Chapter 10

68 5 1
                                    

Malakas ang sikat ng araw habang nasa ilalim kami ng yabong ng isang malaking puno at nagpapahinga. Pansamantala kaming tumigil para makakain ang aming mga kasama.





Nasa ibabaw ako ng puno na aming sinilungan habang tinatanaw ang malawak na teritoryo ng Cohen. For a few years, the priestess manage to create her own civilization in which I find fascinating. Gathering outcast and have them believe in her own vision of a great city is quite a great hardwork. Branches creak from behind. Angus came to me and look at the scenery that caught my attention.





"Planning on being an outcast?" he ask.




Bahagyang napakunot ang aking noo. "What do you mean?"




"You can live in Cohen without the laws of the city. You can be as free as you want to be." mahinahon niyang saad habang nakatingin sa malayo. Tinatanaw ang isang bagong lupain na ngayon lang namin napuntahan.






"I am born to govern. Why would I want to leave?" I ask not knowing why he just asked things like leaving the city.





He just shrug. "Maybe to live in peace."





I snorted at his remark. Why would I want to live in peace, when peace is so damn impossible to even speak off in this realm. Nothing more than just an empty word. Bigla kong naisip ang aming ina. Bakit niya naisipang iwanan ang syudad para mabuhay mag-isa.





"Have you ever wondered why mom left the city?" I ask him, wondering why people wanted to leave the walls of the city when all it ever did was to defend the people from the fangs of danger.






"For love." he answer without hesitations.





I scoff at his comment.






Love? The most cliché word I ever heard. Why trade their goals and ambitions, their hard work and governance just because they fall in love.






Dumb.







"Don't tell me you believe in such idiocy?" natatawa kong saad sa kanya pilit na isinisiksik sa kanyang utak na hindi para sa akin, sa amin ang emosyon na makakapagpagulo lang ng pag-iisip at isang hamak na pakiramdam lamang.







"As what I heard love is the most powerful thing." he said with a hint of sarcasm in his voice.








I scoff at his remark and jump towards the bottom of the tree. Walang kahit na anong ingay ang maririnig sa aking pagtalon mula sa ibabaw ng puno. Naabutan kong nagpapahinga na ang iba habang umiinom ng tubig si Larco. I turn my gaze away from him and went towards my bike.







"We'll be heading out at exactly zero-three hundred." saad ni Angus kasabay ng pagtakip niya ng kanyang mukha ng paborito niyang libro na hindi ko alam na dinala niya pala sa buong byahe.






"Kumusta ang bata?" biglang tanong ni Jay kay Verleen na katulad ko ay iniinspeksyon ang kanyang bike.






"Katulad ng iniutos ni priest Larco, pinadala ko sa konseho ang bata." sagot naman sa kanya ni Verleen habang nakatingin lang sa kanyang bike.







Bata?







Kailan pa nagkaroon ng mga hakbang ang grupong ito nang hindi ako sinasabihan. At si Larco, kailan pa siya nagkaroon ng karapatan para utusan ang aking mga tauhan ko ng hindi ko nalalaman. I use my speed and went towards my men.






After Light: Journey To The Empyrean (Agnes, Book One)Where stories live. Discover now