Heart-searching 💗
Part-17
ေယာင္ခ်င္တာေတြ ထ ေယာင္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ Baekhyun က Chanyeol ေက်ာေပၚမွာ ၿငိမ္လို႔။ pw ႏွိပ္ၿပီး အိမ္ထဲဝင္လာ , အေပါက္ဝက မီးခလုတ္ေလး ႏွိပ္လိုက္တဲ့အထိ နိုးမလာေသးဘူး။ ေက်ာပိုးထားရတာမို႔ ဖိနပ္ကို ျဖစ္သလိုသာ ခၽြတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ အခန္းထဲထိ ေရာက္ေအာင္ သြားလိုက္တယ္။ ဂ်စ္တူးေလးက ကုတင္ေပၚက ေစာင္ေတာင္ မေခါက္ခဲ့ဘူး.....
ကုတင္ေပၚ အသာခ်ေပးၿပီး ဖိနပ္ေလးေတြ ခၽြတ္ေပး ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ဖုန္းေလးပါ ေဘးမွာ ခ်ေစကာ ကိုယ္က သူ အိပ္ေနတဲ့ ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္မိတယ္။ ေဘးတေစာင္းေလး အိပ္ေနတာမို႔ ႏွုတ္ခမ္းပါးေလးက သိသိသာသာ ခၽြန္ေနေသးတာ.... Baekhyun က ေဘးတေစာင္းေလးပဲ အိပ္တတ္တာ ထင္ပါရဲ့။
အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာတဲ့အထိ ထိုင္ၾကည့္ေနမိလဲ မသိေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ေခါင္းထဲမွာ သူ႔အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ပဲ ျပည့္ေနတာ....
ကိုယ့္ကို ခ်စ္လို႔ပါဆိုၿပီး ေယာင္ေနတာေလးလည္း ကိုယ္အသည္းစြဲသလို ကိုယ့္ စိတ္ ညစ္ညဴးမွုေတြကအစ ဂ႐ုတစိုက္ နားေထာင္ေပးတတ္တဲ့ သူ႔ကိုမွ ကိုယ့္ ဘဝ ပုံအပ္ခ်င္ေတာ့တယ္။
နဖူးေပၚ ဝဲက်ေနတဲ့ ဆံလုံးေသးေသး ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးေတြကို အသာထိလိုက္ အိပ္ေနတဲ့ သူ႔ေခါင္းေလးကို ပုတ္ေပးလိုက္နဲ႔ ကိုယ့္အခ်ိန္ေတြ သူယူပါေစေတာ့....
ကိုယ့္နားခ်ိန္ေတြ Baekhyun ကိုပဲ ဖဲ့ေပးပါရေစေတာ့။
ကိုယ့္အခ်စ္ေတြ Baekhyun တစ္ဦးတည္း သိမ္းက်ဳံး ယူထားပါေစေတာ့။
ကိုယ္ က်ရွုံးပါတယ္....
ဒီအတိုင္း ျပန္သြားလို႔လည္း ရေပမယ့္ မနက္ သူနိုးလာတဲ့အခါ သူ႔ကို ဘယ္သူ ျပန္လိုက္ပို႔တာလဲ ဆိုတဲ့ ဇေဝဇဝါ အေတြးေတြနဲ႔ မနိူးထေစခ်င္ဘူး။ ဟိုလူ လိုက္ပို႔တာပဲ ေနမွာပါဆိုတဲ့ အေတြး ဝင္ဖို႔ကိုလည္း ကိုယ့္ သဝန္တိုစိတ္က ခြင့္မျပဳခ်င္ဘူး။ မနက္ခင္းတိုင္း ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ သူ နိုးထလာဖို႔ ေလာဘေတြလည္း သိပ္ႀကီးပါရဲ့။
အခန္းမီးသြားပိတ္ကာ သူနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ေဘးတေစာင္းေလး ဝင္လွဲမိတယ္။ မီးပိတ္ထားေပမယ့္ ျပတင္းေပါက္က လေရာင္ေၾကာင့္ သူ႔မ်က္ႏွာ ႏုႏုကိုေတာ့ ကိုယ္ျမင္ေနရတယ္။ သူ႔အသက္ရွုသံ သဲ့သဲ့ကိုလည္း ကိုယ္ၾကားေနရတယ္။
မအိပ္ခင္ ဝင္ေလထြက္ေလ မွတ္တတ္တဲ့ အက်င့္မရွိေပမယ့္ Baekhyun ရွုထုတ္လိုက္တဲ့ ေလ အဝင္အထြက္ကို မွတ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ ႀကိဳးစားမိတယ္။
