0.6 saniye...

51.6K 1.8K 93
                                    

      Kapının kenarından bana bakarken kalbimin atışının dışarıdan  rahatlıkla duyulabileceğine adım kadar emindim. ''Sakın'' dedi dişlerinin arasından ''Birdaha  sakın böyle bir şey yapma'' korkumdan olduğum yerde kaskatı katı kesilmiştim. Hiç cevap veremezken gözlerini kısıp bana baktı ve kapıyı kapattı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Peşinden ufo görmüş  köylü gibi bakakalmıştım. Kafam çok karıştıktı bu durumun içinden nasıl çıkacağımı bilmiyordum. Dakikalar geçmesine rağmen yerimden hala kıpırdamamıştım. Saçlarımı ellerimle geriye doğru ittim. Tırnaklarımı yerken odanın içinde volta  atıyordum. Beni burada saklayamazdı. 

    Aklıma kaçmaktan başka hiçbir fikir gelmiyordu. Şuan kaçmaya kalkışırsam rahatlıkla anlardı. Zayıf bir anını kollayıp en kısa zamanda buradan tüyecektim. Kimse beni zorla  tutamazdı. İlk işim polise gitmek olacaktı. Belki telefonunu bulup polisi arayabilirdim ama polis gelene kadar beni doğrayabilirdi de. '' Allahım yardım et lütfen''diye boşluğa  fısıldamıştım düşüncelerimin arasından. Bu durumda bana tek yardım edebilecek şey Allah'tı. Saatler geçtikten sonra gece olduğunda nihayet planımı devreye sokmanın zamanı gelmişti. Parmak uçlarımda odanın kapısına doğru yürüdüm. Adrenalin bütün bedenimi kasıp kavuruyordu. 


DEVAM EDECEK DÜZENLENİYOR..

  "Bir daha sakın bunu deneme! " diye fısıldadı öfkeyle ve bileklerimi dahada sıktı.


SAPIKWhere stories live. Discover now