Kızımız İçin

Kİ 37. BÖLÜM

Multi: Poyrazz💚

Hepimiz ağzımız açık rüzgar hocaya bakarken poyraz masanın üstündeki sudan bi bardak uzattı. Rüzgar hoca suyu bi dikişte bitiririp hepimize kısa bi bakış attıp, kendini orkun abinin yanına bıraktı, " Hepinize gelen mektup bana da geldi. Kim olduğunu bilmiyorum ama bulduğum da sağlam bir yeri kalacağını sanmıyorum. " yüzünde hem sinir hem de üzüntü vardı. Herkes birbirine bakarken evde telefon sesi yükseldi. Alp direk telefonu yanıtlarken gözlerimiz bu kez onun üstündeydi.

" Güzelim şşt tamam sakin ol. Tane tane anlat bana, Herşeyi biliyoruz tamam tamam, sana yemin ediyorum elimden geleni yapacağım. Kızım ağlamasana. Bak sakın kendine zarar verecek bi girişimde bulunma. Biz bi yolunu bulup geleceğiz yanına. Bizde seni seviyoruz. " alpin asele konuştuğunu anlamıştık. Telefonu kapatıp elini saçlarına geçirdi. "Abi hıçkırarak ağlıyor, napacaz abi bu halde onu yanlız bırakamayız. Sikerim böyle hayatı ama ha. " alp kendi tutamayarak küfür ettiğin de poyraz onu çekmiş ve hepimiz oturmuştuk. Rüzgar hocanın ağzından çıkan kelimeler ile hepimiz tekrar gözlerimizi üzerine çıkarmıştık.

" Daha çok küçüktük. 5 yaşlarında filandım. Annemler bi curcuna ile hastaneye gitti, ben evde bakıcım ile kaldım. Sabah geldiklerinde ellerinde küçük bi kız vardı. Yeni doğumuştu asel o kadar güzeldi ki. Dokunmaya kıyamazdık. Her gece uyumayıp onu izlerdim. Annem onu ilk kucağıma verdiğin de kız kardeşin demişti bana. Onu korumalısın demişti. Kendimce onu kendimden koruyordum. Dokunmuyordum gece kimse gelmezsin diye başından ayrılmıyordum, " gözlerini yere kitlemiş anlattırken merakla ne diyeceğini bekliyorduk, " Gel zaman git zaman daha da güzelleşiyordu hepimiz ona hayrandık. Sonra bir gece evimize suikast girişimin de bulunuldu. Babam özel harekatta çalışan bir amirdi. Büyük bir saldırıya uğradık. Annemizi orda kaybettik. Son sözleri 'kardeşin sana emanet' olmuştu. Yoğun ateş altındayken aselin ağlayışlarını hiçbir zaman unutmadım, her gece kabus olarak görüyorum. İstinasız her gece. " gözünden bir damla yaş aktığında kendini zorlayarak devam etti, " Ardından suikast bittiğinde, babam ve ben o harabede tek kalmıştık. Aselde bir kurşun yemişti tam karnının ortasına küçücük birşeyken başladı benim meleğimin hayatla mücadelesi. " duyduklarım ile kalbim sızlamıştı. Karnın ortasındaki o izi görmüştüm. Sorduğum da doğum izi demişti.

Rüzgar hoca derin bir nefes alıp devam ettmişti, " Tam 1 ay komada kaldı. 3 kez kalbi durdu her seferin de hayatta tutundu. Sonra çıkardık hastaneden, ama hep ağlıyordu anladık ki annemi istiyor, ama vermedik annemi ona. Bakıcıllarla idare etti hep. Küçücükken kaybetti o." gözlerim yaşlanmaya başlmaştı bile. Ben dinlerken dayanamıyordum asel ise yaşamıştı. Boşa çok güçlü demiyorduk. " Sonra birgün kapı çaldı. O zamanlar delikanlı olmuştum bile. Asel ise 2 veya bilemediniz 3 yaşlarındaydı. Babamın arkadaşı ve yanında en yakın arkadaşım olan cem çakır geldi. Babamın arkadaşı yani cemin babası yasa dışı bir kaç işi vardı, ama ona göre baya güçlü bir adam dı. Babam aseli gözümün önünde onlara verdi, ne kadar inkar etsem ne kadar ağladıysam durduramadım babamı aseli cemlere verdi." artık bildiğiniz ağlıyordu rüzgar hoca. Orkun abiye baktığım da ciddi ciddi ağlıyordu. Asel konusunda çok hasastı. Hele bunlar duyduktan sonra kendini tutamamıştı.

