Soldier's Uncontrollable Love (COMPLETED)

Chapter 24

Hear me

Linggo ngayon ng umaga at maganda ang gising ko. Ginawa ko na kagabi ang lesson plan ko para bukas kaya ngayong araw ang chill day ko.

I stretch my arms before leaving the bed. Sinuklay ko ang buhok at nag-mouth wash. I was just wearing a minnie mouse cotton short and a sleeveless shirt bilang pantulog nang bumaba ako mula sa kwarto.

Paniguradong nandito ngayon si Dayday dahil linggo at walang pasok. Dumeretso ako patungong kusina upang mag-hilamos at maglagay ng mary kaye sa pisngi as part of my morning routine.

"Salamat naman at maagang nagising ang apo ko. Nica hija, ikaw na muna ang bahala sa bisita natin ha. Kailangan ko munang pumunta ng palengke dahil ipagluluto ko siya ng paborito niya para sa tanghalian."

My brow raised. Who's visitor?

"Sige po lola----"

I made a one step backward when I saw a man sitting in our dinning room. He's sipping a cup of coffee.. Lumingon siya sa akin na naglalaro ang ngiti sa labi. I glared at him before looking away.

"Lola, sandaleee..." Laglag ang balikat ko nang makitang tumatakbo na ang tricycle na sinakyan ni Lola.

Wait... What the hell is my problem, anyway? Pamamahay ko 'to kaya bakit ako nagiging paranoid? Taas noo akong pumunta sa counter upang gawin ang routine ko. Walang pansinan.. rude na kung rude!

"Tinakasan mo ako noong biyernes, akala mo naman hindi ko matunton bahay mo.." Dinig kong utas niya at halata ang amusement sa boses. Damn! Is he making fun with me? Mukha ba kaming close. I just rolled my eyes and ignore him.

"Uy, Good Morning, Ma'am."

Halos mapatalon ako nang marinig ko ang boses niya sa gilid ko. Nakasandal ang braso niya sa counter habang nakaharap sa akin. Nakangiti pa ang potangena!

He's wearing a black board short, plain navy brown shirt and ball cap.
Mabilis kong binanlawan ang pisngi ko kahit pa hindi pa natatapos ang 5 minutes.

I faced him with a raising brows. His lips twitch and caught my eyes.. ako ang unang umiwas. Ang lakas ng loob niya huh? Hindi man lang siya nahiya sa lahat ng mga ginawa niya sa akin?

"Anong ginagawa mo rito ng ganito kaaga?" Masungit kong saad.

"Binibisita ko si Lola at ang anak ko." Sagot niya kaya tumalikod ako. His child? Nandito rin ba sa Sta Barbara ang anak nila ni Ryzelea? Damn. I'm curious.

"Fluffy, anak! Come to papa."

Napangiwi ako at nilingon siya. What the hell? Si Fluffy ang tinutukoy niyang anak niya?

Mabilis kong nilapitan si Fluffy na nasa ilalim ng mesa. Anong akala niya? Papayagan ko pa siyang makahawak kay Fluffy? No way.

"Fluffy, doon ka muna sa kwarto. My masamang nilalang dito sa labas baka mapano ka." Ani ko at dinala ang pusa sa Sala at itinago sa likuran ng sofa.

"Ang damot," Narinig kong utas niya.

Marahas ko siyang nilingon at pinaningkitan ng mata. How dare him to said that? Mahigit tatlong taon siyang hindi nagpakita at babalik lang siya rito sa bahay na parang wala lang? Walang hiya!

"Ako ba 'yong sinasabihan mo ng madamot?" Saad ko sa naiiritang boses.

"Hindi ah," Tanggi niya at ipinagkrus pa ang braso upang depensahan ang sarili. Inirapan ko siya.