Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Benim dersim de uyuyamazsın, Jeon"
"Uyumuyorum"
Hızla kafasını sıradan kaldırdı ve gözlerini öğretmenine çevirdi. Onu gördüğü an ne uykusu kalıyordu, ne de uyuşukluğu. Kalbi yine hızla atmaya başladı ve sık sık nefes alıyordu. Bay Park ne zaman yakınlarında olsa aynı tepkiyi verirdi.
"Matematik dersin de uyumaman gerek kook, senin için çok önemli"
"H-haklısınız, üzgünüm"
Bay Park gülümsemiş ve saçlarını okşamıştı. Temasla birlikte hafifçe titredi.
"Dersten sonra odama gel"
Ardından sınıfın ortalarına doğru yürümüştü. Kalbinin hiç olmadığı kadar sert attığını hissediyordu. Derin bir nefes aldı kendini sakinleştirmek için. Gözlerini defterine çevirdi ve zil çalana kadar yazdığı işlemleri çözmeye başladı. Öyle çok heyecanlıydı ki. Onu neden çağırmıştı?
Sonunda zil çalmış ve kalbi sıkışmaya başlamıştı. Gitmek istemiyordu. Aslında istiyordu fakat bayılıp kalabilirdi orda. Tüm cesaretini topladı ve ayağa kalktı. En fazla ne olabilirdi ki? Onu sevdiğini öğrenecek hali yoktu ya..
Tedirgin adımlarını öğretmeninin odasına yönlendirdi. Her adımında kendini cesaretlendiriyordu. Nihayet kahverengi ahşap kapının önüne geldi ve miğdesinin sıkıştığını hissetti. Karnı, başı, kalbi çok ağrıyordu. Son kez derin bir nefes aldı ve titreyen elleriyle iki kere tıklattı ahşap kapıyı. 'Gir" komutunu duydu ve usulca kapıyı araladı.
"Gel, otur Jungkook"
Kapıyı arkasından kapattı ve masanın karşısında ki koltuklardan birine oturdu. Vücudu hafifçe titriyordu. Gözlerini, onu izleyen siyahlıklara çevirdi.
"Pazartesi yapılan matematik sınavında birinci oldun.."
Gülümsemiş ve eklemişti.
"...her zaman ki gibi"
Ne demesi gerektiğini bilmiyordu. Eğer konuşursa sesinin titreyeceğine emindi. O yüzden hafifçe gülümsedi ve başını salladı. Öğretmeni ona böyle dikkatlice bakınca eli ayağına karışıyordu.
"Okulda hoşlandığın biri varmı Jeon?"
Sorduğu soruyla birlikte gözlerini hızla yere indirdi. Nerden çıkmıştı bu soru. Nefes alış verişleri hızlandı. Kalbi duracak hâldeydi. Bir cevap bekler gibi bakıyordu yüzüne. Acilen kendine gelmeli ve cevap vermeliydi. Hafifçe boğazını temizledi ve titrememesi için çabaladığı sesiyle yanıtladı.
"Hayır Bay Park"
Kırmızı saçlara sahip olan adam dikkatle yüzünü inceliyordu. Tek istediği burdan uzaklaşmaktı. Tam o sırada masada duran kağıt dikkatini çekti. Gözleri büyüdü ve ağızı hafifçe aralandı. Başından aşağı kaynar sular dökülüyor gibi hissediyordu. İçinden okkalı bir küfür savurdu. Onun burda ne işi vardı? Öğretmeni baktığı kağıdı eline almış ve incelerken konuşmuştu.
