Dribbling Heartbeats (Gambol Series #1)

Chapter 7

I was scrolling on my social media account. Damn, ni wala akong ka-chat then itong wifi namin napaka walang silbi. Scroll lang ako ng scroll then nagbabasa ng mga memes, ang iba nakakatawa talaga then yung iba korni. Chineck ko ang messenger ko, shet bakit magubat? Fuck, puro GC.

Pumili ako ng mga outfits ko sa cabinet ko then inayos ko ang buhok ko, I curled my hair then put some clips on my hair. I put some liptint then curl my lashes and add a little bit masscara on it. Hindi ako clearskin dahil nasa puberty stage ako, edi sana all sa mga clearskin then hindi litaw mga pores. Mag pi-pictorial nalang ako dahil bored ako, I was checking my instagram account then save some filters that I want to use for my pictorial session.

"Kuya, picture-an moko please? Ang pogi mo!" Mapang-uto kong sabi, I mentally laugh like a classy bitch. Every month kase ay nag uupdate ako ng pictures ko sa instagram, to share some moments then threasure them as a memories.

"Picture-picture na naman Yngrid! Sige, wait moko at magbibihis lang ako." Sus marupok, shet that means pati si kuya ay kailangan kong picture-an ayts naman!

"Hi Yngrid, nagdala ako ng cheesecake. Kung gusto mong tikman ay nandoon sa ref nyo, sa may chiller para safe." Ang bait pala ni Amira? Well, dapat lang na may ambag sya sakin. Nang matapos na si kuya sa kaartehan nya, nag pictorial session na kami sa iba't-ibang parte ng lugar dito sa bahay. Yung ibang pictures namin ay kailangan naming lumabas, sa bakuran at sa mismong daan.

Kung tutuusin ay mas marami ang pictures nila kuya at ate Amira, tsk. Naka limang pares ako ng damit para sa pictorial na iyon, malilintikan na naman ako nito kay mama at sasabihin parang pensyonado ako sa sabon at downy. Nag-edit ako ng pictures ko, it took me an hour para lang makapag edit ng maganda at pinili ko ang mga gusto kong ipost. Yung iba sa mga tinake naming pictures ngayon ay next month ko pa ipo-post dahil busy na ako noon dahil pasukan na.

When I posted my photos on my account, ang dami na agad ang nag react and comment sa post ko. Sa social media, kailangan mong maging alisto dahil nandyan ang lahat ng klase ng mga tao, ang iba ay magkukunwaring mabait sayo, yung ilan ay ijujudge ka muna bago sila mag react sa posts mo okaya and iba daw hindi papansinin ang posts mo.

Kapag photogenic ka, ang taas ng expectation nila sa mga posts mo. Ang social media ay puno ng judgmental people, kaya nga sabi nila 'think before you click'. Noong tinamad na akong makichismis through my accounts, pumunta ako sa salas para maki-chika kina kuya, ate Amira at tita Diara, naks ang galang ko.

"Kuya ready kana ba bukas? Advance happy birthday! Lapit ka sakin, kiss kita with laway," natatawa kong bati sakanya. Yes, may shanghai na naman akong lalantakan, nyems natakam tuloy ako kaya naman kinuha ko iyong cheesecake na dala ni Amira. I sliced it into four pieces then I get the orange juice on the fridge and serve it on the coffee table.

"Naks, ang bait naman ng Yngrid namin!" Diara giggled like a salted worm. I irked.

"Thank you, bunso. Kiss ka ni kuya bilis!" Mapang-asar nyang sabi sakin kaya naman binatukan ko sya.

"Heh! Tumigil ka nga! Ang tanda-tanda mona tapos immature ka parin." I said then continue eating my food. Sarap lumamon!

Nang makahanap ako ng tyempo, pinuntahan ko sila mama at papa na masinsinang nag-uusap sa bakuran. I deeply blew my breath out then fake my smile. Mukhang hindi nila ako napansin dahil napaka seryoso ng usapan nila.

"Sigurado kana ba na aalis kana sa susunod sa buwan?" Nag-aalang tanong ni mama kay papa. Napabuntong hininga si papa at saka tiningnan si mama.

"Buo na ang desisyon ko, bakit parang hanggang ngayon ay tutol ka parin sa pag-alis ko, Minerva?" Naiinis na sagot ni papa.

"Dahil inililigtas lang kita!" Nagpipigil namang sambit ni mama kay papa. Ang gulo, magtatrabaho lang naman si papa ng dalawang taon sa ibang bansa, bakit ganon nalang ka-worried ni mama?

"Iligtas o ikulong? Tangina, matanda na tayo pero napaka selosa mo parin. Wala ka bang tiwala sa akin? Kasal na tayo at may dalawa ng anak." Pinal na paalala ni mama.

"Selosa? Kung hindi ko pa malalaman kay Simon na kaya ka mangingibang bansa ay dahil nandoon si Millet!" Galit na sigaw ni mama at saka tumayo at aalis na sana pero nakita nya akong gulat na gulat.

"Ma, pa.... Why are you two arguing?" Nahihirapan kong tanong.

"Pa, may kabit kaba? Nagtataksil kaba?" Tanong kong muli.

Mabilis na umiling si papa, "Hindi anak, kailanman ay hindi ako nangaliwa." Paliwanag nya.

"Ikaw, ma? Bakit ang lakas mong akusahan ni papa ng ganyan?" Napupuyos sa galit kong tanong kaya naman sinampal ako ni mama, ang sakit shit.

"Yngrid iyang pananalita mo, ina mo ako at anak lang kita! Kaya wag mo akong pagtaasan ng boses." Sambit ni mama, gusto kong mag sorry pero hindi ako makapag salita.

"Sorry, anak." Paghingi ng tawad ni papa at akmang yayakapin ako pero pinigilan ko sya.

"Mama, sorry kase sinigawan kita. Pa, king sino man iyong si Millet, please pakiayos nalang itong away nyo ni mama." Hindi ako makatingin sa kanila dahil nahihiya ako.

Iniwan ko na sila, tama nga si kuya na away mag-asawa iyon. Dapat nilang ayusin iyon. Mali ako dahil nakisali ako sa gulo nila kaya naman ito ang napala ko, isang sampal ng aking ina. Itatatak ko nalang sa isip ko na ito ay paraan ng pagdidisiplina nya sakin. Nagkulong ako sa kwarto at hindi pinansin sina kuya na katok ng katok sa aking pinto.

:)