Stella Mills to normalna dziewczyna która mieszka w małym mieście Storybrooke, wraz ze swoją matką i bratem. Jej życie było spokojne do czasu pojawiania się tajemniczej blondynki Emmy Swan, która niespodziewanie łamie klątwę rzuconą na miasto.
Wówc...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Powoli wchodząc po schodach do mieszkania rodziców czuję się trochę nieswojo. Mary Margaret zabiła Corę, przechodzi okropną traumę, a ja nie wiem co miałabym jej powiedzieć. Poklepać po plecach i powiedzieć, że wszystko będzie dobrze?
Otwieram drzwi i widzę, jak Emma, David i Henry siedzą przy wyspie jedząc śniadanie. Kiwam do nich głową w przywitaniu i wchodzę głębiej do mieszkania. Zauważam Mary Margaret leżącą na łóżku, przykrytą kocem i nawet nie drgającą na mój widok. Niemalże widzę, jak to poczucie winy ją przygniata.
Siadam na krzesełku obok Henrego, witając się z nim małym buziakiem w czoło, co za zwyczaj go irytowało, ponieważ uważał, że jest już dużym chłopcem, ale tym razem nawet nie zwrócił na to uwagi. Był za bardzo zainteresowany Mary Margaret, bo nie spuszczał z niej swojego ciekawskiego wzroku. Emma zdecydowała, że najlepiej będzie mu nie mówić, przynajmniej na razie.
- Zjadła coś?
- Nic.
- Co jej jest? - pyta Henry.
- Nic, ona... jest trochę chora. - mówię i przyjmuje od Davida kubek z ciepłą i parującą kawą.
Henry spojrzał na matkę, a później na mnie i Davida.
- Okłamujecie mnie. - powiedział pewnie. Czasami jestem pod wrażeniem, jak bystre jest to dziecko. - Kłamiesz, tak jak o tacie.
Emma zamrugała i dotknęła jego ramienia, ale on się wyrwał.
- Henry... - spojrzała na nas i oblizała suche usta. - On ma racje. Zasługuje na prawdę. - poprawiła się na krzesełku, by patrzeć synowi prosto w oczy. - Henry, Cora nie żyje, a Mary Margaret jest po części odpowiedzialna za jej śmierć. Dlatego tak źle się z tym czuje.
- To niemożliwe...
- Próbowała nas chronić. - mówię i rozlega się pukanie do drzwi.
David marszczy brwi i idzie otworzyć, a ja podchodzę do chłopca.
- Śnieżka nikogo by nie skrzywdziła...
- Wynocha! - podniesiony głos Davida sprawia, że patrzymy w jego stronę.
W drzwiach stoi Gold. Zakładam ramiona na piersi i podchodzę do mężczyzn.
- Wysłuchasz mnie, dla jej dobra. - wskazuje na leżącą Mary Margaret.
- Co masz na myśli? - pytam.
Patrzy na mnie opierając się o swoją laskę.
- Regina planuje odwet.
- Co chce zrobić? - Henry staje obok mnie, a ja obejmuje go ramieniem.
- Nie powiedziała.
- Więc dowiesz się i nam pomożesz. - mówi David wskazując na niego palcem.
![HAPPILY EVER AFTER ¬ Killian Jones [1]](https://img.wattpad.com/cover/226551801-64-k255273.jpg)