"Açın şu kapıyı!!!.."
"kimsiniz siz...benim burda ne işim var!..."
Tereddütle ağlamaktan giden sesimi bulmak için boğazımı temizledim;
"Kimse var mı ?"
Sessizlik.
"Yardım edin ! Kimse yok mu ?"
Sessizlik.
"Lütfen, boğazımdan bir hıçkırık kaçtı, lütf...
Gözlerimi yavaşça açtım hastane odasında benim ne işim vardı.. ayağımdaki ağırlıkta yoktu kendimi toparlayıp üstümdeki battaniyeyi kaldırıp ayağıma baktım alçı çıkmıştı ayağımın altındaki sargılar neyin nesiydi.. bileklerimde pansuman vardı bu o günü hatırlattı.. En son suyun altında bilincimin kapandığını hatırlıyorum.. Kapı açıldı içeri deli ve bir kaç doktor girdi doktorun dedikleriyle beynimden vurulmuşa döndüm
"Annemizde uyanmış, kendinizi nasıl hissediyorsunuz ?"
"Ne annesi?"
Ben cevap beklerken deli lafa girdi
"Siz dışarda bekleyin benim eşimle konuşmam gerek "
Doktorlar başını sallayıp dışarı çıktı deli sakin bir şekilde geçip karşındaki koltuğa ayak ayak üstüne atarak oturdu
"Ne diyor bunlar! Ne annesi?"
"Sana demiştim aşı yoluyla gebe kalacağını.. hazır hastaneye gelmişken benden aldıkları spermleri senin yumurtalıklarına bıraktılar döllenme başladı..1 ayın sonunda kesin hamile olup olmadığın belli olacak sadece biraz sızın olacakmış bakire olduğun için o yüzden dünden bugüne uyutuldun benim isteğim üzere, yarın eve gideceğiz dinlen sen "
Ayağa kalktı sanki çok normal şeyler anlatmış gibi.. Benim hayatım bitmişti..
"Dur orada! bana sormadan bunu nasıl yaparsınız !bu kadar basit mi sizin için insanların hayatını mahvetmek.. Bağırarak söylediklerimi hiç üstüne bile almıyordu.. Bu beni daha çok çılgına çevirdi, yataktan hızlıca kalkıp üstüne yürümek istemiştim ama karnıma giren sancıyla olduğum yerde iki büklüm oldum bu sancı beni bitirdi.. Deli hemen yanıma gelip elini sırtıma koydu
"İyi misin?"
Çektiğim acıdan dolayı ona cevap bile veremedim yoksa onu şurada liğme liğme edesim vardı ,o da bir şeylerin ters gittiğini anladı ve yüksek sesle doktorları çağırdı
"Fırattt çabuk gel! ters giden bir şeyler var!"
Yanımda olması beni iyice çıldırttı zar zor konuşarak "Çe.. çek elleri.. dokunma bana"
"Sinan yatağa yatır muayne edelim "
Doktorun sözü üzerine beni kucağına aldı Ağlayarak ona bayılmadan önce söylediğim söz "Dokunmaaa! uzak dur benden!"
***
Kolumdaki sızıyla gözlerimi açtım karşımda kafasını eğmiş bir şekilde onu gördüm, en son bile görmek istemediğim kişiyi bakışlarımı tavana diktim artık ben bitmiştim.. insafa gelir diye beklerken belki bir gün bu kâbus biter umuduyla beklerken Her şey bitmişti kısa lafın özü..
Öldü umutlar kaptan...
Gözyaşlarım yüzümden yastığa doğru yol almıştı bile.
.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
. . . . . . . . . . . . .
.Yeni bölüm en kısa zamanda gelecek inşallah güzel yorumlariniz ve oylarınız beni çook mutlu ediyor Allah razı olsun sizden 🌸 Bu bölümü hastanede yazdım yoksa sabah yeni bölüm gelecekti ama akşama kaldı 🤷♀️
