Feel Me 2020

FEEL ME 25: BLISSFUL HEARTS

REMINDERS:

The views of the author doesn't reflect in any specific events already happened or might just happen. What you're about to read is only an imaginative composition of the author. This is a BxB genre which may not suitable for the readers ages 18 year old below. Hereof, the composed story is exclusive solely for 18 year old and above and may encounter some inappropriate use of words you might read later on. And if you are against at same sex relationship or not comfortable reading this kind of thoughts, you are free to leave this page.

BE OPEN-MINDED.

______________________

Previous Chapter:

Ilang sandali pa ay kumalas na kami sa halikan naming dalawa at ibinagsak ko sa kanya ang aking katawan at doon ay niyakap ko ito ng mahigpit.

"Hon?" Pagtawag ko sa kanya, at agad itong napabaling ng tingin sa akin ng may ngiti sa kanyang mga labi.

"I'm nervous to meet those people who raised you. Baka mauwi sa wala ang ating pinagsamahan." Dagdag ko pang wika sa kanya at mas lalo ko pang hinigpitan ang aking pagkakayakap sa kanya.

Sino ba naman ang hindi kakabahan na ipapakilala ka ng taong mahal mo sa kanyang mga magulang at ibabahagi ang inyong pagsasama lalo na't hindi pangkaraniwan ang aming relasyon bilang magkasintahan, tiyak na hindi nila magugustuhan ang aming estado ng kanilang anak.

"Don't be too paranoid hon. I love you and I have my reasons to fought for our love and be together...forever. I promise" turan nito sabay halik sa aking noo, ilong pababa sa aking labi na kay sarap nitong namnamin.

Tila ba parang huling araw na namin ito ni Raymond bilang magkasintahan dahil sa labis labis na kaligayahang aming tinatamasa at pinagsasaluhan. Sana ay hindi na ito magtapos pa at hayaan kami ng tadhanang magsama habang buhay kahit ang kapalit nito'y pagkamuhi at panglalait ng publikong sarado ang mga pagiisip. Dito masusubok ang aming katatagang lumaban na harapin ang panibagong bukas ng magkasama. Si Raymond ang aking lakas at kahinaan lalo na ang aking kaligayahan.

Dahil sa labis na pagod na aming nadarama ay bigla na lamang bumigat ang talukap ng aking mga mata hudyat na dinadapuan na ako ng espiritu ng antok at walang pagtutol ang aking mga mata at agad akong nakatulog. Wala na akong maalala pa.

"BLISSFUL HEARTS"

Quicke_Ow

Part 25

Monday, 8:00 am.

Kinabukasan ay agad akong napabalikwas ng bangon at agad na ginising si Raymond upang pumasok sa companya at gampanan ang kanya kanya naming tungkulin bilang manggagawa dahil sa wala naman kaming gagawin maliban sa mamayang hapong pagsundo sa mga magulang ni Raymond kung kaya't minabuti ko na lamang munang magtungo kami sa opisina upang magtrabaho. Pero bago pa man pumayag si Raymond ay nahirapan muna ako sa paggising sa kanya at pagpayag nitong pumasok kami muna.

Gamit ang kanyang sasakyan ay mabilis naming tinahak ang daan papuntang kompanya at sa ilang minutong biyahe pa ay narating namin ito agad dahil sa hindi medyo matrapik sa daan. Tinatahak namin ang hallway ng gusali at katakot takot na pagbati ang sumalubong sa amin na siyang nagpangiti sa akin. Pagkapasok namin sa opisina ay agad na bumulaga sa amin ang tambak tambak na mga dokumentong kailangang pirmahan at asikasuhin ni Raymond habang ako bilang isang dakilang tagapaglinis ng kanyang opisina ay abala sa pagliligpit ng mga kalat. Ligpit doon, ayos dito ang aking ginawa hanggang sa matapos akong maglinis at ipinahinga ang aking safili sa mini sofa ng opisina. Siguro dahil sa pagod na aking nadarama ay di ko namalayang nakatulog na pala ako. Magmula dito ay wala na akong naalala pa.