After Light: Journey To The Empyrean (Agnes, Book One)

Chapter 21

"So tell me again, how far this civilization you are talking about?" The tenth time Cerberus ask Eulises. I heard Eulises groan hearing his question again. Mahina namang tinapik ni Verleen si Cerberus dahil sa kakulitan nito.

"You know, you can leave if you want to. This quest is dangerous." saad ni Angus na nakasunod sa aking likuran.

"If only, but I cannot go without my Verleen." sagot niya sabay pulupot sa kanyang mga bisig kay Verleen na mahina nitong tinapik ang kanyang braso sabay tawa ng mahina.

I already talk to Verleen but she won't leave my side even after I set her free. She wanted to finish this quest before living life with Cerberus. Lumaki siya sa isang syudad na walang ibang ginawa kong hindi hubugin siya sa larangan ng pakikipaglaban. If she just suddenly leave her body will still look for adventure. In order to enjoy new things, you must forget the old one. If she wants to live in peace with Cerberus, she must forget the city, which is impossible so she decided to finish this quest to move forward.

Inilagay ko sa bag si Draco na tama lang para mailagay siya pero hanggang katawan nga lang. Bigla akong napalingon ng maramdaman kong may humahawak kay Draco. I look at my back and saw Larco placing Draco in a more comfortable way since the little dragon's been asleep all day long. Bahagya kaming napatigil ng kunin ito ni Larco at ipahiga sa kanyang bisig na parang isang sanggol. Inayos ko naman ang kanyang pagkakahiga knowing Larco and his muscles.

"Awhhhhh."

Sabay kaming napatingin sa harapan at nakitang nakatingin na silang lahat na may nakakalokong ngiti maliban kay Ophelia. I raise my brows at them. Problema nila?

"This may sound a bit absurd but you look like a happy family." nakakalokong saad ni Cerberus na mabilis na siniko ni Verleen at dinala kong saan. Angus just smirk while Eulises proceed with his tracking. Larco did not respond to Cerberus words and follow Eulises tracks. Meanwhile we went back to our usual never ending walking in this huge forest.

Totoo nga ang sinabi ni Orellis wala pang nakakagawa ng mapa ng Empyrean dahil wala naman talagang may alam kong saan dapat dadaan at hindi. Eulises been following a track that is totally invicible for just a normal people's naked eye. Only those who are as skilled as him can find a track out of dried leaves.

"Nandito na tayo."

Sabay hawi ni Eulises sa isang malago na halamanan ay bumungad sa amin ang isang malaking sibilisasyon. An asphalt jungle inhabited by creatures with pointy ears.

"There are two cities dominated by elves in the Empyrean realm, Elvaña and Elviticus. Elvaña is the home of the elves that is govern by no one, while Elviticus is more civilized govern by a king." salaysay ni Cerberus na seryosong nakatingin sa sibilisasyon na nasa aming harapan.

"I thought monkey business is only for monkeys and not for other kinds." saad ni Angus sabay turo sa dalawang elves na naghahalikan sa isang tago na lugar pero kitang kita mula dito sa aming pwesto.

Bago pa ako magsalita ay may lumabas na isang lalaking elf na nakasaksi sa kanilang ginawa. Kasabay nito ay ang pagkuha ng lalaki ng kutsilyo sabay saksak sa lalaking kahalikan ng babae habang kinaladkad niya ang babae papasok sa loob ng syudad.

Angus who is not in his right mind, laugh and jump towards Elviticus. Rinig mula dito ang malakas na sigaw ng kababaihan. I close my eyes in annoyance.

Angus!

"You girls, stay here." mahinang saad ni Eulises sabay takbo papasok ng syudad kasama si Cerberus habang si Larco naman ay binigay sa akin ang kakabangon lang na si Draco. I place him in my arms and look at Larco running like a predator looking for its prey. It is still noon so they are visible to the eyes of the enemies. We remain hiding in the bushes for a couple of minutes. I am never good at waiting because I am such an impatient person so I quickly stood up.

