𝙎𝙝𝙮 |𝗝𝗶𝗸𝗼𝗼𝗸

8➰

Hayalet okuyucu olmayın lütfen. İyi okumalar ♡

-

Düşündüklerimi ona söylemek benim için kolay mıydı? hayır. Ona ne diyebilirdim veya ne açıklama yapmasını isteyebilirdim? Gerçi onunla konuşmamın bir hayal olduğunu bile düşünürdüm fakat yapabilmiştim ama ona hesap sorabilecek kadar onun için değerli değildim.

Düşüncelerimin bir yığın olup beni dibe çöktüğünü hissederken omuzumda bir el hissettim. Ani olan bu hareketle irkildim.

"İyi misin?"

Kafamı olumlu anlamda salladım. Taehyung öksürmeye başladığında yatağın ona en uzak kısmına oturdum.

"Geldiğinden beri çok düşüncelisin. Gerçi her zaman bir şeyleri çok takar ve düşünürsün."

Dudaklarımı büzdüm. Ve yatakta bağdaş kurdum. Taehyung anlatmamı beklermişcesine bana dikkatle bakıyordu.

"Jungkook'un kızlarla ilgilenmediğini sanıyordum ama dün onu bara çağıran bir kızı reddetmesine rağmen sonradan kabul etmiş. Kızlardan hoşlanıyor mudur?"

Taehyung kendini geriye yaslayıp kollarını birbirine bağladı. "Hm verdiği karardan dönmüş demek. Kızlardan hoşlanıp hoşlanmadığını bilemem ama sen onun gay olduğunu söylememiş miydin?"

Gözlerimi devirip iç çektim. "Öyle bir söylenti duymuştum aslında. Emin değildim. Sadece öyle olmasını umdum diyelim."

Gözlerimin içine bakıp,"Kendini bu çocuğa fazla kaptırma. İstediğin gibi bir kişi olmayabilir."dediğinde kaşlarımı kaldırdım.

"Ne demek istiyorsun yani?"

"Bu kısa sürede başından bir sürü olay geçti. Bu kadar çabuk atlatmadığını biliyorum. Bu da o çocuğun üzerine yoğunlaştığın anlamına geliyor. Yeniden bir olay yaşamanı istemem."

Buruk bir şekilde gülümsedim. "Belki yaralarım hala tazecik duruyor olabilir ama Jungkook'un beni kurtardığını biliyorsun. Bana yardım eli uzattı. Nasıl yoğunlaşmam?"

Tereddüt ederek yatağından bana doğru uzandı. "Pekala bir şey olduğunda her zaman yanındayım."

Onun yanında küçük olan bedenimi kolları arasına aldı. Saçlarımı okşamaya başladığında bana anlatmak istediği bir şeyler olduğunu anladım. Bir süre gözlerim kapalı bu anın tadını çıkardım.

"Jimin."diye fısıldadı. Sesi hasta olduğundan kısıktı."Ben gidiyorum."

Sanırım yanlış duymuş olmalıydım. Gözlerimi onun gözlerine doğru çıkardım. Bana mahçup bir şekilde bakıyordu.

"N-ne?"

Sesim olduğundan daha güçsüz çıktı. Şaka yapıyor olmalıydı.

"Ailemin yanına gideceğim ama söz veriyorum geri döneceğim."

Dünyam başıma yıkıldı o an. Bana küçüklüğümden beri kol kanat gereken en yakın arkadaşım gidiyordu..

"Taehyung aileni gördükten sonra geri döneceğini söyleme bana. Bunu yapmayacağını biliyorum. Bırakacaksın beni değil mi?"

Olumsuz anlamda başını salladı. Dudaklarını birbirine bastırdı. "Ciddiyim döneceğim. Ailemi ikna edeceğim. Lütfen bana darılma."

Kollarından sıyrılıp yüzünü avuçladım. "Geri döneceğine dair söz ver."

Kare gülüşlerinden birini gösterip başını olumlu anlamda salladı. "Söz veriyorum."

Eskiden birbirimize söz verdiğimizde yerine getirmezsek arkadaşlığımızın zeddeleneceğine dair bir şeyler söylemiştik. Her zaman sözlerimizi yerine getirmiştik.