My Living Miracle (COMPLETED)

~Miracle 26

A/N: Warning! This part contains self-harm content that may triggered the mind of some readers.

" When once in your lifetime a miracle came ,what was the last thing you wanted to ask for? "

KASALUKUYAN akong nasa loob ng room ko habang tulalang nakatingin sa bintana. Ilang araw na ring nagpapabalik-balik sa isip ko yong mga katagang tinanong sakin ni Dane noong nakaraang araw. Hindi ko pa drin masagot-sagot ang tanong na yon.

Ano nga ba ang isang bagay na pwede kong hilingin kapag nangyari iyon?

Buong buhay ko ni minsan hindi ako  naniniwala sa himala pero sa mga pinagdadaanan ko ngayon, iyon nalang ata yong hinihintay ko.

NAPATAYO ako sa pagkakaupo ko dahil sa nararamdaman kona naman ang hindi maipaliwanag na sakit sa puso ko.

Depression swallowed me whole.

Napahinto ako sa pagtayo nang mapagawi yong tingin ko sa tula na nakasulat sa isang bond paper sa desk ko. Pagsulat ng spoken poetry, poems, or lyrics ng song ang ilan sa mga pinagkakaabalahan ko this days.

Tahimik kong kinuha iyon at sinubukan kong basahin yong mga nakasulat doon.

Every dry leaves of a tree that keeps on falling ,

Every waves of ocean that keeps on roaring,

Every thunder and storm that keeps on trembling,

Is a sign of an ending and an open door for a new beginning.

A thousand times I failed and cry,

tears is flowing freely from my eye.

Sometimes I'm numb for letting it dry,

but something is telling me to continuously  move and make another try.

Living every day's life is a battle to faced,

Happiness is a thing I'd always wanted to chased.

Fighting is the only choice for me,

Fighting until the last breath of my journey.

Sa lahat ng oras na pinipilit kong maging matatag, pakiramdam ko hindi rin ako tinitigilan ng problema. Parang walang katapusang hirap at sakit ang lagi kong nararanasan.

Minsan kahit gaano pa tayo katatag may mga pagkakataon pa rin tayong natutumba.

ILANG months na ring ganito lang ang buhay ko. Palaging pinapagalitan, palaging pinupuna yong lahat ng ginagawa ko. Palaging nakakatanggap ng mga masasakit na salita.

Unti-unti na akong nawawalan ng gana sa lahat.

Failed as a girlfriend, failed as a daughter, and failed as a student.

A living messed!

I'm suffering depression. Living everyday is always been my battle.

I'm not going better every single day forward.

Minsan ko na ring tinanong ang Diyos kung bakit nangyayari sakin ito? Pero wala akong natatanggap na sagot. I'd also reached to the point na sinisi ko na siya sa lahat ng nangyayari sakin.