ᴀᴍɪʏᴀɴᴇ ᴍᴀꜱᴜᴍ🕊 (Kırık Kalpler Serisi 1, 2, 3)

💥༻29. Bölüm༺💥

Keyifli okumalar canlarım ❤

👉🌟🌟🌟🌟🌟🌟✔

🌸BURASI KİMİN?🌸

29. Bölüm

Artık dayanacak gücün kalmadı kapının kolunu sıkarken zar zor Sinan'a seslendim.

"Kenara çek.."

Bir yandan da derin derin nefes alıyordum,

"Ne oldu, sancın mı başladı?..Doğum için daha erken değil mi?"

Dediği zaman sinirle ona döndüm,

"Hee doğum başladı ! Sende artık çocukların ebesi olursun ! Saçmalamayı kes de arabayı kenara çek.."

Ben cümlemi bitirince o da arabayı kenara çekti. Bir elim ağzımda, hızlıca kapıyı açıp kendimi dışarı attım. Bir kaç adım ileriye yolun kenarına gidip kendimi yere bıraktım.
Midemde ne var ne yoksa çıkardım. Bu mide bulantısı ne kadar iğrenç bir şeymiş ya..

Midemde her şeyi çıkarmama rağmen hâlâ kusmaya çalışıyordum.

Sırtımda hissettiğim el, birden önüme küçük pet şişesinde su uzattı. Ne zamandan beri yanımdaydı ?

"Gider misin ?"

Bu iğrenç tabloyu görmesini istemedim.

Suyu hiç düşünmeden aldım ama iki yudumdan fazla içemedim. Elindeki diğer suyla eline az bir şey döküp yüzümü yıkadı.

Ben ayapıya kalkmak isteyince, bana yardım ederek ayapıya kaldırdı beni. Arabaya kadar bana yardım etti ön tarafa beni otutturup kapıyı kapattı. Sonra kendi de yerine geçti. Arabayı çalıştırıp yola devam etti. Bense yorgun bir şekilde yolu izlemeye çalıştım en son gözlerim kapanmak için savaş veriyordu ve kazandı da...

Ben daha uykuya dalmadan koltuk arkaya doğru eğildi, sonra üzerime bir şey örtüldü hoş kokulu..

***********

Gözlerimi zorlukla dışardan gelen çıtırtılar  yüzünden açtm. İlk görüş açıma odunlu tavan çarptı bir an kendimi ilk kaçırılıp gözlerimi açtığım yer sandım panikle yattığım uzun kanepede toplandım hemen olduğum yeri incelerken çokta uzağımda olmayan sırtı dönük bir şekilde masanın üstünde oturan canavar gözüme çarptı şömineyi izliyordu. Ben toplanıp kanepede oturdum çıkardığım kanepe sesinden uyandığımı anladı omzundan şöminenin yanan ateşini görüyordum, omzunun üstünden bana baktı
Ne o konuştu ne ben..

Beraber yanan ateşi izledik ben ortamın sessizliğini soru sorarak bozdum.

"Burası kimin?.."

"Çokmu merak ediyorsun Melek?"
Öyle sakin bir şekilde sormuştu ki şaşkınlıktan dolayı kekeledim,

"H-hayır sadece...Ne önemi var her sorduğum sorunun cevabını almamaya alıştım ben bu.."

"Onu sormadım ama burası Zerda'nın kafa dinlemek için geldiği yer. Gerçekleri bilmek istiyor musun, abinin yaptıklarını duyabilecek güç var mı sende Melek ?"

Omuzları düşmüş bir şekilde soruyordu bunu bana, artık öğrenmek istiyordum.
Ayağıya kalkıp şöminenin yanındaki gri koltuğa oturdum

"Var olmaz mı sende anlatacak yürek var mı onu söyle? Her konusu açıldığında abin yüzünden! Abin yüzünden diyerek yüzüme ne olduğunu vurmaktan ve şu an bu durumda olmamın sebebini bilmem bence en çok benim hakkım diye düşünüyorum öyle değil mi sence de ?"