𝙎𝙝𝙮 |𝗝𝗶𝗸𝗼𝗼𝗸

9➰

Selamlar

uzun zaman sonra bir bölüm attım. Bunun şerefine beni mutlu edin vote verip yorum atın✌🏼

İyi okumalarr

-
Taehyung'un valizini düzenliyorduk. Jin hyung bu süreçte odasından hiç çıkmamıştı depresyona girmiş gibi davranıyordu. Taehyung ile geçireceği zaman azalmıştı. Odasına gidip ona açıklasamda bir kelime bile etmemişti bende üstelememiştim.

Son olarak ona hediye ettiğim ayıcığı valizine koyduğunda birkaç saniye bakıştık. Uzun zaman önce ona hediye ettiğim ayıcığı hala sakladığını bilmiyordum.

"5.sınıfta hediye etmemiş miydim onu?"

Kafasıyla onayladı. Dudaklarını birbirine bastırdı. Konuşmak isteyip konuşamıyormuş gibiydi bir süre bekledikten sonda konuştu. "Ailemi özlediğim zamanlarda bana sarıldığın geceler aklıma geldi. Seni özlediğimde ayıcığa sarılacağım."

Göz kırpıp küçük bir kıkırtı bıraktı odaya. "Sonra şapur şupur öpeceğim."

Kocaman bir kahkaha attım. "Bana aşık olduğunu biliyordum. Çok belli ediyorsun."

Taehyung yanıma gelip uzun kollarına minik bedenime sardı. Yanaklarımdan öptü. "Sen benim ikinci ailemsin Jimin."

Omzuna vurdum. "Ağlatacaksın beni sus."

Omzuma dökülen yaşların sıcaklığını hissettim. "Duygusallaşma hemen. Uzun süre kalmayacaksın zaten. Böyle davranma."

Göz yaşlarını silip gülümsedi. "Jin hyunglada vedalaşayım."

Ayağa kalkıp koridora ilerledi. Bende arkasından onu takip ettim.

"Hyung ben gidiyorum."

Taehyung kapıdan ona seslendi birkaç dakika sonra kapı açıldı. Benim o kadar konuşmama rağmen açmamıştı. Şimdi ise Taehyung'un bir sözüne açıyordu. Aralarında çok özel bir bağ vardı.

"Gidiyor musun? Sana yemek hazırlamıştım yolda yersin."

Masasında duran poşetleri Taehyung'a uzattı. Arkadaşım mutlulukla onları eline aldı.

"Teşekkür ederim hyung."

Bir süre koridorda birbirimizle bakıştık. Daha önce hiç kimseye veda etmemiştik. Ne yapacağımızı bilmiyorduk. Sonunda Taehyung ikimizide kendine çekip sarıldı.

"Hava alanına kadar gelmenize gerek yok. Ben giderim."

Jin hyung kendini geri çekip olumsuz anlamda başını salladı. "Ben seni bırakırım."

"Bende gelirim. Valizin odada kaldı onu alıp geliyorum."

Taehyung'un odasından kırmızı valizini alıp dış kapıya doğru gittim. Ayakkabılarımı giyerken ikisi çoktan arabaya doğru gitmişlerdi. Bende onlardan sonra arabaya bindim. Yol boyunca komik şeyler anlatmaya çalışmıştım. Çünkü Jin hyung üzgünken bu iş bana düşüyordu.

Taehyung'u yolcu etmek tahminimden daha zordu. O uçağa doğru ilerlerken Jin hyung ağladığını saklamak için bana sırtını dönüyordu biliyordum ki kafasında kurduğu şeyin gerçek olmasından korkuyordu. Evet benimde aklıma takılıyordu.

Taehyung'un annesi çok katı ve disiplinli biriydi. Jin hyung'un restorant işletmesini hor görüyordu. Daha düzgün bir işte çalışmalıydı ona göre. Anlamıyordum bunun nesi yanlıştı?

Düşüncelerimi bir kenara bıraktım. Bana dönen göz altları azda şişmiş olan hyunguma baktım.

"Umarım o kadın ona iyi davranır."