CHAPTER 7

2.6K 115 6
                                    

LEIGH PEREZ

Lahat kami ay naka upo na sa harap ng mahabang mesa sa dining area habang hinahanda ni mama ang mga naluto nya kanina. My parent's guest were a couple na kasing edad lang nila. They're also with their kids, an identical twin in their mid 20's, and a college student young man. That young man was currently seated in front of me and won't stop smiling.

I glared at him. I also tried to hit his knees with my slippers pero hindi ko ito maabot. I even mouthed 'Stop'.

Matapos mailagay ni mama Lahat ng naluto nya sa hapag ay nag simula na kami ng kumain. Pero napahinto ako, maging ang lahat ng andito sa dining area, nang lagyan ni Claude ng pagkain ang plato ko.

"Didn't I told you to eat more?" sambit nito sa akin saka ito tumingin sa pamilya nya tsaka sa parents ko. "Oh please don't mind us."

How can they fucking not mind? I saw how Claude's mom smile, even his dad faked a cough while giving Claude a fist bump. It's so damn awkward. Damuho ka talaga.

"I-it's not what you think?" I tried to defend myself.

"It's okay dear. Alexander's always like that. It's not something new." Claude's mom said. He's always like that huh? Does he treat other people like how he treat me too?

"Yeah, He's so good at embarrassing himself hahaha. He's like a pro." Miss Clarisse said laughing while hitting our dean, Miss Chloe, on her shoulder. Wait, what? I think we're not talking about the same thing here.

"Shut up woman." Claude replied after hearing what her sister said about him.

I was so embarrassed that I turned my blushing face away from them. Nagsimula na rin silang mag-usap at hindi na kami inintindi ni Claude. Ipinagpatuloy ko na rin ang pag kain ko.

"

Is that your final decision? Ashley?" That's my mom's name. Yes I'm eavesdropping but I couldn't help it. Maririnig at maririnig ko pa rin sila kahit ayoko. Kahit nga paglunok ng pagkain ni Claude ay rinig ko mula dito sa kinauupuan ko.

"It's not the best decision, but it's the most effective way para matapos na ang lahat ng gulong to. Alyson, We're counting on you." I saw mom taking Mrs. Lux's hand and grasping it hard.

"You can always count on me and my husband Ashley, anupa't naging magkaibigan tayo kung hindi rin naman natin matutulungan ang isa't-isa diba?" Mrs. Lux also squeezed my mom's hand. My mom once told me that she has a childhood best friend na hanggang ngayon ay nananatiling matatag ang kanilang pagkakaibigan. I think si Mrs. Lux ito.

"Thank you, I'm also happy to know na malapit pala sa isa't isa ang anak mo tsaka si Leigh. Kahit konti ay nabawasan ang pag aalala ko sa kaligtasan ng anak ko." Why would she worry about my safety? She should worry about herself more. She and dad weren't getting younger. They should be having fun.

" We can count on my son Ashley. I'm more worried about you and your husband. Please mag iingat kayo sa Japan, napaka delikado pa rin nila kahit 10 taon na ang nakakalipas."

"Japan?" pabagsak kong binitawan yung utensils na hawak ko dahil sa narinig ko. Mom never left the country, kahit gaano pa ka importante ay hindi ito lalabas ng bansa.

Nabigla naman ang lahat dahil sa ingay na ginawa ko.

"Alexander Lux, Sinabi ko ng ilingat mo muna ang atensyon ni Leigh." Saad ni Mrs. Lux sa anak nito. Ayaw ba nilang marinig ko ang pinag uusapan nila? May kinalaman ba ako sa biglaang pag alis ni mama papuntang Japan?

HIS POSSESSION (BL) Where stories live. Discover now