Heal My Heart (Dream Team Series#1)

=14=

"Go to the hospital. Now." Walang bahid ng emosyon ang boses ko.

Sinunod naman ako ni Peter at hindi na nagtanong pa. Pagkarating roon ay agad akong bumaba at pumunta sa ICU.

Naabutan ko si Tom, Athena, Lia, at Alenna doon. Agad akong niyakap ni Lia at umupo.

"What happened?" Tanong ko.

Si Peter ay kausap si Tom na namumutla.

"Inatake si tito. Tapos umatake pa ang pneumonia nya. He's still in a critical condition." Tinakpan ni Lia ang mukha nya.

Natahimik ako. I pursed my lips and sat there quietly.

Dumating si Allen at may dala syang foods for everyone. Gabi na rin kaya kumain na kami.

May lumabas na dalawang doktor kaya napatayo agad kami.

"Mr. Rivero is still unconcious. Critical ang condition nya so we need to monitor him closely." May mga ibang detalye pang in-explain ang doktor kay Tom.

"Thank you, doc." Sabi ni Athena at tumango lamang ang mga doktor.

Umuwi ako ng madaling araw dahil tinulungan ko silang magbantay sa tatay ni Tom.

Si Athena ay hindi iniwan si Tom kahit saglit. Si Lia na ang nagpresentang mag-file ng leave para kay Athena.

"Okay ka lang?" Tanong ni Peter dahil tulala ako maghapon.

"H-ha? Oo naman." Umayos ako ng upo.

"You should rest." Sabi nito at isinandal ang ulo ko sa balikat nya.

Pumikit ako at nagkatulog ng tuluyan.

I'm wearing a blue off-shoulder dress that ended just below the knee. Nagsuot ako ng white heels at ginamit ang white sling bag ko. Pina-curl ko ang buhok ko.

"You look georgous." Nakangiting sabi ni Peter habang pinagmamasdan ako.

"Thanks." Sagot ko.

He took me to a fancy looking diner. Gumastos pa talaga si tita for this.

Pinakita ni Peter ang reservation namin at in-escort kami papasok ng isang waiter.

Maganda ang pwesto namin dahil kita mo ang view sa labas. May tumutugtog din ng slow music. It was romantic.

And peaceful. I like this place.

"Ayan, ngumiti ka rin sa wakas." Peter joked.

Umirap ako at tinitigan nalang ulit ang view. It's so breath-taking.

"Ganda 'no?" He asked.

I looked at him and he was looking at me. Corny much. Natawa ako sa iniisip ko. I hid my smile.

"Oo."

"Pero mas maganda ako."

Muntik ko nang madura ang wine na iniinom ko. Ngumisi naman sya at maya-maya ay tuluyan nang tumawa.

Napailing ako. He's really unpredictable.

"May chance ba ako?"

I looked into his eyes. Natatakot ako... natatakot ako na sagutin ang tanong nya. Natatakot ako na baka masaktan ko lang sya sa huli.

"Nothing's sure. People's feelings changes, you know?" I smiled bitterly.

"Yeah.." He smiled back.

He's too good for me.

I enjoyed the dinner. Peter made me forget my problems for a moment.

"Hello?" Someone called him.