Heart-searching 💗
Part-25
" ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဝးၾကရေအာင္ေနာ္ Chanyeol "
Baekhyun စကားကို ၾကားၿပီးတာနဲ႔ Chanyeol က ၿငိမ္က်သြားလိုက္တာ ။ Baekhyun ပုခုံးကို ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ သူ႔လက္ေတြလည္း ေျပက်လို႔။ အသက္ရွုသံေတြလည္း ျပင္းလို႔ ။ ခဏၾကာေတာ့မွ စကားစလာတယ္...
" ကိုယ့္အခ်စ္ကို မယုံလို႔လား "
Baekhyun ေခါင္းခါတယ္။
" ကိုယ္ Baekhyun ကို မခ်စ္ဘူး ထင္လို႔လား "
Baekhyun ထပ္ၿပီး ေခါင္းခါလာတယ္။
" သူ ငါ့ကို မခ်စ္ဘူး ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳးေတြ ဝင္လာေအာင္မ်ား ကိုယ္ ေနခဲ့မိလို႔လား "
ဒီတစ္ခါလည္း Baekhyun က မ်က္ရည္ေတြၾကားထဲက ေခါင္းခါျပလာတယ္။
" ကိုယ္ မင္းကို စိတ္ဆိုးတယ္ Baekhyun "
" Chanyeol ~~~ "
" ကတိေပးထားၿပီး ကိုယ့္ကို အ႐ူးလုပ္ခ်င္ေနတာ "
" မဟုတ္ပါဘူး... မဟုတ္ပါဘူး Chanyeol ရယ္ , ကၽြန္ေတာ္ ဘာလို႔ ဒီလိုေတြ ေျပာရလဲဆိုတာ Chanyeol အသိဆုံးျဖစ္မွာပါ, sob နားလည္ေပးမယ္မဟုတ္လားဟင္ "
ထိုအခါ Chanyeol က ထိုင္ေနရာကေန ဆက္ခနဲ ထရပ္ကာ Baekhyun ကို ေနာက္ေက်ာခိုင္းလိုက္တယ္။
" မင္း ကိုယ့္ဘက္ကို မၾကည့္ဘူး !! တစ္ဖက္တည္း ေတြးေနတာ !! အခုလိုမ်ိဳး အေျခအေနက ကိုယ့္ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစမယ္လို႔ ေတြးေနတာလား "
" ေဝးဖို႔ အေၾကာင္းဆိုတာ မရွိဘူး Baekhyun !! ထပ္ေျပာလာရင္ ကိုယ္ စိတ္ဆိုးမိမယ္ "
အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ ေျပာကာ အခန္းျပင္ထြက္သြားတဲ့ Chanyeol က အမ်ားႀကီး စိတ္ဆိုးသြားတာပဲ။ မ်က္လုံးေတြ စုံမွိတ္ခ်ၿပီးေတာ့သာ အရာအားလုံး လက္ေလၽွာ့ခ်င္ေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေရြးခ်ယ္စရာ မရွိေတာ့တာကိုေတာ့ Chanyeol က မေတြးဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္း နာက်င္ရတာကိုေတာ့ Chanyeol က မျမင္ဘူး ။
ဘယ္သူကေရာ ေဝးခ်င္ပါ့မလဲ။
ဒီအတိုင္းဆက္ထိုင္ေနလို႔လည္း မၿပီးတာမို႔ ထိုင္ေနရာက ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထေနတုန္း တံခါးကို ဝုန္းခနဲ ဖြင့္ကာ အထဲျပန္ဝင္လာတယ္ ။ လူက ၾကာၾကာထိုင္ထားတာေရာ သူ႔ေၾကာင့္လန႔္သြားတာေရာေၾကာင့္ ကုတင္ေပၚ ထိုင္လ်က္သားသာ... ျပန္လည္း မထနိုင္ေသးဘူး ။ ျမင္ျမင္ခ်င္း ျဖစ္သြားတဲ့ Chanyeol မ်က္ဝန္းေတြက ခက္ထန္ေနတဲ့ၾကားမွာမွ စိုးရိမ္သြားသလို....
