Chapter 16

52 6 0
                                    

Tatlong araw na naming nilalakbay ang karagatan. I thought it would only take us an hour or a day but I guess I was wrong. Ilang araw na ring kinukulit ni Cerberus si Verleen na halatang nagtitimpi lang dahil tinutupad lang niya ang utos sa kanya ni Larco. I am inside my cabin listening to the melody that keep me sane for a couple of days. May panahon na maalon, may kalmado, may araw na maulan, may maaliwalas. Tanging ang maliit na music box na ito ang nagsisilbing kasiyahan ko sa loob ng ilang araw.






Isang mahinang katok ang nagpabangon sa akin. I gaze at the door but still did not move. Isang ulo ng tao ang bahagyang sumilip sa maliit na siwang ng pinto. Napakunot ang aking noo habang hinihintay na bumungad ang kabuuan ng lalaki na kumatok sa pinto.





What does he want?






"Gusto ko lang sanang malaman kong nandito ba si Verleen?" mahina niyang saad habang nakataas ang dalawang kamay naka V-form. I look at him in boredom. Do I look like a keeper? Nang mapansin na wala akong pakialam sa kanyang tanong ay mabilis siyang pumasok sabay sara sa pinto.







"You know I can kill you right here, right now."







He just look at me and nod but still did not left the cabin. Mabilis akong umupo at inayos ang aking bota. Naupo ako sa gilid ng kama at inaayos ang aking mga gamit habang mabilis siyang tumabi sa akin at tiningnan ang aking ginagawa. I place my music box in my side while tying my hair in a ponytail. Hahawakan na sana niya ang aking music box ng mabilis ko itong nahawi mula sa kanya sabay tapik sa kanyang kamay. Masamang tingin ang iginawad niya sa akin sabay himas sa kanyang kamay. It must really hurt, he looks at me like he's about to cry but of course, he's old enough to embarrass himself so he just pursed his lips and raise his brow.






"Sos possessive galing sa boyfriend mo yan noh?" saad niya sabay sundot sa aking gilid. Maybe the world he said that was peaceful than this realm taught him his words, clothing style, and weirdness.







"What is a boyfriend?"






He just chuckle.






"Boyfriend means a boy and a friend." He said.






That's all? Bahagya lamang akong napailing at akma na sanang lalabas ng cabin ng hawakan ni Cerberus ang aking balikat.







"I saw that Larco guy stare at you, is he your boyfriend?" He ask with a grin.






A boy that is a friend. I guess Larco is a friend afterall. We've been together for the longest time. I have been taking care of him eversince he was young so I guess we are.





"Yah."






He just clap his hands and left the cabin with an enormous laugh. He really is going crazy. One more trip to that world will make him more weirder and crazier. The more Verleen will hate him and he'll have no other choice but to settle for Ophelia. I smirk at the thought of it. Pumunta ako patungo sa kusina ng barko, naabutan kong nakaupo silang lahat habang tahimik na nag-uusap maliban nalang kay Larco na nasa malayo ang tingin sa gilid ng bintana.






Tumabi ako kay Angus na nakaupo sa may tapat ni Demor. He shrug as he look at me with the same bored expression.






"Can't you be any happier sister?"






Before I could answer his questions I slightly glance at Larco who is now talking to Ophelia while she handed him a bottle of water. They are talking seriously like they already have their own shitty world.



After Light: Journey To The Empyrean (Agnes, Book One)Where stories live. Discover now