Chapter 42 - Nightmare

184 12 4
                                    

The number you have dialed is either unattended or out of coverage area. Please try again later.

Seriously? Binato ko ang phone ko sa kama at naglakad pabalik-balik. I don't why I'm acting like this. It's his fault after all.

I reached for my phone again and composed a message.

To: Ken

Try turning your phone on, and answer my calls, Aragon!!

Natawa ako sa text na sinend ko sa kanya. Am I really Macey? Naloloka ako! Ayoko na ng ganito, baka ano pang tumakbo sa isip ko. I decided to play with my babies, Cotton and Pepper kesa gawin ang favor ni Ken.

After ilang minutes, I heard my phone rang. I answered it immediately.

(Hi babe!)

"Why are you happy, huh?"

(Wala lang. Masaya lang ako kasi kahit papano nagawa mo yung request ko.) He said while laughing.

"Akala mo madali? It's not! It's killing me." I responded, laughing too.

(I think you've had enough clinginess for today.)

"I did."

(So, next time ulit?)

"No, Aragon. Just, no."

Tumawa sya sa kabilang linya. (Okay, okay. Mapikon ka pa eh.)

I sighed.

(Hm, bakit?)

"Wala. Gaano ka pa katagal dito?"

(A week, I guess. Why, babe?)

"Kasi nagpaplano sila ate na bumisita sa grandparents namin. Eh one week daw mag-stay doon--" He cut me off.

(Babe, my family went back to the States already. Kaya free na ko.)

"How about your officemates?"

(Tapos na. So, kailan ang alis natin?)

I smiled. Ken really knows how to shut me up.

"Tomorrow ng madaling-araw. Kaya ba?"

(Para sayo, kakayanin. Now smile, okay? I love you.)

"I love you more." Then he hung up.

Para kaming teenager!

***

"Milagro, ang aga ata ni Ken." Sabi ni Ken pagkakita nya kay Ken na katabi ko sa sala.

"Mahirap na dude, baka magalit pa sya." He said while looking at me. Hinampas ko sya ng unan na hawak ko.

Nagtawanan naman sila. Hinihintay na lang namin si ate Peach. And milagro, kasi naunahan ko sya matapos. Palagi kasi syang nauuna sakin pag ganito.

Nang nakababa si ate, bumyahe na kami. 6 hours na byahe ay hindi biro. Good thing lahat kami marunong mag-drive. Pwede magpalitan. Buy boys will be boys, their pride's higher than their head. Sila lang daw ang magda-drive.

"I'm sure mama and papa will be happy knowing that Macey will be bringing her boyfriend for the first time." Sabi ni ate.

"Tingin ko din, Peach. And mama will be so excited." Dagdag pa ni kuya.

We'll be visiting our grandparents, sa side ni mommy. Last time na bisita namin dun ay nung birthday pa ni papa, last year pa yun. And hindi ko alam kung anong pumasok sa utak nila ate para bumisita kila mama, pero maganda na din kasi namiss ko sila.

The Unexpected GuyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon