Thriller (Book Two)

129 3 0
                                    

I use my speed and went outside the palace. Nang tuluyang makalabas ay agad kong sinakyan ang big bike at tinungo ang daan patungo sa bayan ng Silleret. Nang tuluyang marating ang tarangkahan ay patakbo kong tinungo ang tower na agad ikinagulat ng mga nasa loob ng silid.



"Sino ang naka-assign sa footage?"tanong ko sa isang babaeng nakaupo sa harap ng monitor na agad namang itinuro ang isang lalaking nakaupo sa may sulok. Bago pa ako makalapit ay agad umalis sa kinauupuan nito ang lalaki habang inayos na ang isang footage na tingin ko'y kuha ng monitor sa kung sino man ang naglagay ng óion sa labas ng bayan.



The footage started the usual before a built of a man appeared covered in black cloak from head to foot. He slowly put the óion before staring at the monitor. A tear escaped from my eyes. Those were the eyes I mourn for years. He was here. He was so near yet so far from my reach.


Larco.


Patakbo kong tinungo ang daan pababa ng tower patungo sa may tarangkahan ngunit bago pa ako makalabas ng gate ay agad akong natigilan ng may mga kamay na agad humatak sa akin papalayo bago ko pa mabuksan ang tarangkahan patungong Belheim Valley.



I felt his warm hug and I can't help but to cry my heart out. Nasasaktan ako, muling bumabalik ang mga bagay na mistulang aking naging kahinaan sa loob ng maraming taon. He slowly tap my back and wipe my tears.


"This cannot go on forever, my love." He silently whisper and hug me tight.

"I love him, brother. I truly love...him." I can't help but cry on his shoulder as he hug me tight. Alam kong walang ni isang matang nakatitig sa amin lalo pa't batid kong gamit ni Angus ang majika nito.




I felt him look at me as we part. He caresses my cheek and wipe my tears. My tears can't help but fall. I've been trying hard for years. I've been strangled with my own thoughts, my memories and this is not helpful. I can't go on like this for the next thousand years.

"Please save me from this pain, brother."

I felt him stiffen and look at me intently. He knew what I wanted him to do and he knew that's the only way to save me from my drowning self. We stare back at each other as I felt his hands on my hair before he kiss my head and in a blink of an eye, my head began to hurt like hell. Agad kong hinawakan ang aking ulo habang hindi mapigilang sumigaw. Ramdam ko ang malalakas na hangin na pumapalibot sa akin na nakikiayon sa sakit na aking nararamdaman. Hanggang ilang minuto lang ay agad nandilim ang aking paningin bago tuluyan akong tinangay ng matinding kadiliman patungo sa kawalan.


I felt like falling into nothingness. Falling in the depths and I saw him. I saw a guy I know I'm familiar with but doesn't know his name. I saw his cold yet beautiful stares, I saw him reach for my hand but I didn't and there's this someone with a pair of golden eyes who also reached for his hand. Slowly, they faded from my very eyes. Then there was darkness, and in that darkness, I am happy, I'm contented, I felt the liberty of being alive.




Yet, I am alone.

🎉 Tapos mo nang basahin ang After Light: Journey To The Empyrean (Agnes, Book One) 🎉
After Light: Journey To The Empyrean (Agnes, Book One)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon