Dribbling Heartbeats (Gambol Series #1)

Chapter 1

New environment, new kaplastikan. Makikisalamuha na naman ako, nakakainis bakit kase parang mga bakasyonista kami. I feel like I'm so freaking drain, kinuha ko ang phone ko then scroll lang sa social media accounts ko, lately nakakatamad maging active sa social media, ewan ang toxic lang. One dot, jojowain or totropahin, 1k comments... It sucks being that kind of stupid social climber.

"Hoy Yngrid, 'yang nguso mo nahaba," sabi ni kuya sabay tawa nya ng malakas.

Inirapan ko sya, at nagpatuloy sa pag iimpake ng mga gamit, "Panget mo, pasalamat ka at may maganda kang kapatid na katulad ko, shet bakit kase ang ganda ko?" Then I faced the mirror and pose like an acting bitch.

Siguro totoo yung sinasabi nila na kapag unang gawa medyo fail yung finished product, kaya pala ganon si kuya? I smirked, ano kayang posisyon ginawa si kuya bakit ganon sya kapanget? Bakit nung ako na yung lumabas, shet bakit almost perfect na? Siguro energetic si papa non at super enjoying ng moment na yon kaya ganito ako? I laughed like a crazy pretty bitch.

"Ma, sa tingin mo magiging mabait yung mga tao don sakin?" I asked out of the blue, paano ba naman every time na magsasabi ako ng totoo, ayon nao-offend sila like a fucking dirt.

"Ikaw, sa tingin mo magiging mabait ka?" Tanong ni mama, eto talagang si mama epal minsan 'pag nagdadrama ako.

"Pa'no ma, ayoko lang maging plastik. Hindi ko naman ikakaganda yon, kase maganda na ako," I gave my sweetest smile on her, but she just pinched me. Ouch! What the fuck? She's now being brutal on her only gorgeous daughter.

"Ang sabihin mo, baka walang tumanggap na school sayo dahil baka alam na din nila na laman ka ng guidance." Then my kuya laughed, this son of---, just kidding.

"Tama na 'yan, kumain na tayo at pauwi na daw ang papa nyo," ani mama.

"Kuya, parehas ba tayo ng school na papasukan?" I asked.

"It's a big no, no." Final nyang sagot, wow ayaw nya pa? Baka nga maging famous sya kase may maganda syang kapatid. His lost, not mine.

"Akala mo kung sinong gwapo, bangko naman sa loob ng basketball court," bulong ko sabay tawa. Kawawa magiging team nya, walang maiaambag si kuya. Well, pwede na pala at least hydrated kateam mates nya.

"Anak gising na, nandito na tayo sa bahay nila lola at lolo nyo," Naalimpungatan ako sa lakas ng tapik ni mama. Fuck, fuck, ang ganda ko pero kung tapikin ako, ganon-ganon nalang.

As usual, madaming puno at mga halaman dito na pabor sakin. Nang makita ko sina lolo at lola, nag mano agad ako. Syempre may manners pa rin naman ako. Naninibago pa rin ako, almost 11 hours kaming nag byahe kaya naman sobrang namanhid ang pwet ko. Napairap ako ng makita ko ang tita ko na ahead lang ng 4 years sakin.

"In monday, sasamahan ko kayo ng kuya mo na mag enrol sa public school na malapit sa bayan, paki-ready nalang ng mga requirements at yung good moral report nyo dahil kakailanganin iyon," says the little dirty bitch.

I heard a sarcastic laughed, "Tangina, required pala GMR sa future school natin rid, kabahan kana dahil baka hindi kana makapag-aral," as if naman natakot ako sa sinabi ni kuya? Akala ko ba ayaw nya akong maging schoolmate? Tsk, busog na sya dahil kinain nya mismo mga salita nya.

"Go to hell." I said to him. Nakakairita sya, akala mo kung sinong mabait. If only our mama knows na pati yung student teacher nila nilalandi nya, paniguradong nakurot na sya sa singit.

Monday. Yeah, freaking monday, and it's enrollment week that's why I woke up early and prepared everything. Nag phone muna ako bago ako naligo at kumain ng almusal. Ewan ko ba kina mama, parehas kaming graduating ni kuya next school year pero naisipan pa nilang itransfer kami.

"Please, fill up this form then pass it when you're done, good day." Walang energy na sabi ng isang instructor.

Nagtataka ako kung bakit hindi man lang nila tinanong sakin ang GMR ko, akala ko ba kailangan yon? That bitch, nag effort akong dalhin yung report na yon then wala palang silbi.

Nang matapos na kami, we bought our lunch then ate. Wala ako sa mood para makipag away kaya I kept my mouth shut then ignored them, kase napansin kong close sila dahil siguro almost 2 years lang age gap nila and wala akong pake.

When we finally got home, I went straight to my room and locked myself up. I don't
want any disturbance.

I busied myself into reading mythologies and decoding some codes.
Then after that, I watched lots of documentaries and news.

I heard my phone ringing, so I waited for a while then answered it.

"Yngrid, speaking..." Boredom voice came out from my mouth.

"Hi babi," my freaking eyes widened! It's Theoddore, my virtual boyfriend. Shit, fuck, my effin' heart's beating so fast.

"H-hey, hmm kamusta?" I stuttered, the hell? Bakit parang napaka lapit nya lang?
I never met him but it feels like we knew each other already. Then we talked, we laughed, and that's our bond.

Hindi ko na namalayan na halos dalawang oras na kaming nag uusap kung hindi lang nag shut down ang phone ko, punyetang battery napaka walang silbi dahil habang nasa kalagitnaan na ako ng kakiligan ay kusa ng bumigay ang battery ng phone ko.

"Walang silbing phone, kailangan ng palitan. Pero dahil lab kita, pagtitiisan muna kita." Gigil kong sabi at kinuha ang aking charger sa drawer then charged my phone.

:)