Stella Mills to normalna dziewczyna która mieszka w małym mieście Storybrooke, wraz ze swoją matką i bratem. Jej życie było spokojne do czasu pojawiania się tajemniczej blondynki Emmy Swan, która niespodziewanie łamie klątwę rzuconą na miasto.
Wówc...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
- Grzbiet jest kilkaset metrów stąd. - Killian patrzy na nas przez ramię, kiedy szedł tuż za Davidem, który torował nam przejście przez dżungle. Jestem tu chyba tylko godzinę, a już patrzę tylko na to, żeby skąd wyjść.
- Zobaczymy kryjówkę Piotrusia? - pyta Regina za mną.
- Z tamtego miejsca zobaczymy wszystko. Może nawet zobaczysz syna.
- Mogłam nas przenieść na górę. - mamrocze.
Hak nagle zatrzymuje się i wpadam na jego plecy.
- Dokąd? - patrzy na Reginę, a ja popycham go, by szedł dalej.
- Wiesz, co tam jest? - pytam.
- Wokół czają się niebezpieczeństwa, tylko ja nas przeprowadzę. - mówi pewnie.
- Racja. - mówię do kobiet za mną. - Mieszkał tu, więc jeśli się upiera, to pójdziemy na przemiał. - dodaje i zatrzymuje się, a Regina i Emma wyprzedzają mnie.
Zostaje w tyle z Mary Margaret.
- Trzymaj, bo się odwodnisz. - podaje mi butelkę z wodą.
- Dzięki Mary Margaret. - biorę łyk.
Kobieta uśmiecha się delikatnie.
- Może darujmy sobie formalności. - sugeruje, a ja marszczę brwi. Idziemy dalej. - Możesz mi mówić mamo. Już raz to powiedziałaś.
Mrugam z zaskoczenia.
- No tak, pamiętam, ale... Wtedy mieliśmy umrzeć. - tłumaczę niezgrabnie, drapiąc się po karku, a ona kiwa głową, ale widzę zranienie w jej oczach.
- Jasne, jasne. Rozumiem.
- Po prostu, dajcie mi czas. - proszę, a ona łapie mnie za rękę z małym uśmiechem.
Dołączamy do reszty.
Nawet nie liczę już ile razy dostałam w twarz przez te pieprzone liście.
Kiedy David chce dalej ciąć liście, by ułatwić nam drogę, nagle Hak łapie go za łokieć.
- Nie. - próbuje się mu wyrwać. - Nie!
- Poradzę sobie z chwastem. - mówi dobitnie.
- To Trupia Zgorzel. Kolce pokrywa trucizna. To właśnie nią zaatakowałem Mrocznego.
- Prawie go zabiła. - przypomina Emma.
- Tak. Użyłem skoncentrowanej dawki. W stanie naturalnym zabija wolno i boleśnie. - przesuwa krzaki obok. - Radzę iść tędy. - wskazuje na ścieżkę.
David patrzy na Trupią Zgorzel przez chwilę i kręci głową.
- Pójdziemy tędy. - mówi i przechodzi obok chwastu, a za nim reszta.
![HAPPILY EVER AFTER ¬ Killian Jones [1]](https://img.wattpad.com/cover/226551801-64-k255273.jpg)