" Sonra babam beni yurt dışına gönderdi. Ne türkiye yüzü ne de kardeşimi görebildim. Ama ceme güveniyordum, ona gözü gibi bakacağına emindim. Cem hergün onun fotoğraflarını gönderdi, ses kayıtlarını attı bi şekilde onu hissetmeye çalıştım. 1 yılımız böyle geçip gitti. Sonra baktım fotoğraflar gelmiyor, cemi aradım açmadı. Aradım tekrar tekrar ama açan olmadı. " elini saçlarına geçirdi arından kafasını kaldırıp konuştu. Gözleri tabiri caizse kan çanağına dönmüştü. " Araştırdım ve cemin ölüm haberi ile karşılaştım, tam asel iyi olacak diye ümit ederken bir de baktım, asel tekrar kaybetmişti. Ordan sonra valizimi toplayıp biletimi aldım, tam yolla çıkacakken babam tekrardan engelledi buraya gelişimi, 10 kez gelecekken, 10 kez engelledi babam. Sonra bir daha göremedim zaten. " hepimiz rüzgar hocaya bakıp ağlıyorduk, sessiz hıçkırıklarım içimize dolarken en beterimiz ise rüzgar hocaydı. Nefes bile alamıyacak hale gelmişti. " Sonra gel zaman geç zaman kendimi okula adadım. Her zaman aselden bi haber almaya çalıştım. Sonra sizi buldum, hepinizi teker teker araştırdığım da asel önüme çıkmıştı. Büyümüş, güzelleşmiş, yanlız değil yanında onu seven koruyan tam 5 tane adam varmış. " hepimize minnettarlık içeren gözlerle baktı. Sonra gülümseyip, " Başta sizi kıskandım yalan yok. Sonra baktım ki siz ona kendinizden iyi bakıyorsunuz. Hep size içimde bi minettarlık besledim. Elimden geleni yaptım ettim. Ardından okulunuza geldim, ilk geldiğim de aseli kavga ederken gördüm, size yemin ederim aynı annem gibi kokuyordu. Bana yumruk attı, orda oturup ağlayasım geldi biliyor musunuz? Kardeşim, benim birtanem bana ilk defa dokunmuştu. Sonra beni hatırlamdığını söyledi, içimdeki ümit ışığı sönerken yanında yamacında olmaya devam ettim, " bu defa yüzünde küçük bir gülümseme vardı. " Her defasında karşısına çıkıp anlatmak istedim, sonra o üzülür diye hep erteledim. İşte tam kendimi cesaretlendirip karşısına çıkacaktım, bir de baktım cezaevine girdiğini duydum. İşte dedim, işte ben yine kaybediyorum. Yine elimden kayıp gitti. " rüzgar hoca kendini toparlayıp ayağıya kalktı, " Sizin elinizden geleni yaptığını biliyorum ama ben hall ettim o kız şikayetini geri alacak, asel 1,2 güne çıkarılacak, şey.. " diyip elini saçına atarak karıştırdı,
" Beni dinlediniz teşekkür ederim, ama sizden sadece asele açıkladığınız da yanınızda olmak istiyorum. " diyip orkun abime bakmaya başladı. Orkun abim yutkunup ayağıya kalktı elimi rüzgar hocanın omuzuna katıp,
"Bundan sonra asel için en iyisini yapacağız. Seninle de arasını düzeltecek ben aseli azıcık tanıyorsam, seni göz göre göre bir daha kaybettmeyi göz almayacak. Seni artık biz de tek bırakmayacaz." Rüzgar hoca yüzündeki ile kapıdan çıkıp gözden kayboldu.