The Moon in her Broken Home (Broken Series #1)

Fractum 30

Broken 30: Pageant

WARNING: THE ACTIVITY IS THE PRODUCT OF MY IMAGINATIVE MIND.

In most of the nights, Clarkson is present. Hindi ko alam kung araw-araw ba siyang narito dahil sa kdalasang busy ko, hindi na ako nakakasilip man lang sa bintana. Hinahayaan ko lang siya dahil madalas naman ay engine lang ng motor niya ang naririnig ko, at tahimik lang siya sa buhay niya sa labas.

May culminating activity kami sa Personal Development. Ang sa grade eleven ay emotional dance number at ang sa aming mga grade twelve ay pageant. Sa pagkakaalam ko, sa aming mga STEM students lang ito.

Kung akala niyo puro mathematics at science lang ang STEM, mali kayo dahil mag-aartista pa rin tayo rito. Sa DRRR, Media information Literacy, at itong Per-Dev.

Hindi ko lang alam kung anong pumasok sa isip ng teachers namin at Pageant pa ang ibinigay sa amin. It's a partner thing for Mr. and Ms. Personality Development, only for the drade twelve sSTEM students. I don't think other students do this. But it's okay for me.

The pageant will be divided in four portions. The casual clothing and introduction, the talent portion, the long dress or gown and men's formal attire or suit portion, and the question and answer portion.

Kami kami lang din ng mga kaklase ko ang magkakalaban pero sa field gaganapin, along with the grade eleven.

Isang buwan na noong sinabi sa aming may ganoon. Isinabay ko lang ang pag-iisip ng pageant na ito sa mga requirements ng mga subjects ko. Ang talent portion ay required na combination of acting and any talent. Ang long dress ay pwedeng dress lang at hindi paggastusan ng mahal, pero paniguradong paggagastusan iyon ng iba. I only want to focus on the question and answer because I think that's the only portion I will fit in.

I'm not a great actress. Ako lang ang pinipili sa mga main roles madalas dahil sa ability kong makapag-memorize ng mabilis pero kung hahanapan ako ng galing sa pag-arte, wala ako non.

The question and answer however will be like a class recitation for me, with feelings.

Ang walks at ramps ay madali na para sa akin dahil noong pinangarap kong maging model at beauty queen, at nag-aral akong maglakad ng pang model, or something similar to that.

"Natatakot ka ba sa akin?" tanong ko sa isang maitsurang lalaking ipinartner sa akin.

It's a random pick. Sa pagkakaalam ko sa mga kaklase kong ito ay siya ang pinakamakapal ag mukha kaya nagtataka ako kung bakit tiklop siya sa akin ngayon.

Umiling siya, hindi man lang nakikipag-eye contact sa akin.

I asked another question, "Natatakot ka ba sa pamilya ko?" tanong ko pa.

Umiling ulit siya. I need to do the talking. Hindi kami pwedeng ganito sa pinaka-pageant.

"Loosen up. May actings pa tayo at sweet gestures. Kailangan natin iyon at para magawa natin iyon, we have to be not awkward with each other," marahan kong sabi sa kaniya.

And with that, he entered my brown eyes' gaze.

A week before the pageant, we had a free time one Monday morning. I was busy memorizing my script in our dramatic, husband and wife argument, talent portion when I met Clarkson's eyes. Na sa canteen kami ng senior highschool building at sa pagkakaalam ko ay may sariling cafeteria ang college department.

Iniwas ko ang tingin ko sa kaniya at kinutkot ko ng kuko ko ang hawak kong lamukos na papel ng script habang patuloy na nagme-memorze ng kahulihang script.

"Si Travis oh..." rinig kong mahinang boses ni Felicity.

Nakita ko na, bago niyo pa makita.

"Travis!" sigaw ni Morene at iwinagayway pa ang kamay niya.