CHAPTER 13

1.9K 83 6
                                    


LEIGH PEREZ


I couldn't recall what happened yesterday. I just woke up the next day in an unfamiliar room. The room smells so good and manly, It makes me think of Xan.

I was in a daze for a moment when I saw a black silhouette of a man in the corner. It was just black, and blurry. I got scared so I shouted. Lalo lang lumakas ang sigaw ko ng lumapit ito sakin. Pinagsiksikan ko pa ang sarili ko sa gilid ng kama palayo dito. Tumatawa din ito Kaya naman napatakip ako ng tenga.

'Please Stop...'

I can hear a little boy begging for someone to stop. What is happening? I can feel my tears falling from my eyes, I can feel my body shaking. I can hear him, the little boy, he's crying too.

'Help me... Dada.'

"Please stop...Jan ka lang, wag kang lalapit" mahina kong sabi saka ko tinakpan ng mas madiin ang mga tenga ko dahil tumatawa ang lalaki na parang walang bukas at paulit ulit ko yung naririnig.

"Tulong. Tulungan nyo ako. Dada." Ang sakit ng ulo ko.

"Wag kang lalapit please"

Ngunit napapitlag ako nang may kamay ang humawak sa mukha ko at pwersahang pinaharap sa kanya. Nagsasalita ito pero hindi ko marinig kung anong sinasabi nito. Pinagmasdan ko na lamang ang lalaki hanggang sa makilala ko ito.

"Xander" I called him. The man was also slowly disappearing into thin air. Xander was hugging me hanggang sa tumigil ako sa kakaiyak. He made sure that I'm no longer crying when he let go of me. Xander also wiped the tears on my face. He didn't said a word, he's more focused on cleaning my face and trying to read my emotions before asking questions.

After he made sure that my face is clean, he kissed me on my forehead. This simple gestures of him, always makes me calm.

But why am I inside his room anyway? I can't remember getting inside this room. The last thing I remember I was inside our classroom.

I was about to ask him pero I unahan nya na ako. "So that I can look after you the whole night."

"What?" Naguguluhan kong tanong dito.

"You're wondering why you're in my room, right? I bet you'll ask me that."

I rolled my eyes on him at hindi na muna ito pinansin ng makaramdam ako ng gutom.

"I'm hungry." Pagpaparinig ko rito.

I saw on my peripheral how Xander smirked. He then told me to take a bath if I want while he cook my food. He also told me na huwag munang pumasok ng Academy at magpahinga na lang ngayon araw.

I agreed to him because I don't think I can handle school right now, I feel lethargic for some reason.

Bumalik na ako sa kwarto ko para maligo. Hanggang ngayon ay nasa maleta ko pa rin lahat ng damit ko. Napansin ko rin kanina na hindi ko damit ang suot ko ngayon dahil maliban sa masyado itong malaki para sa akin ay hindi ito ang amoy ng mga damit ko.

After kong maligo ay dumiretso na ako sa dining area ng bahay nila Xander. When Xan saw me getting inside, he told me to take a seat and asked me what I want to drink. Nang sabihin kong gatas ay napangisi ang loko. He made pancakes for our breakfast. It's quite good so I ate happily.

"By the way, what happened yesterday? bakit ang sakit ng ulo ko?" Napatigil naman sya sa pag kain si Xander dahil sa tanong ko. Wala kasi akong maalala kung anong nangyari kahapon. Minsan na ring nagpakita sa akin ang mga imaheng yon dati at naulit lang ngayon.

Actually wala akong maalala sa childhood life ko, basta sabi ni mama na aksidente lang daw ako at nagkaproblema sa memorya kaya wala akong maalala tungkol sa buhay ko mula 7 years old pa lang ako.

HIS POSSESSION (BL) Where stories live. Discover now