"Verleen stay with Ophelia."

I use my speed and run through the city. I keep on doing the same movement like a sudden air just passing, looking for the three gents that left us in the bushes. Isang halakhak ang nagpatigil sa akin, that sounds like Cerberus. As I am about to head their way, I caught Angus trap in a woman's arms. Not exactly the kind of scene I was expecting but I did manage to get him out of there. Lumabas mula sa isang establisyemento si Cerberus na may kaakbay na isang elf na halatang nagkakatuwaan base na rin sa kanilang mga malalakas na tawa.

"Oh Agnes, anong problema?" nagtatakang tanong ni Cerberus na parang hindi alam na may iniwan silang mga kasama sa likod ng mayabong halamanan.

I just roll my eyes and scan my sight looking for a specific human. That feeling when I am looking for him and when I found him, he is with someone. Sana hindi nalang siya hinanap ng aking mga mata para hindi ko maramdaman ang ganito.

"We have a guest." magiliw na saad ng kasama ni Cerberus sabay labasan ng mga elves na may malalaking ngiti sa kanilang mukha. I hate to be so damn negative but the way they smile looks scary.

"Hindi naman siguro sila nangangain ng tao ano?" pabulong na tanong sa akin ni Eulises.

I shrug.

Magkasunod kaming lahat na pumasok sa isang malaking bulwagan ng kanilang kaharian. Hindi ko alam kong anong kaharian ito ng mga elf pero wala akong madamang panganib kahit na nakakatakot ang mga ngiting iginagawad nila sa amin. Sa dulo ng bulwagan ay nakaupo ang kanilang hari at reyna na halatang nagagalak sa kanyang kararating lang na panauhin. Mabilis na lumapit ang hari kay Cerberus sabay yakap niya dito ng pagkahigpit-higpit.

"Maraming salamat sa pagdala sa amin sa mga bayaning tutulong sa aming bayan." magiliw na saad ng reyna na sumunod ring yumakap kay Ophelia na bahagyang nagulat sa mabilis nitong paglapit sa kanya.

Tutulong?

Palihim kaming nagkatinginan nang walang maisagot sa kanilang mga sinabi dahil natatakot kaming mabigo ang kanilang natitirang pag-asa para sa kanilang bayan kung ano man yun.

"Anong problema?" Tanong ko sa kanila na nagpabago sa templa ng kanilang mukha.

"Perhaps you've heard about the kingdom of Elvaña?" tanong ng isang elf na magara ang kasuotan na sa tingin ko siyang tagapagsalita ng hari at reyna.

We all nod.

"What about it?" Angus ask.

"Elvaña died a few years ago. The giants killed every single beating elves in just one blow. Ilang taon kaming naghahanap ng makakatulong sa amin para magapi ang mga higante pero kahit Camelot ay walang planong tulungan kami. Hanggang isang gabi may napadpad na isang nilalang na may taglay ng malakas na kapangyarihan. Sinabi niya sa amin na isa siyang bampira, membro ng angkan na namumuno sa kaharian ng kadiliman. Wala kaming magawa kaya sa kanya kami humingi ng tulong. Pinangakoan niya kaming may pupunta na mga manlalakbay dito na mga kalahi niya at siyang tutulong sa aming patayin ang mga higante." mahaba niyang salaysay na nagpatahimik sa amin.

Mabilis silang napatingin sa amin ni Angus kami lamang ang bampira sa hanay na ito. And if they wanted us to kill the giants, it would take a battalion of vampires to defeat one giant.

"Ipagpaumanhin ho ninyo, ilang higante ho ba ang nais niyong ipagapi?" magalang na tanong ni Verleen.

"Isang buong kaharian." nakangiting saad ng tagapagsalita ng Elviticus.

Biglang napaubo si Eulises sa sagot ng lalaki. I look at Angus and he just nod as he read what I said in mind. I can't take any chances. Sending my people to the giants whose weakness is still unknown. Afterall, this isn't our war, we're just a few couple of passerby's in this realm.

Look for a way to escape Elviticus tonight!