SAPIK

7. bölüm

   Tugay beni kucağına aldı ve merdivenleri çıkmaya başladı.

  Normalde böyle birşey yaptığında çıldırma derecesine gelebilirdim. Ama ağlamaktan öyle yorulmuştumki..  Kolumu kaldırmaya mecalim yoktu.

   Düşmemek için kollarımı Tugaya sardım.  Odanın önüne geldiğimizde kapıyı açtı. Ve beni yatağa bıraktı.

   "Unutma benden kaçamazsın, sakın birdaha deneme." dedi ve odadan çıktı. Yüne o karanlık odaya getirmişti beni bu pis odaya.

   Karnım guruldadığında acıktığımı yeni farkettim. Saatlerdir Hiçbirşey yememiştim. Gerçekten acıkmıştım.

   Tugaydan yemek istemeye utandım doğrusu. Kafamı Yastığa gömdüm ve açlığımı unutarak kendimi uykunun kollarına bıraktım.

   Bir bacağın üstüme konulmasıyla irkildim. gözlerimi açtım bir çift göz ile karşılaştığım anda çığlığı bastım.

  Gözlerin sahibide çığlık attı bu erkekti ahh bu Tugaydı nerde görsem tanırdım.

   Tugayın gözlerinde şaşkınlık vardı. Benimde sonunda sustu. "Neden bağırdın? " diye sordu şaşkınlığını gizlemeye çalışarak.

   Doğruldum ve bağırarak "Seni pis sapık uzak dur benden git başka yatakta yat! " diye bağırdım.

   Tugay bir kahkaha patlattı ardından "Berra burası benim yatağım farkındamısın? " diye sordu.

  Bu sorusu karşısında yüzüm kızardı. Şuan sapığımla onun yatağında dip dibe yatıyorduk ve ben kaçmıyordum. Çok saçma.

   Doğruldum ve yataktan kalkmak için hamle yapacağım sırada güçlü bir el kolumu sıkıca tuttu.

  Bu el tabiki Tugay'ın eliydi. Tugay bana yaklaştı. Nefesini yüzümde hissedebiliyordum.

  Nefesi sigara ve naneli şeker kokuyordu. Karanlıktan dolayı yüzünü seçemiyordum.

   " Sana gitmeni söylediğimi hatırlamadım" dedi.