İNTİKAM MELEĞİ 2

11. BÖLÜM

MEDYA: Adel & Kerem

😍😍😍😍😍

Genç kız arabasını üniversitenin otoparkına park edip indi. Dün bütün dersler bittikten sonra direkt eve gitmişlerdi hepsi de.

Kampüse doğru ilerlerken az ileride ki bankta Kerem ve diğerlerini gördü. Onların bugün 1 saat erken gelmeleri gerekiyordu. Artık tamamen burada kalacaklardı ve onun için bazı işlemleri halletmeleri gerekiyordu.

Başta oraya gitmeyip, okula girmeyi düşünse de, hiç bir şey düşündüğü gibi olmuyordu kimsenin. Çünkü Defne'nin elini havaya kaldırıp genç kıza el sallamasıyla birlikte adımlarını oraya doğru yönlendirmek zorunda kaldı. Bu akşam bir cafede toplanacaklardı. Ama Adel'in nedense hiç içine sinmiyordu bu. Ne de olsa Kerem'le barışmamışlardı daha.

"Günaydın." diyip oturdu tek boş olan yere. Yani Kerem'in yanına... Sanki bilerek orayı boş bırakmışlardı. Adel oturunca diğerleri de aynı şekilde ona gülümseyerek 'günaydın' dediler.

Boşluğuna gelip başını yan tarafına doğru çevirince Kerem'in kendisine baktığını gördü yine. Bir süre bakıştılar öyle. Ama daha sonra genç kız omuz silkip önüne döndü. Kerem'in de kaşları çatıldı hafifçe. Adel sürekli yapıyordu bunu çünkü.

'Bakalım bu akşamdan sonra da, böyle davranabilecek misin' diye geçirdi içinden. O sırada konferans saati geldiği için ayağa kalkıp konferans salonuna doğru yürümeye başladılar. Bugün son konferans vardı.

Salona girdiklerinde çoktan dolmuş olduğunu gördüler. Defne;

"Ohooo, salon dolmuş bile." diyerek sitem etti. En son Murat'ın gözüne bir taraf çarpmıştı. Diğerlerine de orayı gösterince hepsi de oraya doğru ilerlemeye başladılar. Ne hikmettir ki, Adel yine Kerem'in yanına oturuvermişti.

Konuşmacı geldiğinde de sunum başlamış oldu.

Genç kız refleksle elini koltuğun koluna koyduğunda bir süre sonra da aynı hareketi Kerem yaptı, ama aynı koltuk koluna. Tabi, Adel'in kolunun da orada olduğunu bilmiyordu. Kolları birbirlerine değince başlarını önce birbirine çevirdiler hemen. Ama daha sonra Adel hemen ateşe değmişcesine kolunu çekti ve önüne döndü.

**********

"Ne yaptın da seni arıyorlar her yerde?" diye sordu yaşlı adam. Genç adam ise yüzünde ki sırıtmayla anlatmaya başladı.

"Ne yapacağım? İkisinin ayrılmasını ben sağlamış olamam belki ama sürekli barışmalarını engelledim. Her gittikleri bir ortamda sorun yarattım. Ama peşimde olmalarının asıl sebebi; ailelerinin evinin oraya bomba yerleştirmiş olmam. Eğer planlarımdan haberdar olan biri aptallık yapıp planımı onlara anlatmasaydı, çoktan istediğim olup onlar öbür tarafı boylamış olacaklardı." sonlara doğru sesi sinirli çıkmıştı.

Güvenli bir yer bulamayınca soluğu bu adamın yanında almıştı sabah.

"Kimmiş o aptallık yapan?" diye bu sefer başka bir soru yöneltti genç adama.

"Vildan Vural." ismini söylerken bile öfkesine engel olamıyordu. Ondan çok büyük bir şekilde alacaktı hıncını. Bu günlerin tadını çıkarsındı. Derin bir nefes alıp tekrar konuştu Kuzey.

"Önce ailesinden başlayacaktım işe ne güzel. Ondan sonra çok sevdiği arkadaşları ve en son, Adel'le Kerem..! Ama olmadı işte, o kadın bütün planlarımı bozan, en büyük etken oldu!"

Yaşlı adam da onu pür dikkat bir şekilde dinlemişti. Onun da vardı elbet alacağı bir intikam... Ve bunun nefretiyle birlikte konuşmaya başladı.