlerimin önüne getirmişti. Düşüncelerde öyle kaybolmuştum ki, annemi ve eski anıları düşünürken kendi kendime hüzünle gülümsemiş ve bunun farkında bile olmamıştım. Gözlerimden akan yaşlar kıvrıldığım yatakta yastığı ıslatırken tek dileğim uyumak, ve annemle rüyalarımda yaşamaktı. Görünen o ki, bu gidişle öyle de olacaktı.

Rüya odaya girdiğinde güneşin sıcaklığıyla kızarmış yanaklarım ve yüzümde çıkan yastık iziyle ona döndüm. Bana hüzünle gülümsemiş ve elindeki elbiseyi yatağın üzerine bırakmıştı.

"Giyinmenize yardım edeceğim," dediğinde nefes verip kendimi yine yatağa bıraktım. Yanıma adımlayıp yatağın yanında durduğunda ona baktım. "Yaralarınız için ağrı kesici ister misiniz ?" Dedi sargı içindeki vücuduma bakarak. Sorusunu duymazdan gelip yatakta sırt üstü uzandım.

"Sen neden burdasın ?" Sorum karşısında bir an duraksadığında merakla ona bakıyordum. Bir şeytanın emrinde çalıştığını biliyor muydu ? Mantıklı hangi insan böyle bir adam için çalışırdı ki ?

"Burada çalışıyorum efendim."

"Ne zamandır ?"

" iki aydır. "

Anlamış gibi başımı sallasam da mantıklı gelmiyordu. Böyle bir adamın yanında çalışmaktansa aç yatıp aç kalkmayı tercih ederdim.

"Benim kim olduğumu biliyor musun ?" Dediğimde sorularıma oldukça şaşırsa da bozmadan cevap verdi.

"Siz Sinan Bey'in eşisiniz." Dediğinde sinirle dudağımı ısırdım. Herkes bu aptal oyuna ayak uyduruyordu anlaşılan. Sakin kalmya çalışıp derince nefes alıp verdim.

"Çalıştığın adam, Sinan. Tam olarak kim ?"

"O benim iş verenim efendim."

"Hayır, demek istediğim.. karakter olarak nasıl biri ?" Rüya birkaç kere gözlerini kırpıştırsa da kaşlarını çatıp bir süre düşündü.

"Oldukça kuralcıdır, disiplinli ve düzenlidir. Planlı ve programlı hareket eder. Büyük işler yönettiği için zekidir de. Ayrıca ailesine de oldukça düşkündür." Dedi kendince tanıdığı adamı anlatırken. Sinan denen o deliyi kafamda bir şekle sokmaya çalıştım. Bir insan bedenine koymaya, zihnimi ve kalbimi onun aslında sadece bir insan olduğuna ikna etmeyi denedim. Olmadı.