İlahi Komedya

Cehennem | Üçüncü Kanto

1 "Buradan gidilir acılar kentine,

buradan gidilir bitmek bilmeyen acıya,
buradan gidilir yitmiş insanlar arasına.

4 Adalet yol gösterdi ulu rabbime,

kutsal güç, yüce bilgelik, ilk sevgi
yarattı beni.

7 Benden önce her şey sonsuzdu;

sonsuza dek süreceğim ben de.

İçeri girenler, dışarıda bırakın her umudu."

10 Bir kapının üstünde koyu renkle
yazılı bu sözleri görünce:

"Usta" dedim, "beni ürkütüyor bu sözlerin anlamı."
13 O, içimden geçenleri anlamıştı:

"Burada her türlü korkuyu bırakmalı,
ödlekliğin kökünü kazımalı.

16 Sana söylediğim yerdeyiz şimdi,

akıl hâzinelerini yitirdikleri
için acı çekenleri göreceksin."

19 Sonra eliyle tutup elimi,
gülümseyerek yüreklendirdi,
gizlerin içine soktu beni.

22 Burada ağlamalar, inlemeler, yakınmalar

uğulduyordu yıldızsız gökte,
gözlerimden yaşlar boşandı benim de.

25 Çeşitli diller, iğrenç küfürler,

acıdan yakınanlar, öfkeden bağıranlar,
yüksek sesler, boğuk sesler, çırpan eller,

28 sonsuza dek karanlık bu havada,

bir kasırgada savrulan kumlar gibi
kendi ekseninde dönen bir uğultu oluşturuyordu.
31 Korkudan başım dönüyordu.

Dedim ki: "Usta bu duyduklarım ne?

Acıya yenik düşen bu insanlar kim?"

34 Dedi ki: "Bu rezil durumdakiler
kötülük de, iyilik de yapmadan
yaşamış olanların ruhları.

37 Tanrı'ya başkaldırmayan,

ama yanında yer almayıp, yansız kalan
kötü meleklerle birlikteler.

40 Cennet, güzelliği gölgelenmesin diye kovdu bunları,

isyancı meleklere onur katmayacakları
için Cehennem'in dibine de almıyorlar onları."

43 Dedim ki: "Usta, bunca ilenmelerine
yol açan acının kaynağı ne?"

Yanıt verdi: "Kısaca söyleyeyim dinle.

46 Bunların ölmek umutları kalmadı,

öyle aşağılık ki karanlık yaşamları
kıskanırlar başka her yazgıyı.

49 Dünyada kalmamıştır sanları,

bağışlama da, adalet de hor görür tümünü,
söz etmeye değmez, yalnızca bak ve yürü."

52 Bir bayrak gördüm bakınca,
döne döne hızla yol alıyordu,
belli ki, dur durak bilmiyordu:

55 ardından öyle çok insan gidiyordu ki,

aklımın ucundan bile geçmezdi
ölümün bunca insanı yenik düşürmesi.

58 İçlerinden kimilerini tanıdım,

korkaklığı yüzünden büyük görevi
bırakıp kaçanın gölgesini de tanıdım.

61 Hemen anladım, inandım ki,