Everything except perfect ~Harry Potter Fanfic~

[7] De grote hall

"Sirius Black gaat toch niet op mij jagen?? Mijn vader was er net zo'n een als hem. Waarom zou ik dan naar de grote zaal moeten." Zucht ik. Draco grinnikt, "Komop dit is iets goeds, nu kunnen we kijken hoe hij Potter vermoord."

Sirius Black heeft ingebroken ergens of zoiets. Ik snap het niet. Maar het punt is dat nu iedereen uit elk huis naar de grote hal moet om daar te slapen. En daar heb ik dus geen zin in.

Mijn haar zit verprutst en mijn pyjama shirt voelt veel te kort. Ik kan zien dat Draco moeite moet doen om niet naar mijn kont te staren en het is naar. Het is echt naar. Onder mijn arm heb ik gelukkig wel mijn eigen kussen.

"Hush Draco, Potter verdient het niet vermoord te worden." Zeg ik geërgerd. Ik haal een hand door mijn haar. "Waarom niet? Het enige wat hij doet is onrust brengen." Zegt Draco dan. Ik grinnikt, "Ik herinner nog een tijd waarin jij zó enthousiast was om vrienden met hem te worden. Ik zweer het je praatte weken over, 'Potter en ik gaan een kamer delen', 'Potter en ik worden de beste leerlingen'. Bla bla bla."

"Ik was jong en dom." Zegt hij dramatisch. "Was? Draco, we hebben het hierover gehad, je moet stoppen met het door de war halen van verleden tijd en tegenwoordige tijd." Zeg ik alsof ik tegen een baby praat.

Hij stompt me, "Bitch." Zegt hij dan. Ik grinnik, "Fanboy." Hij rolt met zijn ogen, "Bloedverrader." Ik sla hem met mijn kussen, "Mooiboy." Zeg ik dan.

We lopen de grote zaal in. Iedereen zit er al gestresst. De leraren staren ons aan. Wachtend op een reden waarom we later zijn dan de rest. Merlin. Ik geef Draco een elleboog stoot, "Ga mee." Mompel ik zachtjes. Hij knikt zachtjes.

"Professoren. Ik was zo bang. We raakte verdwaald op de weg hier heen toen ik mijn kussen ging halen en alle trappen begonnen te draaien en ik was zó bang dat Black me zou vinden." Zeg ik. Ik laat de tranen in mijn ogen lopen.

Professor Snape houd een emotieloos hoofd. De rest kijkt gelijk medelevend. Ik zweer het, ik heb een talent, ze geloven het gewoon. Ik voel dat Draco verbaasd is, maar hij doet rustig mee.

"Mijn vader gaat hier zeker van horen!" Roept hij. Ik grinnik in mezelf maar hou een verdrietig gezicht. McGonagall kijkt me met medeleven aan, "Zoek snel een matras uit Meis. Die bij de Slytherins zijn op, maar er is er nog 1 bij de Gryffindors en 1 bij de Hufflepuffs."

"Ik ga bij de Hufflepuffs, adios." Zegt Draco dan. Ik rol met mijn ogen. Maar dan realiseer ik me dat ik nog voor de docenten sta. Gelijk val ik terug in mijn rol. Ik veeg de tranen uit mijn ogen, "Dankuwel. Zijn we hier veilig?" Vraag ik zachtjes.

Mcgonagall knikt, "Tuurlijk. We doen alles om het hier veilig te houden. En tussen ons, hij zal niet voor jou komen." Zegt ze met een hoopgevende lach. Ik glimlach, "Dat is rustgevend. Ik ga maar even slapen."

Ik loop richting richting de Gryffindors. Even scan ik het door. Het enige lege bed is helemaal aan de zijkant. Het ligt een beetje apparaten bij wat eerstejaars. Ik rol met mijn ogen en loop ernaartoe.

Het is niet dat ik de Gryffindors haat.

Ik haat mensen over het algemeen.

Als ik ga liggen probeer ik zo snel mogelijk in slaap te vallen. Ik sluit mijn ogen en ga doodstil liggen. Maar normaal gaat het makkelijker. "Wat doet een Slytherin hier? Is dat Crabbe?" Hoor ik iemand fluisteren. Ik doe een mentale oogrol en open mijn ogen.

"Wat is er nu weer?" Vraag ik geërgerd. Het was de Weasley jongen die dat zei. Ron. Ron Weasley. Het schoothondje van Harry Potter, het vriendje van Hermione Granger en een vreetzak. "Nou, je bent een Slyhterin, wat doe je hier?" Vraagt hij ontstemt.

"Wow, ik zit in Slytherin, wat een ramp. Als ik mocht kiezen zou ik niet hier liggen hoor. Maar Draco hield me tegen en we waren te laat." Zucht ik. Hij doet waarschijnlijk op dit moment een mentale oogrol. Ik in ieder geval wel. Wat een sukkel.

"Kan je niet gewoon een chill pil nemen en stil zijn?" Vraagt Potter dan met een gefrustreerde ondertoon. Jeumig ze zijn echt vreselijk irritant. Een chill pil wat voor taal- FUCK. "Mijn pillen. Fuck." Mompel ik. Oké, of ik moet een professor gaan storen en helemaal naar mijn kamer lopen, of zonder mijn slaappillen kunnen slapen.

Maar ik gebruik ze al lang. En het is het enige wat me een beetje laat slapen. Anders lag ik nachten wakker en heb ik nachtmerries.

"Pillen? Zit je op drugs?" Hoor ik de potter jongen vragen. Nog een mentale oogrol. Oké, negeren en naar een docent denk ik. Welke zou het minst boos worden? Snape zou me laten nakomen. McGonagall zou heel teleurgesteld zijn. Flitwick en ik praten nooit.

LUPIN.

Professor Lupin zal niet boos worden. Maar is die wel hier? Ik zou echt meer moeten opletten. Misschien heeft Snape wel een drankje voor me. Of ik ga gewoon een nacht wakker blijven. Maar er is niemand hier om mee te praten en niemand om dom mee te doen. UGH.

"Ey Leila." Ik hoor iemand mijn stem zeggen. Ik zoek om me heen, "Finnigan?" Vraag ik zachtjes. Ik krijg een zachte ja terug. BAM. Met een klap word er iets op mijn hoofd gegooid. "Auw." Mompel ik. Ik kijk naar wat het was.

Een klein potje. Ik schud het heen en weer en merk dat er iets in zitten. Het moeten slaappillen zijn. Die guy luistert me gewoon af. Wat is dit. Maar, ik heb pillen. Ik weet niet of ik dankbaar of boos moet zijn. Ik weet ook niet of ik hem kan vertrouwen.

Maar iets in me zegt dat het goed is.

Ik neem ze gewoon.

A/N,

HERE I AM,
ONCE AGAIN,
FEELING BORED,
so here is a chapter.

Pls ignore the shittyheid