KAR ÇİÇEĞİ

《 2. Bölüm 》

    Selamın aleyküm kar çiçeklerim 🙋‍♀️

   Söz verdiğim zamanda geldimmm. Şuraya sembolümüzü alabilir miyim rica etsem ❄

   Medya : Güneş Lara Soykan

    Keyifli Okumalar...

    ♡

Nasıl olduğunu bilmiyordum ama korkmuş ve tedirgin olmuştum. Şimdiye kadar hiç gözlerine bakmamıştım, hatta kimse ile göz teması kurmamıştım. Üç yıllık arkadaşlarım dahi göz rengimi bilmiyorken o görmeden nasıl anlamıştı. Bana bildiğini belli etmekten de çekinmemişti. Sınıf boşalmıştı bense olduğum yerde kaskatı halde donup kalırken sırama bakıyordum. Nilay yanımda bana sesleniyordu ürkek bir sesle. "Güneş güzelim iyi misin? Ne oldu birdenbire? Yeni hocadan mı korktun merak etme sana zorla bir şey yaptıracak hali yok ya."

Ben kendime gelmeye çalışırken başımı sallayarak "Yok onunla ilgili değil bir an Gofret'i, Sumru'yu, Leblebi'yi ve Miki'yi besledim mi diye düşündüm. Kantine gidelim mi?" söylediğim yalan yüzünden yanaklarım utançla kızarmıştı ve kendimi kötü hissetmiştim ama yeni hocamızın hangi tavrından rahatsız olduğumu söylesem saçma bulacaklardır. Hem çokta yalan sayılmazdı ki gerçekten yemeklerini verdim mi diye biraz düşünmüştüm. Birkaç saniye kadar. Verdiğime eminim çünkü. Alpay kolunun birini benim omzuma diğerini Nilay'ın omzuna atıp sınıftan çıkarırken "Gidelim gitmesine de sonra orda kızlar yanımıza gelmeye çalışıyor diye kıskanmak yok ona göre? " diyerek gülmüştü. Büyük ihtimalle birde göz kırpmıştır ama ben ayaklarıma baktığım için görmemiştim.

Nilay sıkılmış gibi "Yaaa kesin öyle olur. Alpay artık anlasan mı acaba kızların ilgi alanına girmiyorsun." benim bunun üzerine dudaklarım kıvrılırken "Ama erkeklerinkine giriyor." dediğimde Nilay ile beraber gülmüştük. Alpay sinirle söylenerek "Ya hatırlatmayın şu pezevengi sinirleniyorum düşündükçe." ben söylediği kaba söz karşında utanıp kızarırken gülmemi sonlandırmıştım. Küfür ve terbiyesiz konuşulan yerlerden hoşlanmazdım ve o tarz konuşan kişilerden de rahatsız olurdum ama Alpay'a kızamıyordum. Alışmıştım ona ama yine de o benim yanımda çok böyle sözler söylememeye çalışıyordu rahatsız olduğumu bildiğinden.

Söylediğini hızla fark edip "Kusura bakma matmazel ağzımdan kaçtı bir anda." ona tebessüm edip hafif bir baktım ve bir saniye sürmeden tekrar ayaklarıma bakarken "Olsun." dedim. Nilay yanda geçen bir çocuğa bakarak "Ay Güneeeş şu çocuk çok tatlı değil mi?" gözlerimi bir kez bile kaldırıp bakmazken Alpay sinirle
"Abinin yanında ne biçim konuşuyorsun lan sen? Birde melek gibi kızı da karıştırıyor işine. " yanaklarım alev alev olmuştu. Bana iltifat edildiğinde çok utanıyordum. Nilay hemen savunmaya geçerken "Ne abisi be aynı yaştayız biz hem sana ne acaba." dediğinde Alpay alayla gülerek "Ben iki dakika önce doğmuşum abin oluyorum tabi ki." dediğinde güldüm.

Nilay ve Alpay çift yumurta ikiziydiler. Karakter olarak birbirlerinden farklı olsalar bile görüntü olarak sanki birisi kız diğeri erkek hali olsa nasıl olur sorusunun cevabı gibiydiler. İkisi de kumral bir tene sahipken kahverengi yumuşak telli saçları, açık kahve renginde gözleri, hafif kalkık burunları ve oldukça ilgi çeken boy ve fizikleri vardı bu yüzdende oldukça benziyorlardı. Onlar benim aksime oldukça geveze ve sosyal kişilerdi. Okulda ki çoğu kişi ile konuşur sohbet ederlerdi.

Erkekler Nilay'ın peşinde iken kızlar Alpay'ın peşindeydi. Hatta geçen gün alt sınıflardan bir çocuk Alpay'a aşık olduğunu ve birlikte olmak istediğini söylemişti. Alpay'ın nasıl kaçtığını düşündükçe kahkaha atmak istiyordum. Ters bir karaktere sahiptim onlara göre ama onlar benim böyle sessiz olmamı seviyorlardı. Aramızda hiç bu konuyu konuşmuyorduk çünkü bende onların bu şekilde aktif ve cana yakın olmalarını çok seviyordum.