Dalawampu't-dalawa

37 6 10
                                    

WARNING!
Read at your own risk.

Josh PoV

Bumaba ako sa sala kasama parin ang mga body guards ko dahil hinahanap raw ako ng babaeng kapatid ni Dave na si Dhalia.

Sabi ko na nga hindi ko na kailangan pang kumilos para lang makuha siya dahil siya na mismo ang maglalapit ng sarili niya sa akin.

Matapos kong malaman na nawawala sila Catarina pati narin si Dave ay kinuha ko na itong pagkakataon para makuha ang kapatid niyang matagal ko ng pinagnanasahan hanggang sa aking  panaginip.

Tinawagan ko si Dhalia at nagkunwaring wala akong alam sa lahat ng nangyayari.

Iyak siya ng iyak sa akin at sinabi niyang patay na ang nanay niya at nasa morgue ito at nawawala naman ang kuya niya.

Meron daw siyang ginawang malaking kasalanan sa kuya Dave niya bago ito kunin ng mga armadong lalaki at dalawang babaeng hindi niya kilala.

At namoroblema daw siya dahil siya lang ang nag-aalaga sa dalawa niyang kapatid.

Nagtakha ako dahil paanong namatay ang nanay ni Dave pero hindi ko na ito tinanong pa at sinabing pumunta nalang siya rito sa mansyon namin at tutulungan ko siya sa lahat ng problema niya.

Alam kong desperada na siyang makahingi ng tulong kaya nandito siya ngayon.

Nang sa wakas tuluyan ko na siyang nakitang nakaupo sa mamahaling sofa sa sala ay hindi ko siya maiwasang titigan ang kabuohan nito.

Ngumiti si Dhalia ng makita ako ngunit batid kong napipilitan lamang ito.

Napansin kong medyo namayat siya marahil dahil sa hirap na pinagdadaanan niya ngayon pero hindi pa rin nabawasan ang ganda niya.

Wag kang mag-alala Dhalia aalisin ko mamaya ang lungkot na nadarama mo at ipaparanas ko sayo ang langit.

Napangisi ako sa sariling naisip at sinenyasan ang mga katulong na pag handaan kami ng mga masasarap na pagkain.

Habang kumakain kami ay wala paring imik si Dhalia kaya naman ako na mismo ang kumausap sa kanya.

"Dhalia hindi mo ba talaga nakikilala ang kumuha sa kuya Dave mo?"Napatigil bigla ito sa pagkain at tila ba natulala.

Hinawakan ko siya sa balikat  na siyang ikinagulat niya."H-hindi po kuya Josh,may mga takip po kasi ang mukha nila a-at—"

Hindi niya na naituloy pa ang sinasabi niya dahil tuluyan ng bumagsak ang mga luha niya.

Grabe napakapanda parin talaga niya kahit umiiyak.

Niyakap ko siya at pinatahan,nung natapos kami sa sala ay sinabi kung kukunin namin ang perang ibibigay ko sa kanya sa kwarto ko bilang tulong sa kanya.

Pero aksidente siyang nabuhusan ng sabaw ng katulong sa buhok at damit kaya naman medyo nagpanic siya.

Humingi ng pasensya ang aking katulong sa kanya habang ako ay hindi maalis ang titig sa bra niyang kitang kita ko na ngayon dahil sa nabasa niyang damit.

Sinamahan siya ng katulong namin na pumunta sa cr ng guess room para maligo dahil amoy na amoy ang sabaw sa katawan niya.

Medyo nag-aalangan pa siyang sumama sa katulong  pero sa huli ay napapayag din siya nito.

"Tapos na ba siyang maligo?"napalingon sa akin ang katulong namin at sinabing hindi pa tapos maligo si Dhalia kaya naman sinabi kung ako nalang ang maghihintay dito.

Inutusan ko naman ang mga body guards ko na ilock ang pinto ng guess room at magbantay sila ng maayos sa labas.

Narinig ko ang pagtigil ng pag lagaslas ng tubig mula sa shower tanda na tapos ng maligo si Dhalia.

Prente naman akong naupo sa kama at inaabangan ang paglabas nito sa cr.

"Manang nasaan na po ang damit—kuya Josh?ano pong ginagawa niyo dito?"Nagulat siya ng makitang ako ang naghihintay sa kanya imbis na ang katulong.

Tanging twalya lang ang tumatakip sa katawan niya dahil nasa akin pa ang damit na dapat ay susuotin niya.

Ngumisi naman ako sa kanya at itinaas ang pantyng hinubad niya kanina tsaka ko ito inamoy sa harapan niya.

Kita ko ang kaba at takot sa mukha niya at mahigpit siyang napakapit sa twalyang nakatapis sa katawan niya.

"Wag kang matakot Dhalia maglalaro lang naman tayo eh"dahil sa sinabi ko ay tuluyan na siyang tumakbo patungo sa pintuan.

Napahalakhak naman ako ng hindi niya mabuksan ang pintuan.

Tumayo ako at takot siyang napaharap sa akin.

Nang magsimula akong maglakad palapit sa kanya ay nagsimula narin siyang sumigaw at humingi ng tulong na sya namang nag pa inis sa akin.

"Tulong! tulungan niyo ako!"

Ang pinaka ayaw ko sa lahat yung magpapapilit pa.

Ilang beses ko bang dapat sabihin yun!

Nang tuluyan na akong nakalapit sa kanya ay agaran ko na siya hinalikan sa leeg at marahas kung tinanggal ang kwalya na tumatakip sa katawan niya.

"K-kuya Josh wag po!"

Kahit nagmamakaawa pa siya ay hindi ako tumigil sa pag halik sa katawan niya pero pilit parin siyang nanglalaban sa akin at humihingi ng tulong.

"Shhhh wag mong subukan na sumigaw kung hindi malilintikan ka talaga sa akin! naiintindihan mo? kayang kaya kong patayin ang buong pamilya mo!

Nang dahil sa sinabi ko ay wala na siyang nagawa kung hindi ang humagulhol at ako naman ay malayang pinag pyestahan ang katawan niya.

Nasa kalagitnaan ako ng pag aangkin sa katawan ni Dhalia ng mapansin kung parang may nanunuod sa amin.

Napatigil ako saglit at tiningnan ang paligid ng kwarto pero wala naman akong nakitang tao.

Marahil ay imahinasyon ko lang ito dahil medyo naparami rin ang nahithit ko kaninang droga.

Nang matapos kong pagsawaan ang katawan ni Dhalia ay tinapunan ko siya ng napakaraming pera sa mukha.

Dahil tulad nga ng sinabi ko dati,pera lang ang katapat ng mga babae para manahimik.

Lumabas ako ng Guess room at inutusan ang mga body guards ko na ihatid pauwi si Dhalia sa kanila ngunit agad akong napatigil ng hindi man lang sila gumalaw sa kinatatayuan nila.

"Hindi nyo ba susundin ang iniuutos ko?!o mawawalan kayong lahat ng trabah—"

Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil bigla nalang  akong pinukpok ng matigas na bagay sa ulo ko ng isa sa aking mga body guards.

Napabulagta ako sa sahig at namilipit ako sa sakit ng ulo ko.

Arggggg!!

Nanlalabo na ang paningin ko at naramdaman ko na binuhat nila ako at nilagay sa compartment ng sasakyan.

"Anong ginagawa niyo?saan niyo ako dadalhi—"

Hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko ng suntukin akong muli ng isa sa mga body guards ko at tuluyan na akong nawalan ng malay.

My kind of torture (BOOK TWO)Where stories live. Discover now