"Açın şu kapıyı!!!.."
"kimsiniz siz...benim burda ne işim var!..."
Tereddütle ağlamaktan giden sesimi bulmak için boğazımı temizledim;
"Kimse var mı ?"
Sessizlik.
"Yardım edin ! Kimse yok mu ?"
Sessizlik.
"Lütfen, boğazımdan bir hıçkırık kaçtı, lütf...
Aklıma sen gelince, kalbime bir sessizlik çöküyor. Gözlerim sen'sizlikle doluyor.
44.Bölüm
Aklıma sen gelince, kalbime bir sessizlik çöküyor. Gözlerim sensizlikle doluyor.
Annem benim anlamadığım neyi anlamıştı da beni oradan uzaklaştırıp odaya getirmişti.
Bebeklerimi düşünerek fazla heyecan ve stres yapmamak için onlara karşı gelmedim odaya gelip yatağa oturdum ama hissediyordum kötü bir şey olmuştu bu kötü şeyi duymamak için yatağa uzandım . Annem beni yanlız bırakıp dışarı çıktı.
"Kızım sen dinlen , ben dışardayım "
"Tamam anne ."
Annem dışarı çıkınca odada tek başıma kaldım yatakta sesizce fısıldatım .
"Canavar..Ölme sakın"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
************
"Çekilin önümden, onu görmek istiyorum!"
"Olmaz göremezsin onu."
"Neden göremiyorum ?"
"Çünkü..bilinci kapalı kimseyi almıyorlar mikrop kapmaması için"
"Olsun genede görmek istiyorum onu, camın arkasından bakarım bende."
Şeyda bir saattir beni Sinan'ın yanına gitmemem için ikna etmeye çalışıyordu.
"Kötü bir şey oldu demi...Yoksa engel olmazdınız benim onu görmeme.."
Açık kapıdan içeri Fatih girdi. Göz yaşlarımı silip burnumu çekip ona bakarak konuştum.
"Siz söylemeseniz bile ben hissediyorum kötü bir şey oldu.."
Fatih bitik haldeydi eliyle saçlarını arkaya doğru çekip yanıma geldi.
"Oldu...Sonunda Allah bizim belamızı verdi. Abim uyanmıyor.. Şimdi Fırat kendi hastanesine nakil yaptırıyor sende burda durma Fırat'ın hastanesine senide nakil yaptırıyoruz. Hemen hayır deme abim uyanınca ilk seni görmek ister, iki gündür sende onu görmek istiyorsun en doğrusu bu, toplanın çıkalım. "
Kafamı sallayarak dediklerini onayladım, konuşacak halim kalmadı Uyanmıyordu..Ya bir daha uyanmazsa.. Bunu düşünmek bile istemiyordum. Şeyda ve Fatih dışarı çıktı. Annem üstümü değiştirdi.Onun yardımıyla hastaneden çıktım. Dışarda her zaman olduğu gibi siyah arabalarla zebaniler bizi bekliyordu.Şeyda, Fırat, Fatih, Mert bizimle aynı arabada geldiler bunların ayrı arabası yok muydu ? Hepsi buraya tıkıştı görende bir şeylerden bizi koruyor sanır.
